„Rocky IV” to nie film „Rocky”, ale to najlepszy film „Rocky”

Wydanie tego tygodnia w tym tygodniu Skalisty odkręcić Kredo sprawia, że ​​łatwo jest wrócić i ponownie ocenić inne filmy w serii trwającej obecnie cztery dekady. Kredo aktualizuje historię niedocenianą, która charakteryzowała oryginalny film w nowoczesnym kontekście, opowiadając intensywnie osobistą narrację o tożsamości, wytrwałości i trudach dzięki wypróbowanej i prawdziwej metodzie filmu sportowego, którą udoskonalił oryginał. Ma to sens nawet jako spin-off i wygląda jak w domu obok wcześniejszych rat. Jednak każda ponowna ocena serii ułatwia także rozpoznanie serii - jednego dużego, oczywistego odstępstwa. 1985 r Rocky IV jest ledwie Skalisty film, ale nadal jest najlepszy Skalisty film.

Sylvester Stallone był u szczytu potęgi Hollywood na początku lat 80-tych. Osiągnął krytyczny i komercyjny sukces Skalisty i skończyłem trylogię pisząc i reżyserując oba Rocky II i Rocky III. Podobnie jak wszystkie dobre trylogie, trzy filmy opowiedziały o idealnej opowieści o trzech aktach, która mieściła się w słabszym łuku, który stworzył, pisząc scenariusz do oryginału. Rocky udowodnił sobie, że może stać z najlepszymi, a potem pokonał to, co najlepsze, a potem musiał się nauczyć, że bycie najlepszym wymaga poziomu osobistej akceptacji, aby stać się symbolem.

Skończył jako mistrz wagi ciężkiej i wydawało się, że postać nie miała dokąd pójść w kontekście tej indywidualnej narracji. Więc kiedy Rocky IV przyszedł, Stallone miał inne plany.

Do 1985 r. Stany Zjednoczone i Związek Radziecki były w ferworze zimnej wojny. Był to geopolityczny sikający konkurs, który sprawdzał determinację każdego narodu bez uciekania się do całkowitego zniszczenia na świecie. Z jakiegoś powodu Stallone pomyślał, że dołączy do tego konkursu. W tym samym roku postanowił całkowicie przeprojektować dwie role, które uczyniły go gwiazdą w zasadniczo tym samym proxy Stallone. Rambo: Pierwsza część krwi II i Rocky IV każde z nich zawierało czysto polityczne wypowiedzi pod pozorem hollywoodzkiej rozrywki.

Gdzie John Rambo był tragicznym weterynarzem z Wietnamu, który chciał, aby Ameryka zaakceptowała go w zaskakująco niskim stopniu Pierwsza krew Postać została zmieniona w jednoosobową armię piekielną, nastawioną na konfrontację z popieranymi przez Sowietów wietnamskimi żołnierzami, którzy nadal trzymają amerykańską P.O.W.s w sequelu. W pierwszych trzech filmach Rocky był samotnikiem z Filadelfii, który miał szansę udowodnić swoją wartość. Nagle w środku Rocky IV, mamroczący były mistrz jest teraz uwikłany w geopolityczny mecz bokserski przeciwko radzieckiemu super sportowcowi Ivanowi Drago (granemu przez Dolpha Lundgrena).

Ta czwarta część jest niesamowita, ponieważ załamuje szerokie napięcie zimnej wojny w obiektywie sportowym. Ma wszystkie twarze, które pamiętamy z drugiej strony Skalisty filmy, ale są wplecione w tę większą historię, która w zasadzie nie ma nic wspólnego z tym, co się stało Skalisty Skalisty. To oświadczenie samego Stallone, w którym wykorzystano postacie, które dały mu ten głos.

To najdalej od tego, kim jest Rocky Balboa i motywy ustawione w pierwszych trzech filmach, ale wciąż jest to niesamowity rodzaj tak złego - niesamowitego filmu. Łatwo jest wyszydzić pozornie proste podejście Stallone do złożonej polityki. Rocky IV w końcu zaczyna się od strzału dwóch rękawic bokserskich ozdobionych amerykańskimi gwiazdami i paskami oraz radzieckiego młota i sierpa lecących ku sobie i eksplodujących. Jego czysto polityczna cholerność wyróżnia się na tle innych. Ale to idiosynkratyczne, ponieważ scenariusz i reżyser Stallone gra po obu stronach zimnej wojny, aby pokazać, jak absurdalne jest to.

Najlepszym przyjacielem Rocky'ego i byłym przeciwnikiem Apollo Creeda, zanim przejmie samego Drago, usprawiedliwia swoją walkę z Sowietami językiem, który równie dobrze mógłby wykorzystać amerykański polityk. „Musimy być w samym środku akcji, ponieważ jesteśmy wojownikami”, mówi Creed. „I bez pewnego wyzwania, bez jakiejś cholernej wojny do walki, wojownik równie dobrze mógłby być martwy.” Później Creed chwali się na konferencji prasowej przed walką, mówiąc: „Będę uczył tego młodego chłopaka w stylu amerykańskim. ”

A jednak udział Creed w walce powoduje jego śmierć. Spektakl meczu w Las Vegas zaczyna się od szeregu śmiesznych tancerzy, występu Jamesa Browna - śpiewającego „Living in America” nie mniej - i Creed wychodzącego z krokwi przebranych za Uncle Sam. Drago, jego robotyczny przeciwnik, wyłania się spod pierścienia otoczonego śmiesznością amerykańskiego nadmiaru, zanim szybko zabije Creed zaporą ciosów w twarz.

Kiedy Rocky następnie zgadza się na przyjęcie Drago w USA, poprosił on na swojej przedmeczowej bitwie, jak wiele ma do zrobienia. „Bez pieniędzy”, mówi Rocky, „Nie chodzi o pieniądze”. No to o co chodzi? To nie może być zemsta. Nie wykorzenilibyśmy tego byłego słabszego, by nagle stać się mściwym krwiożerczym maniakiem. To jest większe niż to, dla Ameryki.

Na tej samej konferencji prasowej, żona Drago, Ludmilla - grana przez prawdziwą żonę Stallone, Brigitte Nielsen - komplikuje politykę filmu jeszcze bardziej mówiąc amerykańskiej prasie: „Nie jesteśmy zaangażowani w politykę. Chcę tylko, aby mój mąż był bezpieczny i aby był traktowany sprawiedliwie … Masz takie przekonanie, że jesteś lepszy od nas. Wierzysz, że ten kraj jest bardzo dobry, a my jesteśmy bardzo źli. Masz takie przekonanie, że jesteś taki uczciwy i jesteśmy tak bardzo okrutni ”.

W odpowiedzi na nastroje antyradzieckie radziecki przewodnik Drago później wykrzykuje: „To kłamstwo i fałszywa propaganda wspierają ten antagonistyczny i brutalny rząd!” Paulie, szwagier i przyjaciel Rocky'ego, krzyczy: „Nie trzymamy naszych ludzi za ścianą z karabinami maszynowymi ”, który następnie radzi radziecki przewodnik:„ Być może ta prosta porażka tego małego tak zwanego mistrza będzie doskonałym przykładem tego, jak żałośnie osłabiło się twoje społeczeństwo! ”

Wszystko kończy się kulminacyjną 30-minutową walką pomiędzy Drago i Rocky, a Amerykanin wygrywa. Drago odwraca się od komunistycznych zwierzchników, gdy kwestionują jego postanowienie, mówiąc: „Wygrywam dla mnie! Dla mnie! ”Ale opór jest mową popołudniową Rocky'ego, która kontekstualizuje zagrożenie zimną wojną od światowej wołowiny do bardziej indywidualnego nieporozumienia. To uczucie, które dziwnie się łączy Rocky IV z czymś bardziej prestiżowym, takim jak tegoroczny thriller Cold War Most szpiegów.

Oto mowa w całości:

To wszystko jest świetną pożywką poli-sci, dzięki temu, że oglądasz to, co powinno być Skalisty film. Jeśli spojrzysz poza postawy polityczne, to fakt, że film składa się w zasadzie z montażu po montażu, może osłabić twoją opinię na jego temat. Ale wyjątkowość Rocky IV a jego kontekst historyczny jest tym, co wyróżnia film. To właśnie sprawia, że ​​jest to film do rootowania.