Nowe horyzonty: sonda NASA przygotowuje się na spotkanie z tajemniczą „Ultima Thule”

Nieoprawiona sonda New Horizons NASA przeleciała obok Plutona, jego głównego celu, w 2015 roku, ale jego misja jest daleka od zakończenia. Wkrótce będzie kontynuowany przez Pas Kuipera, a tuż po północy 1 stycznia 2019 r. New Horizons wykona przelot nad Ultima Thule. Nazwa może brzmieć jak zaklęcie smoka Skyrim lub imię życzliwego norweskiego karczmarza, ale tak naprawdę jest to nazwa obiektu Kuiper Belt KBO 2014 MU69, który wypływa w przestrzeń poza krawędzie naszego Układu Słonecznego. Jest to jedna z klas obiektów uważanych za kosmiczne pozostałości z wczesnych czasów formacji planetarnych miliardy lat temu.

Podczas środowego wywiadu naukowego NASA, trzech z najlepszych członków zespołu New Horizons wyjaśniło plan przelotu w 2019 roku, który na miliard mil za Plutonem będzie najbardziej odległym przelotem planetarnym w historii ludzkości. Biorąc pod uwagę ten fakt, nazwa KBO 2014 MU69 jest szczególnie odpowiednia, ponieważ Ultima Thule to średniowieczne wyrażenie, które oznacza „poza znanym światem”. Ale Nowe Horyzonty uczynią z niego część naszego znanego świata.

„Będziemy powiększać obraz, zobrazować go, dowiedzieć się, z czego jest zrobiony, dowiedzieć się, czy ma księżyce lub pierścienie i wiele więcej na ten temat” - powiedział widzom Alan Stern, główny badacz New Horizons.

Wiemy o Ultima Thule, że ma około 23 mil średnicy i około 10 razy więcej niż przeciętna kometa. Znamy również jego trajektorię, co czyni go idealnym kandydatem do drugiego celu misji „Nowe horyzonty”.

Pomimo statusu drugorzędnej misji przelot Ultima Thule wymaga sporego przygotowania. Kiedy zespół z Ziemi obudził sondę z powrotem w czerwcu, przeprowadzili testy systemu i przeprowadzili aktualizacje systemu w celu wsparcia przelotu, powiedziała Alice Bowman, kierownik operacji misji New Horizons, w środę.

„W sierpniu przenieśliśmy statek kosmiczny w tryb, w którym mogliśmy robić zdjęcia, więc robimy teraz zdjęcia Ultima Thule” - powiedział Bowman. „Nazywamy te optyczne pomiary nawigacyjne i używamy ich do namierzania obiektu”. Poniższy obraz jest przykładem jednego z takich optycznych pomiarów nawigacyjnych.

Śledząc Ultima Thule, odkrytą dopiero w 2014 r., Naukowcy zidentyfikowali go jako klasyczny obiekt Pasa Kuipera, co oznacza, że ​​jest to prawdopodobnie jeden z najstarszych obiektów w naszym układzie słonecznym. Ale ponieważ jest to słabo rozumiany obiekt, naukowcy muszą go monitorować, aby upewnić się, że porusza się zgodnie z oczekiwaniami.

Naukowcy muszą dokładnie wiedzieć, gdzie Ultima Thule ma być tak blisko, jak chcą. Zespół New Horizons planuje lecieć sondą New Horizons 2 200 mil od Ultima Thule, znacznie bliżej niż 7800 mil, które oddzieliły ją od Plutona w 2015 r. Najważniejsze jest jednak to, że niewiele wiemy o Ultima Thule, i ten przelot da nam kilka pierwszych faktów dotyczących starożytnego obiektu.

„Ma to wszystkie elementy niewiarygodnego zestawu odkryć właśnie poza naszym zasięgiem w tej chwili, ale wkrótce się pojawią ”, powiedział w środę Jim Green, główny naukowiec NASA. „Wiemy, że będziemy lecieć pierwszy stycznia, to jest dane. Ma emocje co zobaczymy? ”

Niestety, zajmie trochę czasu, zanim dowiemy się, co zobaczy New Horizons. Gdy sonda wykona swój epicki przelot, rozpocznie wysyłanie swoich danych z powrotem na Ziemię, ale gdy sonda wysyła sygnał o małej mocy przez 4 miliardy mil, dane nie dotrą na Ziemię przez około rok. Na pewno warto jednak poczekać, aby zobaczyć obiekt, który może być nawet starszy niż Ziemia.