NASA ulepsza trzy misje gwiazdowe do badania Słońca

Podczas gdy misje na Marsie nadal urzekają umysły maniaków kosmicznych, NASA ma wiele innych interesujących projektów, w tym badanie naszego słońca - najbardziej brutalnego obiektu w Układzie Słonecznym. W poniedziałek oddział Heliophysics NASA (heliofizyka jest badaniem słońca i tego, jak łączy się z jonosferą, heliosferą i magnetosferą) miał dobre wieści i złe wieści o trzech takich misjach.

Dobra wiadomość: dwie misje heliofizyczne, Ionosphere Connection Explorer (ICON) i Solar Probe Plus, są na dobrej drodze do osiągnięcia wszystkich kolejnych kamieni milowych i będą gotowe do uruchomienia odpowiednio w czerwcu 2017 r. I lipcu 2018 r.

Zła wiadomość: misje Solar Orbiter (współpraca z Europejską Agencją Kosmiczną) doświadczyły czkawki podczas przeglądu kluczowego instrumentu NASA. Mimo to urzędnicy NASA twierdzą, że opóźnienie nie powinno wpłynąć na docelowe okno uruchamiania w październiku 2018 roku.

Zewnętrzni eksperci spędzą we wtorek, przeglądając dane NASA i oceniając przyczepność agencji do własnych rozkładów jazdy. Chociaż wszyscy mają nadzieję, że terminy zostaną złamane, nie zdziw się, jeśli NASA będzie musiała wycofać premiery w świetle nowych informacji.

W międzyczasie, oto przegląd wspomnianych wcześniej misji heliofizycznych i dlaczego oni otworzą nasz pogląd na słońce i jego skutki na naszą planetę, jak nigdy dotąd.

Eksplorator połączeń Ionosphere

ICON trafi na orbitę Ziemi w czerwcu 2017 r. (W obliczu opóźnień, nie później niż w październiku tego samego roku). Jak sama nazwa wskazuje, ICON będzie badać ziemską jonosferę - obszar górnej atmosfery, która jest wystawiona na działanie promieniowania słonecznego i dlatego zostaje naładowana energetycznie. Jonosfera odgrywa kluczową rolę w propagowaniu fal radiowych na dużych odległościach na planecie, co ma wpływ na GPS i urządzenia komunikacyjne.

Celem ICON jest dogłębne zbadanie związku między jonosferą a resztą przestrzeni. W szczególności wymaga to uważnej obserwacji „ziemi niczyjej” jonosfery, w której atmosfera jest stępiona przez wiatry słoneczne i tworzy bardzo nieprzewidywalne środowisko. Cztery różne przyrządy obserwują prędkość i temperaturę cząstek jonosfery i gromadzą dane na temat światła ultrafioletowego emitowanego lub rozproszonego przez naładowane i neutralne cząstki.

Solar Probe Plus

Najbardziej ekscytującą misją w NASAs heliophysics docket jest przełomowa Solar Probe Plus (SPP), której celem jest wysłanie statku kosmicznego bezpośrednio do samego słońca - w szczególności zewnętrznej korony. To spowoduje, że sonda zrobotyzowana znajdzie się w odległości 3,67 miliona mil poza powierzchnią Słońca w dużej odległości, ale niewiarygodnie bliżej niż cokolwiek innego, co kiedykolwiek rozpoczęliśmy w kierunku olbrzymiej kuli energii. (Uważaj, że Ziemia jest oddalona od Słońca o 93,96 miliona mil, a najbliższa planeta Merkurego wciąż krąży po orbicie 35,98 miliona mil.)

Głównym celem Solar Probe Plus jest skupienie się wokół wiatrów słonecznych - tego połączenia super naładowanych cząstek wokół Słońca, które są wyrzucane w całym układzie słonecznym. Badanie to obejmuje bliższy punkt widzenia pól magnetycznych Słońca, ciepła koronowego i plazmy - jak te rzeczy przyczyniają się do tworzenia i wyrzucania wiatrów słonecznych.

Aby to umożliwić, Solar Probe Plus musi być wyposażony w rodzaj ekranowania i sprzętu, który może wytrzymać intensywne warunki słoneczne. Przy tak bliskiej odległości sonda zostanie zgaszona przez energię około 520 razy więcej niż Ziemska.Nie trzeba dodawać, że bliskość słońca zapewni niezwykle łatwe źródło energii: NASA dopasowuje sondę do podwójnego systemu fotowoltaicznego, który powinien zapewnić 343 watów przy najbliższym podejściu.

Ponadto sonda powinna osiągać prędkości do 432,000 mph - co czyni ją najszybszym obiektem stworzonym przez człowieka.

Solar Probe Plus jest obecnie planowany na start 31 lipca 2018 r. Na pokładzie rakiety Delta IV-Heavy.

Solar Orbiter

Europejska Agencja Kosmiczna, aby nie zostać całkowicie zdominowana przez NASA, buduje i uruchamia Solar Orbiter, który rzeczywiście znajdzie się w odległości orbitalnej 26 milionów mil - nie tak blisko, jak Solar Probe Plus, ale wciąż w obrębie własnej orbity Merkurego. Celem misji Solar Orbiter jest zbadanie wewnętrznej heliosfery słońca i przyjrzenie się zachowaniu wiatru słonecznego, erupcjom słonecznym z powierzchni i uważne przyjrzenie się polarnym obszarom słońca.

Co najważniejsze, Solar Orbiter zostanie wyposażony w ciąg wysokiej rozdzielczości zdjęć, które dadzą nam najlepsze zdjęcia słońca. Zjedz swoje serce, Obserwatorium Dynamiki Słonecznej.

NASA wnosi dwa narzędzia do statku kosmicznego (kamery i czujnika jonowego do obserwacji wiatru słonecznego), a także pojazd i platformę z Centrum Kosmicznego Kennedy'ego.

Niestety, start Solar Orbiter został już przesunięty z 2017 r. Na październik 2018 r. Na poniedziałkowym posiedzeniu podkomisji NASA przyznała, że ​​zaplanowany przegląd czujnika jonowego musiał zostać przesunięty do 2017 r. Jennifer Kearns z misji naukowej Dyrekcja podkreśliła, że ​​„nie wpłynie to na datę rozpoczęcia października 2017 r.”, Ale nie jest jasne, czy to na pewno.

Poprzednia wersja tego artykułu niepoprawnie nazywa ICON „misją słoneczną”. ICON to misja jonosfery. Inverse żałuje błędu.