Ateistyczne kolędy dla manekinów

„Dlaczego niewierzący idą na kolędę?” Rozpoczyna się w 2012 roku Opiekun. „Ponieważ lubimy muzykę”. Jest to jedna z odpowiedzi na pytanie, jak ateiści i sceptycy różnych stopni zajmują się jednym elementem uciążliwego sezonu wakacyjnego: częścią muzyczną. Wielu to przyjmuje; w końcu nie musisz się zgadzać ze wszystkim, co zostało powiedziane w piosence, żeby się podobało. Zbojkotować i potępić ucisk kolędowania i Mesjasz jest na tej samej linii co opowiadanie się za zakazem street rapu, ponieważ nie wszyscy zgadzają się ze stylem gangów. Nawet Richard Dawkins, autor bestsellerów i ateista świata, uwielbia dobrą kolędę bożonarodzeniową, a dokładnie te, które są większość Wypełniony Chrystusem. Jak napisał w liście otwartym do Davida Camerona w 2011 r., „Wszystko, co należy do„ Szczęśliwego sezonu wakacyjnego ”… to męczący import ze Stanów Zjednoczonych, gdzie od dawna bardziej sprzyjają mu rywalizujące religie niż ateiści”.

Ale dla tych ateistów, którzy nie mogą się uśmiechnąć i znieść tego przez „O Świętej Nocy”, jest wiele innych opcji na grudniowe dżemy. Jasne, są zmienione kolędy - w tym Freethinkers of Ventura County „There is No Hell” na melodię „The First Noel” - ale są też sezonowe ulubione. Na razie pomijamy oczywiste, pozbawione Chrystusa kolędy - od „Carol of the Bells” do „Rudolph” - ponieważ już je znacie, a Dawkins nienawidzi ich. Spróbujmy:

Tim Minchin, „Białe wino w słońcu”

Często cytowany jako współczesny klasyk ateistycznej literatury muzycznej, australijski piosenkarz i autor tekstów oraz wolny myśliciel Tim Minchin „Białe wino w słońcu” jest humanistycznym, ale często ekscytującym badaniem tego, czym są wakacje. Minchin - który jest „mało religijny” i „wolałby raczej złamać chleb z Dawkinsem niż Desmond Tutu, żeby być szczerym” - naprawdę sprowadza się do poważnego obalenia w swoim pełnym chórze:

„Tak, mam wszystkie zwykłe zastrzeżenia

Do konsumpcjonizmu, komercjalizacji starożytnej religii

Do westernizacji martwego Palestyńczyka

Prasa-do sprzedaży PlayStations i piwa. ”

Minchin ma takie bary w milach. „Białe wino w słońcu” nie jest prawdziwym chwytliwym, chwytającym za kolęda albumem typu ballada, bardziej jak agnostyk amerykanski placek ogrzać rodzinną listę odtwarzania Sonos pod koniec grudnia. To hołd dla tego, dlaczego i jak ateiści mogą cieszyć się sezonem ze swoimi bliskimi i pozbyć się wszystkich innych pretensji.

„Zobaczę się z moim tatą

Mój brat i siostry, mój gran i moja mama

Będą pić białe wino w słońcu ”.

Vienna Teng, „The Ateist Christmas Carol”

Piosenkarka i autorka tekstów Vienna Teng śmiało zatytułowany utwór z 2004 roku jest o wiele bardziej tajemniczy niż ulubiony Minchin, ale ma ten sam podstawowy motyw: Boże Narodzenie to czas miłości i wspólnoty. Kontakt ludzki, sugeruje Teng, sprawia, że ​​naprawdę czujemy moc, jaką każdy z nas ma jako jednostka, aby kontrolować nasze przeznaczenie:

„To sezon blizn i ran w sercu

Czuć pełną wagę naszych ciężarów

To sezon kłaniając się na wietrze

I wiedząc, że nie jesteśmy sami w strachu

Nie sam w ciemności. ”

Więc przyjęcia świąteczne sprawiają, że czujemy się bardziej żywi - może trochę tak, jak Atlas czuje się z całą Ziemią zawieszoną na plecach lub Syzyfem z głazem. Bla bla bla, prawdopodobnie dostaniesz zdjęcie. W każdym razie miło jest mieć piosenkę „The Atheist Christmas Carol”, która jest właściwie balladą fortepianową Lilith Fair-like z refrenem „Don't forget I love you”.

Buck Owens, „Święty Mikołaj wyglądał jak tatuś”

Jeśli jesteś typem niewierzącego, który nienawidzi symbolu Świętego Mikołaja tak samo jak uwielbiającego Chrystusa, spodoba ci się ten chytry wiejski X-masowy standard, który Buck Owens rozwiązał w 1965 roku. Zasadniczo mówi się to z perspektywy dzieciaka wczesne etapy uświadamiania sobie Świętego Mikołaja to mit, szpiegowanie jego ojca wkradającego się z prezentami po godzinach i zabiegającego o swoją mamę. To trochę przerażający, smutny scenariusz, kiedy patrzysz na to w pewnym świetle, ale to nie powstrzymało niekończących się artystów country i rockowych - od Garth Brooksa do obsady Kacza dynastia - z nagrania jego wersji.

Joni Mitchell, „River”

Po pierwsze, nie wierzę, że każda piosenka rozgrywa się wokół świąt Bożego Narodzenia - tak jak w przypadku filmów takich jak Die Hard lub Powrót Batmana - jest naprawdę w gatunku „świątecznym”. Ale szarpiąca łzy ballada Mitchella z 1971 roku niebieski album opisuje uczucie wyobcowania i samotności podczas słuchania kolęd - „pieśni radości i spokoju” - i obserwowanie korytarzy. W partii fortepianowej jest żałobny, zharmonizowany „Jingle Bells”. Piosenka Mitchella może dotyczyć głównie zerwanego związku, a nie fałszu świątecznego ideału, ale mieszka na mise-en-scène wystarczy, aby był odpowiednim hymnem ateistycznym na święta.

„Pat-a-Pan”

Czy jesteś samozidentyfikowany jako poganin? A może po prostu nie wierzysz w Boga i jak renesansowi faires? Powinieneś odpocząć w „Pat-a-Pan” w tym świątecznym sezonie; spójrz, jak bardzo ten zespół to kocha. Tak, są w nim pewne subtelne aluzje do Chrystusa - przelotne ukłon w stronę „Noela” i tym podobnych. Ale chodzi głównie o „piątki i perkusję” i ma dziwny siedemnastowieczny francuski klimat, który prawdopodobnie pokochalibyście.

Jeśli teksty są problemem, kieruj się prosto na instrumentalny parowóz Mannheim:

H. P. Lovecraft Historical Society, „Blue Solstice”

Niektórzy ateiści lubią podchodzić do swojej wakacyjnej muzyki z lekceważącym, dowcipnym duchem, a dla was polecam dwa albumy „A Very Scary Solstice” lub „An Even Scarier Solstice”, wydane przez H.P. Lovecraft Historical Society. Jak melodie na kolędy, ale nienawidzą słów? Dlaczego nie trzymać się tekstów o wielkim Cthulhu i monstrualnym Old One - chłopaki, o których pisał wiele historii? „Blue Solstice” odkrywa, że ​​klasyczny hit Elvisa „Blue Christmas” stał się peanem starożytnego bóstwa o kałamarnicy.

„Będziesz w swoim grobie w mroku cyklopów

I będę miał niebieskie, niebieskie przesilenie. ”