Mieszkania publiczne to kolejna bitwa na zakaz palenia

Nowa zasada zaproponowana przez Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast spowodowałaby, że mieszkańcy mogliby palić papierosy w odległości 25 stóp od lokali mieszkalnych będących własnością publiczną lub dotowanych, w tym pomieszczeń biurowych i administracyjnych oraz budynków gospodarczych. Podczas gdy 228 000 publicznych jednostek mieszkaniowych już wprowadziło dobrowolne zakazy palenia, nowa ustawa wprowadziłaby zakaz palenia w ponad 700 000 jednostek w całym kraju.

Rządy szczebla federalnego, stanowego i lokalnego już wprowadziły zakaz palenia w miejscach publicznych, w tym w biurowcach rządowych, szkołach i parkach. Osiemdziesiąt procent Amerykanów mieszka już na obszarach objętych zakazem palenia na prywatnej nieruchomości, takiej jak bary i restauracje, a niektóre miasta i hrabstwa podjęły nawet zakaz palenia w samochodach, w których przebywają nieletni i prywatne rezydencje.

Sekretarz HUD Julian Castro obalił proponowany zakaz w oświadczeniu z listopada:

„Mamy obowiązek chronić mieszkańców mieszkań publicznych przed szkodliwym wpływem biernego palenia, zwłaszcza osób starszych i dzieci cierpiących na astmę i inne choroby układu oddechowego”.

Można śmiało powiedzieć, że jesteśmy już daleko od debaty na temat tego, czy dym papierosowy jest szkodliwy. Nawet jeśli nie wierzysz, że USA wylądowały na księżycu lub że paliwo lotnicze może się stopić (lub, w przypadku chrissakes, tylko osłabiać) belki stalowe, są szanse, że uznasz, że dym papierosowy jest zły dla Ciebie i osób wokół ciebie.Surgeon General szacuje, że prawie pół miliona Amerykanów umiera każdego roku z powodu dymu tytoniowego, że ponad 16 milionów ludzi cierpi na choroby związane z paleniem, a bezpośrednie koszty medyczne chorób związanych z paleniem wynoszą 130 miliardów dolarów rocznie.

Na pierwszy rzut oka zakaz palenia wydaje się oczywisty. Około 8,7 miliona Amerykanów mieszka w mieszkaniach będących własnością publiczną lub subsydiowanych, w tym 3,3 miliona nieletnich. I choć odsetek palących stale spada w ciągu ostatnich trzech dekad, a CDC szacuje, że 17 procent dorosłych to osoby palące regularnie, około 26 procent dorosłych żyje poniżej poziomu ubóstwa. To oczywiście większość ludzi mieszkających w mieszkaniach publicznych.

Jednak proponowany zakaz spotkał się z pewnymi przekonującymi argumentami (z pewnością „Obama kocha gangsterów” nie pomiędzy nimi). Amerykanie o poglądach libertariańskich nie wierzą, że to rządowy interes w niani osobistych zachowań obywateli, na przykład - czy rząd ma prawo mówić ludziom, czego nie mogą zrobić we własnych domach? Najłatwiej przyznać, że palenie jest szkodliwe, ale jak mówi argument o śliskim zboczu, jeśli rząd może zakazać palenia w domach będących własnością publiczną lub subsydiowanych, co może zapobiec innym zakazom w domu?

Ponadto zwolennicy praw obywatelskich obawiają się, że egzekwowanie zakazu może spowodować poważne konsekwencje dla już pozbawionych praw obywatelskich. Mieszkańcy mieszkań publicznych są nieproporcjonalnie kobietami, mniejszościami i prawie z definicji biednymi. Przepisy, które pozwalają mieszkańcom o niskich dochodach na eksmisję z powodu nieprzestrzegania przepisów - zwłaszcza w przypadku czegoś tak trudnego do udowodnienia, jak palenie - mogą spowodować, że nowe przepisy będą używane jako pałka do zastraszania najemcy lub ostatecznie do eksmisji, która mogłaby zostać wcześniej uznana za niezgodną z prawem.. Czy naprawdę zamierzasz kopać biednych ludzi uzależnionych od nikotyny na krawężnik? Czy je dopiszesz? To nie są nieistotne pytania.

Być może najbardziej przekonującym argumentem są urzędnicy władz mieszkaniowych i sami prawnicy, którzy wspierają pojęcie zakaz palenia. W praktyce jednak obawiają się, że nowe obowiązkowe zasady nie przyczynią się znacząco do zmniejszenia stawek palenia w jednostkach, będzie to prawie niemożliwe do wyegzekwowania i doda miliony dolarów dodatkowych kosztów administracyjnych i prawnych do już przekroczonych budżetów. Wskazują na nieskuteczne próby w stanach takich jak Floryda, gdzie mieszkańcy o niskich dochodach są zobowiązani do przedkładania obowiązkowych testów narkotykowych w celu uzyskania pomocy publicznej; program kosztuje państwo miliony dolarów (w tym prawie 2 miliony dolarów w opłatach chroniących wyzwania prawne).

Ważne jest, aby podkreślić, że chociaż badania wykazały, że zakaz palenia tytoniu zmniejsza liczbę palaczy, głównym celem zakazu palenia tytoniu w okolicach rezydencji będących własnością publiczną lub subsydiowanych jest przede wszystkim ograniczenie narażenia na bierne palenie. Ponad 50 000 osób niepalących umiera każdego roku z powodu narażenia na bierne palenie, a szacunki HUD zakazujące palenia w swoich jednostkach mogą zaoszczędzić ponad 50 milionów dolarów rocznie w przypadku szkód związanych z dymem i zapobiec utracie ognia. Badania pokazują, że nawet najbardziej zaawansowane systemy filtracji powietrza wewnętrznego nie usuwają całkowicie biernego palenia. Zakaz ograniczałby wolność palaczy. Zapobiegłoby to również pożarom i astmie u dzieci. Więc czyje wolności tutaj wygrywają?

W większości stanów właściciele prywatnych domów mają już prawo do zakazu palenia na miejscu. Teoretycznie, jeśli chodzi o mieszkania w pełni publiczne, rząd mógłby dochodzić tych samych praw właściciela i najemcy, co prywatni właściciele. Wody stają się mroczniejsze, gdy rząd subsydiuje płatności dla prywatnych właścicieli. Obowiązkowy zakaz palenia zastępuje zakaz palenia właściciele nieruchomości wybór sposobu zarządzania własną własnością.

Po zamknięciu 60-dniowego okna publicznego komentarza wygląda na to, że istnieje spora szansa, że ​​nowe wymagania HUD wejdą w życie w ciągu najbliższych 18 miesięcy. Nacisk na wyeliminowanie palenia papierosów jest szlachetny; wiemy, że dym papierosowy jest niebezpieczny dla palacza i wszystkich wokół niego. Jednak po przyjęciu nowych zasad należy oczekiwać prawnej walki o to, czy zakończenie palenia w pomieszczeniu jest kwestią regulacji rządowych lub osobistej odpowiedzialności.