Dlaczego „Great Minds” Dana Harmona jest jednym z najbardziej edukacyjnych programów telewizyjnych

$config[ads_kvadrat] not found

Week 0, continued

Week 0, continued
Anonim

Ostatnia noc, Historia Jest zachwycający Świetne umysły przyniósł nam kolejny odcinek, w którym postać Dana Harmona, Dan Harmon, uczy się absolutnie niczego. Występ, w którym wczoraj wieczorem wystąpił Thomas Middleditch jako William Shakespeare, szybko staje się programem dla nauczycieli historii hip-hopu. Jest wystarczająco informacyjny, aby się zmieścić Historia, badając historyczne konteksty współczesnego społeczeństwa.

Weźmy na przykład delikatną męskość Harmona. W zeszłym tygodniu użył swojej męskiej osobowości faux-beta, by chytrze pomóc pierwszemu falowemu feminizmowi zabłysnąć, uderzając w Mary Wollstonecraft (Aubrey Plaza) niczym całkowita nieukalność. W tym tygodniu jego kruche ego pokazało, jak historia uznała Szekspira za literaturę wysokiej klasy, choć w swoim czasie z pewnością podobały mu się takie filmy jak Brudny dziadek.

Harmon, podenerwowany, ponieważ Szekspir wyraźnie nienawidził Społeczność (z wyjątkiem Chevy Chase), prycha, „ale postacie są jednowymiarowymi maszynami do żartów!” i Szekspir reaguje entuzjazmem. „Szczególnie kochałem napaloną kobietę!”, Mówi. „Myślałem, że jest dość lubieżna”.

Dostarczając większość informacji historycznych w sposób pośredni, Świetne umysły natknął się na sposób, aby historia była słusznie fajna. Ta chytra meta-humor zawsze była siłą Harmona: tworzenie fikcji, która na pierwszy rzut oka wygląda płytko, ale jest niezwykle skomplikowane w jej interpretacji. Świetne umysły z tego powodu nadal jest ważnym punktem Historia Blok nocnych komedii.

$config[ads_kvadrat] not found