Biolodzy morscy ustalają nową metodę lokalizowania wielkich rekinów białych

Aby dowiedzieć się, gdzie jest rekin, musisz go oznaczyć lub zobaczyć. Ponieważ większość rekinów nie jest oznakowana, naukowcy i ratownicy używają dronów do obserwacji oceanu na widok rekina - ale w większości miejsc warunki obserwacji mogą być słabe, a ruch rekinów zbyt nieprzewidywalny. Aby temu zaradzić, naukowcy opracowali nowy sposób lokalizacji rekinów za pomocą DNA.

W opublikowanym niedawno badaniu Granice w nauce morskiej naukowcy wyjaśniają, że DNA środowiskowy, czyli eDNA, jest materiałem genetycznym zbieranym ze środowiska, które musi robić z żywym organizmem, ale nie pochodzi z niego bezpośrednio.

Badacze ci skupiają się na wielkich białych rekinach, więc poszukiwanie ich eDNA oznacza poszukiwanie podpisów genetycznych analizowanych w oceanie z takich rzeczy, jak śluz, odchody lub zrzucana skóra.

Chociaż eDNA nie jest nową koncepcją, naukowcy ci opracowali nową, specyficzną gatunkowo analizę genetyczną, która może być niezawodnie wykorzystana do określenia, czy wielki biały rekin często odwiedza określoną plażę.

Powiązane wideo: Nurkowanie z rekinami w Stuart Cove na Bahamach.

Naukowcy podejrzewają, że w najbliższej przyszłości niezawodność i przenośność tej metody pozwolą na jej szerokie zastosowanie. Jeden z celów, współautor i ekolog USGS Kevin Lafferty, Ph.D. mówi, że pewnego dnia ratownik może podejść do brzegu, zebrać trochę wody i opowiedzieć z tym zestawem genetycznym, czy w pobliżu jest wielki biały rekin.

Na razie jest to faza dowodu koncepcji: współautor i California State University, profesor Long Beach Christopher Lowe, Ph.D. mówi Odwrotność że „realistycznie patrzymy na kilka lat, zanim osiągniemy ten poziom”.

To dlatego, że kilka ważnych szczegółów musi zostać opracowanych w następnej kolejności. Podczas gdy zespół ten był w stanie określić i zaprojektować specyficzne markery genetyczne z tkanek wielkiego białego rekina, następnie z powodzeniem dopasować te geny do próbek wody pobranych z miejsc, gdzie spotykają się wielcy biali, podejście to daje tylko przybliżone pojęcie o tym, gdzie rekiny są w danym momencie. Teraz muszą dowiedzieć się, jak długo DNA rzeczywiście pozostaje w pobliżu lokalizacji rekina - ze zmieniającymi się prądami i możliwością, że światło UV rozbija próbki, obecnie nie jest jasne, czy rekin był w tym miejscu minutę temu czy dzień temu.

To, co naukowcy mogą zrobić z tą metodologią w jej obecnej formie, to dodać ją do swojego obecnego arsenału technologii pomiarów rekinów, takich jak drony, tagi i odbiorniki akustyczne. Lowe opisuje to jako „nowe ekscytujące narzędzie w zestawie narzędzi” - próbkując regiony dla eDNA, naukowcy tacy jak Lowe będą mieli lepsze pojęcie o obszarach badań, na których należy się skupić podczas swoich badań.

„Dodaje kolejny poziom nadzoru, którego nie mieliśmy wcześniej”, mówi Lowe. „Możemy uzyskać pełniejszy obraz tego, kto tam jest”.

Podczas gdy wielkie populacje białego rekina zmniejszyły się z powodu przełowienia, obecnie rośnie liczba dowodów na to, że ich populacja zaczyna się odbudowywać. Na przykład plaże w południowej Kalifornii powoli stają się siedliskiem szkółkarskim dla młodych rekinów białych, które zazwyczaj mieszkają wzdłuż plaż w miesiącach letnich i jesiennych.

Biolodzy morscy chcą teraz lepiej zrozumieć, gdzie konsekwentnie żyją, zarówno w celu ochrony rekinów, jak i ludzi. Potrzeba ta podnosi znaczenie tego wspaniałego narzędzia do monitorowania białych rekinów. W ciągu kilku lat, gdy technologia będzie bardziej zaawansowana i tańsza, możliwe jest, że monitorowanie rekinów przez oceaniczne pojazdy powierzchniowe może wysłać wiadomość na plażę, jeśli kiedykolwiek natkną się na dużą ząbkowaną rybę w głębi.