Wojna w Wietnamie: naukowcy mogą wreszcie wiedzieć, dlaczego te kopalnie wybuchły w 1972 roku

W archiwach amerykańskiej marynarki wojennej odkryto nadzwyczajny opis wpływu pogody kosmicznej na operacje wojskowe w Wietnamie w 1972 r., Zgodnie z nowo opublikowanym artykułem w Pogoda kosmiczna.

4 sierpnia 1972 roku załoga samolotu US Task Force 77 leciała w pobliżu morskiego pola minowego w wodach u wybrzeży Hon La, obserwując od 20 do 25 eksplozji w ciągu około 30 sekund. Byli również świadkami dodatkowych 25 do 30 błotnych miejsc w pobliskich wodach.

Destruktoralne miny morskie zostały tu rozmieszczone podczas operacji Pocket Money, kampanii górniczej rozpoczętej w 1972 r. Przeciwko głównym portom północnowietnamskim.

Nie było oczywistego powodu, dla którego kopalnie miałyby się zdetonować. Ale teraz wyszło na jaw, że US Navy wkrótce zwróciła uwagę na ekstremalną aktywność słoneczną jako prawdopodobną przyczynę.

Im bardziej jesteśmy w stanie zrozumieć wpływ takiej pogody kosmicznej na technologię, tym lepiej możemy być przygotowani na każdą ekstremalną aktywność słoneczną w przyszłości.

Słoneczna teoria

Jak wyjaśniono w odtajnionym raporcie Marynarki Wojennej USA, wydarzenie wywołało natychmiastowe dochodzenie w sprawie potencjalnej przyczyny losowych detonacji tak wielu min morskich.

Rozmieszczone miny morskie miały cechę autodestrukcji. Jednak minimalny czas samozniszczenia w tych kopalniach nie trwał przez kolejne 30 dni, więc winę za to ponosił inny.

15 sierpnia 1972 r. Dowódca Floty Pacyfiku USA, admirał Bernard Clarey, zapytał o hipotezę, że aktywność słoneczna mogła spowodować detonacje min.

Wiele rozmieszczonych min miało wpływ magnetyczny na miny morskie, które zostały zaprojektowane do detonacji, gdy wykryły zmiany w polu magnetycznym.

Wiadomo wtedy, że aktywność słoneczna powoduje zmiany pola magnetycznego, ale nie było jasne, czy słońce może spowodować te niezamierzone detonacje.

Flary słoneczne

Na początku sierpnia 1972 roku odnotowano jedne z najbardziej intensywnych aktywności słonecznych w historii.

Region plamy słonecznej, oznaczony jako MR 11976, wywołał serię intensywnych rozbłysków słonecznych (energetyczne wybuchy promieniowania elektromagnetycznego), koronalne wyrzuty masy (erupcje materiału plazmy słonecznej, które zwykle towarzyszą rozbłyskom) oraz chmury naładowanych cząstek poruszających się z prędkością zbliżoną do prędkości światło.

Osoby prowadzące dochodzenie w sprawie incydentu w kopalni odwiedziły Laboratorium Środowiska Kosmicznego przy National Oceanographic and Atmospheric Administration (NOAA) w pobliżu Boulder w stanie Kolorado, aby porozmawiać z naukowcami z kosmosu.

Jeden z naukowców z NOAA w tym czasie był teraz emerytowanym profesorem Brianem Fraserem z australijskiego Newcastle University i to wydarzenie powiedział mi, że dobrze pamięta:

Byłem na moim pierwszym urlopie sabbatycznym w NOAA, pracując z grupą Wallace'a (Wally) Campbella, a pewnego dnia w biurze Wally'ego zauważyłem grupę dżentelmenów z kapelusza z marynarki wojennej z USA i parę ciemnych garniturów.

Brian powiedział, że później zapytał Wally'ego o to, co się dzieje, i Wally wyjaśnił, że martwią się zmianami pola geomagnetycznego wywołującymi miny morskie w Hai Phong w Wietnamie Północnym.

Nie było żadnej wzmianki o tym, czy wybuchły, ale może Wally był nieufny. I oczywiście było to prawdopodobnie ściśle tajne.

Wynik tego dochodzenia, jak stwierdzono w odtajnionym raporcie Marynarki Wojennej USA, wyszczególnił „wysoki stopień prawdopodobieństwa”, że kopalnie Destructor zostały zdetonowane przez sierpniową aktywność burzy słonecznej.

Zakłócenia słoneczne

Burze słoneczne powodują silne fluktuacje pola magnetycznego, które wpływają na infrastrukturę dużych sieci energetycznych, szczególnie w regionach o dużej szerokości geograficznej poniżej zorzy północnej i południowej.

Burze z początku sierpnia 1972 r. Nie były inne. W Ameryce Północnej pojawiły się liczne doniesienia o przerwach w dostawie prądu i przerwach linii telegraficznych. Teraz, gdy światło padło na wpływ tych wydarzeń na działalność w kopalniach morskich w 1972 r., Społeczność naukowa ma kolejny wyraźny przykład wpływu pogody kosmicznej na technologie.

Intensywność aktywności na początku sierpnia osiągnęła szczyt, gdy rozbłysk słoneczny w klasie X o 621 UT 4 sierpnia 1972 r. Wystrzelił ultraszybki wyrzut masy koronowej, który dotarł na Ziemię w rekordowym czasie 14,6 godziny. Wiatr słoneczny zwykle potrzebuje dwóch do trzech dni, aby dotrzeć do Ziemi.

Naukowcy sądzą, że poprzednie wolniejsze wyrzuty z wcześniejszych rozbłysków oczyściły drogę temu szybkiemu zaburzeniu, podobnemu do tego, co zaobserwował statek kosmiczny STEREO w lipcu 2012 roku.

To wpływ tego szybkiego zakłócenia wiatru słonecznego na magnetosferę Ziemi prawdopodobnie spowodował detonację min Destruktor.

Wykorzystanie przeszłości do przewidywania przyszłości

Indeks Dst, mierzony w nano-Tesli (nT), jest typową miarą poziomu zakłóceń w ziemskim polu magnetycznym - im bardziej negatywny, tym bardziej intensywna burza.

Niektóre z ostatnich ekstremalnych burz słonecznych, zgodnie z tą skalą, obejmują burzę w St Patrick's Day 2015 (-222 nT) i burzę Halloween w 2003 r. (-383 nT).

Co ciekawe, ekstremalna aktywność w sierpniu 1972 r. Była znacznie mniej intensywna na tej skali, ważąc jedynie -125 nT.

Dokładnie, dlaczego ta burza osiągnęła skrajny poziom w przypadku niektórych środków, takich jak jej duża prędkość od słońca, ale nie w typowej skali Dst, jest tematem poważnej dyskusji w literaturze naukowej.

Biorąc pod uwagę złożoność tego wydarzenia, ten nowy artykuł stanowi wielkie wyzwanie dla społeczności pogody kosmicznej, aby użyć naszych nowoczesnych technik modelowania, aby ponownie zbadać to zdarzenie słoneczne. Mam nadzieję, że zrozumienie tych dziwnych wydarzeń lepiej przygotuje nas na przyszłe erupcje słoneczne.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w The Conversation przez Bretta Cartera. Przeczytaj oryginalny artykuł tutaj.