Język ludzki ma swoje pochodzenie w malarstwie jaskiniowym, twierdzą lingwiści

Nasi przodkowie pojawili się jako gatunek 200 000 lat temu i odkryli, jak używać języka około 100 000 lat później. Naukowcy nie zorientowali się jednak, w jaki sposób rozwinął się ludzki język. Wiele teorii obfituje, ale w opublikowanym we wtorek artykule lingwiści przedstawili nową historię pochodzenia: że pojawienie się sztuki jaskiniowej zapoczątkowało nowy sposób myślenia wśród Homo sapiens, co z kolei przygotowało grunt pod rozwój ludzkiego języka.

Dowody sztuki jaskiniowej i rockowej można znaleźć na każdym większym kontynencie, z wyjątkiem Antartiki, z ponad milionem obrazów sztuki jaskiniowej znalezionych tylko w południowej Afryce. Przez tysiące lat pierwsi ludzie poświęcali ogromną ilość wysiłku, aby te obrazy - wysiłek, naukowcy z MIT i uniwersytetów w Tokio i São Paulo wyjaśniają w Granice w psychologii, które zwiększyły ich zdolność do reprezentowania myśli, istot i zdarzeń, które w rzeczywistości nie są obecne, które naukowcy nazywają „myśleniem symbolicznym”.

Możesz także polubić: „Neandertalska sztuka jaskiniowa dowodzi, że ludzie nie są jedynymi gatunkami artystycznymi”

Znane przykłady sztuki jaskiniowej pokazującej symboliczne myślenie obejmują ręce pokazane w Cueva de las Manos w Argentynie lub żubry namalowane w jaskiniach Lascaux we Francji. Autorzy artykułu twierdzą, że symboliczne myślenie pokazane przez sztukę jaskiniową łączy się z pojawieniem się języka, ponieważ lokalizacja tych dzieł pokazuje związek między przedmiotem i dźwięk. Poprzednie badania, jak zauważają, pokazały, że pierwsi ludzie celowo wybierali miejsce, w którym umieściliby swoje obrazy na podstawie właściwości akustycznych jaskini.

Na przykład w Lascaux zdjęcia zwierząt kopytnych, takich jak byki i bizony, znajdują się w komorach, gdzie echa i pogłos tworzą dźwięki podobne do uderzeń kopyt. W przeciwieństwie do tego, obrazy kotów, kropek i odcisków dłoni są często w komnatach, które są akustycznie ciche. Stalagmity i stalaktyty, które po uderzeniu brzmią jak instrumenty muzyczne, są podkreślone farbą w niektórych starożytnych jaskiniach.

Uważa się, że ten związek między sztuką wizualną a dźwiękami słuchowymi, które naukowcy nazywają „transferem informacji między modalnością”, poprawił zdolność wczesnego człowieka do przekazywania symbolicznego myślenia, zapowiadając jednocześnie elementy ludzkiego języka. Tak jak sztuka jaskiniowa pokazuje działanie, obiekty i modyfikacje, ludzki język zawiera czasowniki, rzeczowniki i przymiotniki. Z kolei zarówno sztuka, jak i język stają się pełnomocnikami do wyrażania wewnętrznego stanu psychicznego.

Tworząc sztukę jaskiniową, piszą naukowcy, współcześni ludzie wymyślili „skamieniałe proxy dla wyrażenia pełnowartościowego ludzkiego zachowania językowego”. A ta umiejętność posługiwania się językiem, zauważają naukowcy, najprawdopodobniej pojawiła się przed małym zespołem Homo sapiens migrował z Afryki do Europy i Azji. Archeolodzy datowali sztukę rockową stworzoną przez lud San w Afryce na 70 000 lat temu - dowody na to, że symboliczne myślenie zakorzeniło się przed migracją - i wierzą, że zdolność poznawcza rozprzestrzenia się szybko z powodu małych populacji wczesnego człowieka.

„Sztuka jaskiniowa była częścią pakietu w zakresie tego, jak Homo sapiens doszło do bardzo zaawansowanego przetwarzania poznawczego ”, współautor Shigeru Miyagawa, Ph.D., wyjaśnił w oświadczeniu Wiadomości MIT. „Masz bardzo konkretny proces poznawczy, który przekształca sygnał akustyczny w reprezentację mentalną i uzewnętrznia go jako wizualny”.