W DNA Analysis of Ancient Europe, Stonehenge's Creators Vanish

Nikt nie jest pewien, kto zbudował Stonehenge, kultowy pierścień gigantycznych kamieni na południowym zachodzie Wielkiej Brytanii: niektóre hipotezy budują starożytnych arcykapłanów celtyckich znanych jako druidzi, podczas gdy inni angażują Sasów, Duńczyków, Rzymian, Greków i Egipcjan. Ktokolwiek zbudował to jakieś 5000 lat temu, teraz wiemy, że jedno jest prawdą, dzięki przełomowej parze badań na temat wczesnej migracji europejskiej opublikowanej w Natura: Zniknęli wkrótce po zbudowaniu.

W dwóch publikacjach opublikowanych w środę naukowcy sporządzili mapę migracji różnych grup ludzi w całej Europie, wykorzystując DNA wyodrębnione z kilkuset próbek starożytnych ludzkich kości jako przewodnik. W genach z kości wokół Stonehenge i sąsiednich obszarów zaobserwowali coś dziwnego: około 4500 lat temu ludzie, którzy mieszkali w Stonehenge, wydawali się znikać.

„Nastąpiła nagła zmiana w populacji Wielkiej Brytanii”, powiedział dr David Reich, główny autor jednego z artykułów i genetyk populacji w Harvard Medical School, w oświadczeniu w środę. „To było prawie całkowite zastąpienie”.

Naukowcy pierwotnie postanowili dowiedzieć się, jak i kiedy ludzie w prehistorycznej Europie - w tym twórcy Stonehenge - przenieśli się, wykorzystując swoje nowe bogactwo danych genetycznych pochodzących z kości 1 336 osób. W 2014 r. Mieli tylko genomy 10 starożytnych Europejczyków i kilka zakurzonych artefaktów do pracy; nowe dane, pokazujące, w jaki sposób te geny zostały przekazane zarówno w ujęciu chronologicznym, jak i geologicznym, przedstawiają znacznie dokładniejszy - i często zaskakujący - obraz.

Mówiąc najogólniej, odkryli, że prehistoryczni Europejczycy przemieszczali się - dużo. „Pojawił się pogląd, że migracja jest bardzo rzadkim procesem w ewolucji człowieka”, powiedział Reich, wskazując, że nowe odkrycia podnoszą to założenie: „ortodoksja - założenie, że współcześni ludzie są bezpośrednio potomkami ludzi, którzy zawsze żyli w tym samym obszarze - jest źle wszędzie

Wydawało się, że tak było w przypadku neolitycznych ludzi, wywodzących się ze stepów Azji Środkowej na północ od Morza Czarnego i Morza Kaspijskiego, którzy ostatecznie „zastąpili” ludzi w okolicy Stonehenge.

W badaniu naukowcy początkowo skupili się na ustaleniu, co doprowadziło do rozprzestrzeniania się tak zwanej „kultury dzwonu dzwonkowego” - stworzenia doniczek w kształcie dzwonu, które prawdopodobnie zaczęły się od wczesnych Iberyjczyków - w całej starożytnej Europie. W przeszłości nigdy nie byli pewni, czy wynikało to z rzeczywistej migracji ludzi, którzy stworzyli te garnki, czy też po prostu wymieniali się pomysłami z ludźmi wokół nich.

Dzwonkowe zlewki w końcu dotarły do ​​Stonehenge, a dane pokazują, że dotarły tam, ponieważ ludzie, którzy je stworzyli (głównie potomkowie ludzi stepowych, którzy mieszkali w dzisiejszej Holandii i Niemczech), przenieśli się do tego obszaru - a następnie przystąpili do zastąpienia 90 procent ludności.

„To zastąpienie jest prawie absolutne w odniesieniu do chromosomu Y, który jest przekazywany przez linię ojcowską, co wskazuje na skrajne odchylenie reprodukcyjne, a zatem wcześniej niespotykaną dominację społeczną”, powiedział Carles Lalueza-Fox, Ph.D. -autor jednego z badań i paleogenetyk w Barcelona Institute of Evolutionary Biology, w oświadczeniu w środę.

To, co stało się z brytyjską populacją „przed zlewką”, która prawdopodobnie zbudowała Stonehenge, pozostaje na razie tajemnicą; jedną z możliwości jest to, że nowi migranci przynieśli ze sobą nowe choroby i zabili miejscową ludność. Aby dowiedzieć się, co się stało, Reich już pracuje nad eksperymentami, aby określić, ile osób faktycznie przeżyło i utknęło w Wielkiej Brytanii.

Stworzenie Stonehenge wciąż może pozostać tajemnicą, ale przynajmniej tożsamość ludzi mieszkających w okolicy staje się nieco mniej mroczna. Jasne jest, że ludzie żyjący obecnie w dzisiejszej Europie niekoniecznie reprezentują ludzi, którzy żyli tam w przeszłości: pierwsi Europejczycy poruszali się tak bardzo, że wydaje się wątpliwe, aby jakakolwiek grupa pozostała w jednym miejscu przez bardzo długi czas. Brytyjski Cheddar Man, który wzbudził gniew wielu Brytyjczyków na początku lutego, doskonale to ilustruje, pokazując, że pierwsi Brytyjczycy nie byli niebieskookimi i jasnoskórymi, ale niebieskookimi i ciemny -skinned, sugerując, że już 10 000 lat temu pierwsi ludzie z Europy, Afryki i innych krajów już zaczęli się ruszać.