New York State Trashes Unscientific 'Gay Panic' Defense

Stan Nowy Jork zrobił duży krok w kierunku zmniejszenia dyskryminacji w swoim systemie prawnym, gdy gubernator Andrew Cuomo podjął kroki w celu zakazania obrony „paniki gejowskiej” w poniedziałek. W salach sądowych heteroseksualni oskarżeni, którzy używają gejowskiej paniki jako argumentu, twierdzą, że za gwałtowną reakcję można obwiniać nieodłączny strach przed orientacją seksualną danej osoby. Psychologowie unieważnili ten pomysł dawno temu, ale w jakiś sposób ta obrona jest obecnie dopuszczalna we wszystkich stanach z wyjątkiem Illinois i Kalifornii.

Tak jak AP doniesiono w poniedziałek, że Cuomo zakazuje wszystkim „agencjom i władzom stanu Nowy Jork prowadzenia interesów z firmami, które tolerują lub promują dyskryminację” i będzie wspierać prawodawstwo zakazujące stosowania gejowskiej obrony przed paniką. Na Twitterze Cuomo powiedział, że jego działania są odpowiedzią na ataki administracji Trumpa na prawa obywatelskie, zwłaszcza te chroniące społeczność LGBTQ. Pomijając politykę i moralność, poparcie Cuomo dla obrony ma sens naukowy. Jak wyjaśnili psycholodzy, gejowska obrona paniki nie jest poparta żadnymi dowodami naukowymi.

Zgodnie z rezolucją wydaną przez American Bar Association (ABA) w 2013 r., W której wezwano państwa do zakazania obrony, oskarżeni, którzy korzystają z gejowskiej obrony paniki, nie używają jej jako obrony jako taki; jest to raczej strategia ustanowienia tradycyjnych środków obrony, w tym szaleństwa i zmniejszonej zdolności, prowokacji prowadzącej do żaru namiętności i samoobrony.

Dzisiaj podpisałem zarządzenie wykonawcze zakazujące wszystkim agencjom państwowym i władzom prowadzenia interesów z firmami promującymi lub tolerującymi dyskryminację.

Nowy Jork będzie walczył ze wszystkimi działaniami podejmowanymi przez administrację federalną, próbując cofnąć poczynione przez nas postępy.

- Andrew Cuomo (@NYGovCuomo) 4 lutego 2018 r

Jedynym powodem, dla którego w przeszłości uznawano to za ważne, jest to, że na początku lat 20. XX wieku panikę gejowską uważano za zaburzenie psychiczne spowodowane wewnętrzną walką z homofobią. Doprowadziło to do „homoseksualnego zaburzenia paniki”, które zostało krótko potwierdzone przez jego wprowadzenie przez American Psychological Association w Diagnostic and Statistical Manuał of Mental Disorders w 1952 r., Ale zostało ono pozbawione uznania w 1973 r., Kiedy to homoseksualizm został usunięty z DSM.

Wykazano, że posiadanie wrodzonego psychologicznego strachu przed homoseksualizmem nie ma podstaw medycznych, twierdzą autorzy dokumentu ABA, więc obrona jest po prostu nieważna:

Obrona nie ma podstaw medycznych ani psychologicznych. Pod wpływem szaleństwa lub ograniczonych ram zdolności, gejowska obrona paniki opiera się na medycznej i psychologicznej ważności homoseksualnego zaburzenia paniki.

Literatura naukowa zdecydowanie popiera to stwierdzenie. Na przykład w 2016 r. Psychologowie kliniczni argumentowali w Journal of Forensic Psychology Practice że „konceptualizacja ma niewielką wartość opartą na jej korzeniach psychologicznych”. Wyjaśniają, że użycie tej obrony często opiera się na naleganiu pozwanego, że są prowokowane przez gejów i, obawiając się możliwości gwałtu, tracą zdolność do odróżnić prawo od zła. Argument ten jest nieprawidłowy, piszą, ponieważ „strategia wydaje się opierać przede wszystkim na stereotypach antygajowych”.

Pomimo badań naukowych wykazujących, że ataki na osoby LGBTQ są ​​motywowane uprzedzeniami kulturowymi i nieodłącznymi problemami psychologicznymi, gejowska obrona paniki nadal utrzymuje się w 48 stanach. Ale to nie powinno dziwić: podobnie jak wiele problemów w Stanach Zjednoczonych, przetrwanie gejowskiej obrony paniki jest kwestią tożsamości i ideologii, a nie nauki. Zostało to wyjaśnione w artykule z 2016 roku Psychologia, polityka publiczna i prawo, gdzie naukowcy wykazali, że jurorzy, którzy uznawani są za konserwatystów w pozorowanej sprawie sądowej, byli „znacznie mniej karani, gdy oskarżony twierdził, że działał z gejowskiej paniki w porównaniu z sytuacją, gdy ten element nie był częścią obrony” - to znaczy ich osąd przeciw brutalnym działaniom złagodzonym, gdy wiedzieli, że te działania były wymierzone w gejów.

Nie jest często przywoływany, ale kiedy jest, gejowska obrona paniki kupuje lżejsze zdania dla osób, które popełniają akty przemocy z powodu ich uprzedzeń wobec ludzi o pewnych orientacjach seksualnych - działania, które można nazwać tylko jednym imieniem: przestępstwa z nienawiści.