Czy potrafisz uciec z czarnej dziury przez tunel czasoprzestrzenny?

Czarna dziura ma być kawałkiem czasoprzestrzeni tak niewiarygodnie gęstym, że odkurza całą materię i światło w pobliżu i skutecznie je niszczy. Ale to nie zawsze działa w ten sposób. Widzieliśmy już dowody, że czarne dziury zjadają pyszny kosmiczny materiał, a następnie odbijamy część z nich. Jeszcze bardziej szalony - Stephen Hawking wysunął hipotezę, jak informacja może uciec z czarnej dziury.

Teraz naukowcy z niezwykle nazwanego Instytutu Fizyki Korpuskularnej w Walencji (Hiszpania) sugerują, że materia nie zawsze jest niszczona w czarnej dziurze - a kiedy ucieka, nie jest to zdeformowana zwymiotowana bryła ani czysta informacja. Zamiast tego w nowym artykule opublikowanym w czasopiśmie Klasyczna i kwantowa grawitacja, fizycy walenccy wysunęli propozycję, że materia może przetrwać i wyjść z czarnej dziury po drugiej stronie.

Ta hipoteza „tylnych drzwi” działa w ten sposób: czarną dziurę uważa się za osobliwość grawitacyjną, gdzie czasoprzestrzeń zakrzywia się w kierunku nieskończoności. (Z tego powodu niektórzy badacze uważają, że czarna dziura może być w rzeczywistości dwuwymiarową strukturą projektującą jako hologram 3D). Nowy artykuł przedstawia pogląd, że ta osobliwość jest niedoskonała - nie jest gładką strukturą geometryczną, w ten sam sposób nawet kryształy mają niedoskonałości, gdy patrzy się na nie pod mikroskopem.

W ramach tej nowej struktury geometrycznej naukowcy uzyskali ilustrację prostego rodzaju czarnej dziury - która nie obraca się i nie ma ładunku elektrycznego - gdzie centrum staje się małą sferyczną powierzchnią, która sygnalizuje istnienie tunelu czasoprzestrzennego w samej czarnej dziurze. Ten wormhol jest rzeczywiście tylnymi drzwiami prowadzącymi do wszechświata, jaki znamy.

„Rozwiązujemy problem osobliwości, ponieważ w środku czarnej dziury, tunelu czasoprzestrzennego, znajdują się drzwi, przez które przestrzeń i czas mogą być kontynuowane”, powiedział Gonzalo Olmo, naukowiec z Uniwersytetu w Walencji, w informacji prasowej.

Tunel zaczyna się mały, ale staje się większy wraz ze wzrostem ładunku elektrycznego. Tak więc teoretycznie podróżnik może wejść do czarnej dziury, zostać rozciągnięty i wyrwany przez efekty grawitacyjne, ale opuścić czarną dziurę przez tunel czasoprzestrzenny i powrócić do normalnego rozmiaru.

W tym modelu materia nie jest tracona przez nieskończone siły i może przetrwać doświadczenie czarnej dziury. Co więcej, interpretacja ta rozwiązuje również problemy związane z innymi właściwościami czarnych dziur, takimi jak podciśnienie i gęstości dziwne. Sugeruje, że tunel czasoprzestrzenny może zostać utworzony „ze zwykłej materii i energii, takiej jak pole elektryczne”, powiedział Olmo.

Być może nawet ważniejsza dla świata fizyki interpretacja może pomóc wyjaśnić, czym jest splątanie kwantowe i jak działa.

Cały artykuł ma silne wyczucie science fiction i nie bez powodu - to jest teoretyczny. Niemniej jednak nowe badania są kolejnym interesującym sposobem, w jaki naukowcy wykorzystują czarne dziury jako warunki laboratoryjne do zabawy hipotetycznymi pomysłami. Gdy ludzie opracowują lepsze narzędzia do rzeczywistej obserwacji czarnych dziur, możemy mieć naprawdę sporo szans, by sprawdzić, czy czarne dziury naprawdę mają właz ratunkowy.