Ludzka szybkość nie ma ograniczeń

Usain Bolt wydaje się niewiarygodnie szybko biegać: jego rekordowy czas 9,58 sekundy w biegu na 100 metrów wydaje się nie do pobicia - a przecież tak właśnie mówiono o wielu posiadaczach płyt.

Ale z pewnością musi istnieć twarda granica ludzkiej prędkości, po której nie będzie więcej rekordów? W końcu ludzie nie mogą biegać nieskończenie szybko.

Peter Weyand, fizjolog, który badał biomechanikę biegu przez dwie dekady, mówi nie.

„Zawsze możesz być pewny siebie, bez względu na to, jak szybko ktoś biegnie, można iść szybciej”, mówi Odwrotność. „Nigdy nie będziesz miał absolutnie doskonałych warunków, a absolutnie doskonała osoba i absolutnie doskonały wyścig będą się spotykać jednocześnie”.

Oto fajny fakt: jeśli możesz sprintować, ty może być tak szybki jak Usain Bolt. W późnych latach 90-tych Weyand i zespół badaczy zmierzyli grupę różnych ludzi biegnących z maksymalną prędkością i mieli coś wspólnego: w bardzo małym marginesie wszyscy potrzebowali tyle samo czasu, aby przekręcić nogę krok od tyłu do przodu. „Bez względu na to, czy jesteś szybki, powolny, czy pomiędzy, czas zmiany położenia kończyny przy maksymalnej prędkości jest zasadniczo taki sam”, mówi.

Naturalnym założeniem jest wierzyć, że aby działać szybciej, musisz szybciej poruszać nogami. Ale to nie prawda.Więc dlaczego Bolt osiąga szczyt 27,8 mil na godzinę, a twoje nogi mają ochotę rozdać, gdy tylko przekroczysz granice biegu?

Wszystko sprowadza się do tego, jak silny jesteś. Im wyższa siła uderzenia każdego footfall, tym wyższy biegacz wystrzeliwuje w powietrze, a im dalej idą, zanim ponownie uderzą w ziemię. Elitarni biegacze, przy najwyższych prędkościach, faktycznie popychają się gdzieś w okolicy 1000 funtów siły na footfall - to znaczy pół tony.

W tym momencie warto cofnąć się o krok i zastanawiać, czy to wszystko jest szalone. W jaki sposób obniżenie ciężaru może cię wprawić w ruch szybciej ? I czy nie działa siłą odwrotną do „aerodynamicznej” jakości aerodynamicznej, jaką wydają się być najnowsze buty do biegania? Czy mięśnie nóg, stawy i ścięgna nie są rozdawane, jeśli uderzysz w nie całą siłą?

Zaskoczyło to także zespół Weyanda. Jednak badania przeprowadzone przez grupę wykazały, że kiedy przeskakujesz do przodu na jednej nodze, siła uderzenia przy każdym lądowaniu jest o jedną trzecią silniejsza niż w sprincie. Nogi biegaczy mogą wymagać o wiele więcej siły niż nam się wydaje.

To, co ich zatrzymuje, to czas. Elitarni sprinterowie spędzają tyle samo czasu, co w powietrzu, ale spędzają mniej czasu na dotykaniu ziemi. To ma sens - jeśli Usain Bolt porusza się dwa razy szybciej, to ma tylko o połowę mniej czasu na połączenie się z podłożem, gdy utwór zbliża się pod jego stopami. Musi więc zastosować o wiele większą presję niż przy każdym uderzeniu, ale ma o wiele mniej czasu, aby to zrobić.

To jest rzeczywistym czynnikiem ograniczającym ludzką szybkość - nie stosowanie samego ciśnienia, ale szybkość jego stosowania. Bolt jest wyjątkowy nie w jego zdolności do poruszania nogami do przodu i do tyłu, ale w jego zdolności do bardzo szybkiego uderzenia w ziemię i powrotu z niej. Jest to ograniczone czasem reakcji szybkokurczliwych włókien mięśniowych w nodze.

Weyand szacuje, że gdyby istniał jakiś sposób na zwiększenie wrażliwości mięśni nóg do punktu, w którym biegliśmy do granic naszych nóg, aby wchłonąć wstrząs, ludzie mogliby biegać 40 mil na godzinę lub szybciej. Ale to jest czysto teoretyczne; faktem jest, że nikt, jak dotąd, nie wymyślił, jak sprawić, by nogi uderzały szybciej i mocniej niż Usain Bolt.

Ale ktoś kiedyś to zrobi.

Jest wiele różnych interwencji, które można podjąć w poszukiwaniu wyższych prędkości. Inteligentniejsze treningi i odżywianie to jedno, ale są też czynniki poza ciałem - takie jak buty do biegania, bloki startowe i materiał na tor - to ogromna różnica. Mają one niewiele wspólnego z mechaniką lub możliwościami ludzkiego ciała, ale stanowią ogromną różnicę.

Ograniczenia są w większości definiowane nie przez nasze ciała, a także w dużym stopniu zależą od parametrów, które ustalamy, aby zdecydować, jakie rodzaje interwencji są dopuszczalne w dalszym popychaniu ludzkiej prędkości. Czy złamałeś rekord prędkości, jeśli zbiegłeś ze wzgórza? Jeśli wiatr był na twoich plecach? Jeśli wziąłeś leki zwiększające wydajność? Jeśli zostałeś genetycznie zmodyfikowany, aby budować silniejsze, szybsze mięśnie nóg?

Nie widzimy przyszłości, w której rekordy przestają być łamane; istnieje zbyt wiele różnych sposobów legalnego wpływania na wyniki poprzez lepsze szkolenia i lepszą technologię. „Te interwencje stają się coraz potężniejsze i prawdopodobnie będą nadal tak się działo, i muszą, jeśli rekordy będą nadal spadać. Tak długo, jak istnieje zachęta ekonomiczna, tak jak ma to miejsce w przypadku nauki i technologii, będą istniały coraz potężniejsze sposoby zwiększenia wydajności ”.

Ludzka prędkość nie ma ograniczeń. Nie ma niezniszczalnego rekordu. Jedynym ograniczeniem są zasoby, które jesteśmy skłonni przeznaczyć na próbę ich złamania.