Mowa Melanii Trump to studium przypadku w Kleptomnesii

Dan Gilbert, psycholog społeczny z Harvardu, ma słowo na temat tego, co wydarzyło się w poniedziałek wieczorem w Cleveland, kiedy Melania Trump mówiła o swoim mężu, przypuszczalnym republikańskim kandydacie na prezydenta Donalda Trumpa oraz o tym, jak jej słoweńskie wychowanie w dzieciństwie ukształtowało jej system wartości.

Kleptomnesia. Tak, słowo na dokładnie te sytuacje. W wywiadzie z 2013 roku pisarz Adam Grant hat-tips Gilbert, twierdząc, że niezamierzony plagiat jest znacznie bardziej powszechny - i niebezpieczny - niż bezpośredni plagiat. Najstraszniejsze jest to, że nawet nie wiesz, że to robisz.

Ale wracam na scenę w poniedziałek wieczorem. Oto pani Trump:

Moi rodzice zrobili na mnie wrażenie wartościami: ciężko pracujesz nad tym, czego chcesz w życiu. Że twoje słowo jest twoją więzią i robisz to, co mówisz i dotrzymujesz obietnicy. Że traktujesz ludzi z szacunkiem. Nauczyli mnie pokazywać wartości i moralność w moim codziennym życiu. To jest lekcja, którą nadal przekazuję naszemu synowi.

Musimy przekazać te lekcje wielu następnym pokoleniom. Doping Ponieważ chcemy, aby nasze dzieci w tym kraju wiedziały, że jedynym ograniczeniem twoich osiągnięć jest siła twoich marzeń i twoja chęć pracy dla nich.

Orzeł w oczach internetowych Jarrett Hill poczuł przypływ deja vu. Słyszał słowa Michelle Obamy na Narodowej Konwencji Demokratycznej w 2008 r.:

POPRAWA: Melania ukradła cały wykres z przemówienia Michelle. #GOPConvention

Obejrzyj: http://t.co/8BCOwXAHSy pic.twitter.com/zudpDznGng

- Jarrett Hill (@JarrettHill) 19 lipca 2016 r

Tak, to prawie słowo w słowo transkrypcji przemówienia Michelle Obamy jej mąż, ówczesny demokratyczny kandydat na prezydenta Barack Obama Oto porównanie dwóch żon mówiących obok siebie:

W nakładce pojawia się niemal dziwne echo, usuwając wszelkie wątpliwości, że autorzy wypowiedzi Trumpa znaleźli coś więcej niż inspirację z poprzednich przemówień i życia Melanii - chociaż Jason Miller, starszy doradca ds. Komunikacji Trumpa, mówi inaczej:

„Pisząc swoje piękne przemówienie, zespół pisarzy Melanii notował inspiracje swojego życia, aw niektórych przypadkach zawierał fragmenty odzwierciedlające jej własne myślenie. Imigranckie doświadczenie Melanii i miłość do Ameryki prześwitowały w jej przemówieniu, które uczyniło ją takim sukcesem ”.

Innymi słowy, zespół pisarzy, z którymi współpracowała Melania, sugeruje podobieństwa między jej przemówieniem a wystąpieniem Pierwszej Damy przypadkowy. Pojawia się pytanie: czy przypadkowy plagiat rzecz ?

Przede wszystkim przewodnik po plagiacie. Większość szkół myśli na ten temat zgadza się co do jednej rzeczy: przypadkowa czy nie, plagiat - kopiowanie słów i / lub pomysłów - nie jest fajne. Jesteś wyjątkowym płatkiem śniegu, jesteś jedynym właścicielem losowych myśli, które wypływają z twojej głowy, słów, które mówisz i piszesz, idei, które twierdzisz i publikujesz pod swoim imieniem wyłącznie od innych. Tylko dlatego, że nie wiedziałeś, że fragment geniuszu nie należy do ciebie nie czyni cię niewinnym z plagiatu.

To prowadzi nas do problemu psychologicznego w zasięgu ręki - czy osoba może przypadkowo skopiować coś? Okazuje się, prawdopodobnie nie.

Badanie z 1989 r. Wskazuje na to, że możemy podświadomie schować myśli, a potem je wykopać w późniejszym czasie, poklepać się po plecach za nasz ogromny geniusz i twierdzić, że są naszymi, gdy ich nie ma. W eksperymencie grupy czteroosobowe zostały poproszone o burzę mózgów na temat sportu, instrumentów muzycznych, ubrań lub czworonożnych zwierząt (dość menażeria). Następnie poproszono ich o indywidualne wymienienie własnych pomysłów. Rezultat: 75 procent uczestników twierdziło, że pomysły, które wymyślili, należały do ​​ich grupy. Co gorsza, 71 procent osób poproszonych o wymyślenie czterech dodatkowych pomysłów na te tematy uznało je za własne. W obu tych przypadkach można bezpiecznie założyć, że uczestnicy nie mieli złych zamiarów, nie mieli złego wielkiego planu obalenia swoich kolegów z tego programu: wszystko to było niezamierzone.

To niepokojąca wiadomość dla każdego, kto pracuje w dzisiejszej dominującej gospodarce idei, która stawia wartości w burzy mózgów, kreatywności i wyobraźni. Ile twoich pomysłów jest rzeczywiście twoich? Badania - a teraz nawet prawdziwe życie - zdają się wskazywać, że niestety twoje pomysły częściej nie są twoimi własnymi pomysłami, po prostu świetnymi pomysłami, które pochłonąłeś przez pewną osmozę czaszkową.

Niektóre nowsze badania wskazują na nasze nieustanne narażanie się na technologię i media społecznościowe jako osłabiające nie tylko nasz proces tworzenia pomysłów, ale także nasze umysły ukrywają myśli w głębi naszego mózgu i wygodnie wyrzucają je, gdy pojawia się temat na czas. Psycholodzy wolą nazywać to „krymptomnezją”, starając się odróżnić ją od inspirowanego kleptomanią pseudonimu. Jednak wydaje się, że jest tylko jeden błysk nadziei. Badania wydają się pokazywać, że bycie w „smutnym nastroju” pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo przypadkowego plagiatu.

Można śmiało powiedzieć, że psychologowie nie znaleźli sposobu na kleptomnesię, a być może mowa Melanii Trump może zainicjować badania nad tym rozmytym obszarem. Do tego czasu musimy zmagać się z tym, czy ona też plagiatowała z Rickrollem - czy to tylko kuksańca, aby nigdy nie rezygnować ze świetnych pomysłów, niezależnie od tego, czy są one twoje, czy też nie.