Spotkaj się z naukowcem w dziale niedźwiedzi polarnych ścigającym muskoxen w Arktyce

Joel Berger przechowuje kilka zdjęć w swoim portfelu, ponieważ wie, że drugie pytanie, które dostanie - po tym, „Co robisz?” - będzie brzmiało: „Co to jest muskox?”

„Muskox jest prawdopodobnie najmniej badanym dużym ssakiem Ameryki Północnej”, mówi Berger, biolog z Wildlife Conservation Society i Colorado State University Odwrotność. Dorośli mogą dorastać do ponad 600 funtów i wyglądają trochę jak włochaty, drobny żubr. Ich nazwa pochodzi od ostrego zapachu, który samce emitują, aby przyciągnąć kolegów podczas koleiny. Podczas gdy niedźwiedzie polarne są z pewnością obliczem skutków zmian klimatu w Arktyce, Berger wyjaśnia, że ​​muskox można opisać jako serce lub płuca. „Muskox jest gatunkiem bardzo zimnym” - mówi. W miarę rozgrzewania się Arktyki zmniejsza się zasięg geograficzny, w którym zwierzęta mogą czuć się komfortowo i chłodniej.

Dlatego Joel gra w stroje dzikiej przyrody.

Daleka Północ odczuwa skutki zmian klimatu znacznie szybciej niż reszta planety, a Berger chce wiedzieć, jak dobrze muskoxen będzie w stanie się przystosować.W szczególności zastanawiał się, jak zwierzęta zareagują na rosnącą obecność niedźwiedzi polarnych, które będą spędzać więcej czasu na suchym lądzie, z powodu braku lodu morskiego, z którego będą polować na foki. Więc Berger przebiera się za niedźwiedzia polarnego i trzy razy goni wokół ssaków.

„Ponieważ coraz więcej niedźwiedzi polarnych nie wydostaje się na lód i nie ma dostępu do morza, wiemy, że sporadycznie - tylko sporadycznie - żerują na ssakach lądowych”, mówi. „Pomyśleliśmy, że może to być nowa dynamika i chcieliśmy trochę lepiej to zrozumieć”.

Muskoxen ma zupełnie inny sposób radzenia sobie z drapieżnikami, mówi Berger. „Żyją w społeczeństwach związanych z grupą i są niechętni do ucieczki”. Uruchamianie kosztuje energię, a energia jest szczególnie rzadkim towarem w Arktyce. Więc, zamiast uciekać, muskoxen czasami skupia się w ochronnym kręgu, z rogami, by trzymać zwierzęta, które myślą, że wyglądają smacznie w ryzach. Jakie zachowania mogą się pojawić, gdy jest zagrożone przez niedźwiedzia polarnego, i czy byłoby tak samo lub inaczej niż w innych sytuacjach?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, Berger i zespół naukowców wyruszyli na wyspę Wrangel, na Oceanie Arktycznym na północ od Syberii, na początku tego roku przez prawie dwa miesiące badań terenowych. Z braku wyszkolonego niedźwiedzia polarnego przyniósł następną najlepszą rzecz: zabawnie wyglądającą maskę. Zespół walczył z gorzkimi zimnymi i rzeczywistymi niedźwiedziami polarnymi, wszystko w imię nauki. Berger ostatecznie musiał wymienić białe rękawice z jednym palcem, które przyszły z kostiumem, na zestaw czerwonych rękawic arktycznych, starając się powstrzymać odmrożenia.

Planowano zbliżyć się do grup muskoxen podczas noszenia garnituru i rejestrować ich reakcje. Aby wyciągnąć dobre wnioski naukowe, potrzebujesz przyzwoitych rozmiarów próbek, a czekanie na obserwację interakcji między muskoxenem a prawdziwymi niedźwiedziami polarnymi po prostu nie jest wykonalne, wyjaśnia Berger. „Kiedy pracujesz w Arktyce, logistyka jest ogromna, gęstość jest znacznie niższa, a więc uzyskiwanie próbek wielkości naprawdę to cementuje jako coś naukowego, a nie tylko anegdotę - wymaga to trochę wysiłku”.

I w tym przypadku zajmuje mężczyznę w garniturze niedźwiedzia polarnego. W biologii istnieje tradycja sięgająca kilku dziesięcioleci wykorzystywania modeli zwierzęcych lub kostiumów jako podstaw do oceny reakcji innych zwierząt. „To naprawdę nie jest takie dziwne”, mówi Berger. Na przykład „ludzie udali się do Serengeti i użyli fałszywych lwów, aby sprawdzić, jak lwy będą agresywne wobec innych lwów”.

Oczywiście, w tak odległej części świata, wśród tak imponującej przyrody, jest element ekscytacji. Ale to także dużo ciężkiej pracy, mówi Berger. Jego rosyjski tłumacz szybko dowiedział się, że może to nie być przygoda z Arktyką, o której może marzył. „Myślę, że szybko zdał sobie sprawę z nużącej natury tego, co biolog robi w tej dziedzinie. Musisz zdobyć więcej próbek, więcej próbek, więcej próbek. ”

Inną rzeczą, której potrzebujesz w nauce, jest kontrola. W tym przypadku: kostium karibu. Chociaż nie można powiedzieć, czy muskoxen specjalnie myślał „Och, hej! Karibu! i „O nie! Niedźwiedź polarny! ”Jasne jest, że reagowali inaczej na Bergera w zależności od jego stroju.

Niezależnie od tego, czy wierzyli, że jest niedźwiedziem polarnym, muskoxen z pewnością zareagował tak, jakby był poważnym drapieżnikiem. „Nie uważali niedźwiedzi polarnych za uroczych i milutkich” - mówi. Kiedy założył garnitur z karibu, była to inna historia. „Czasami uciekali, ale nie uciekali w takich histeriach i byli spokojniejsi, gdy byłem ubrany jak karibu. Zauważyliby mnie z większej odległości, ale karibu oczywiście są wyższe i nie są białe ”.

Naukowe wyniki tego projektu nie zostały jeszcze opracowane - przetwarzanie danych wiąże się z korelacją reakcji na muskox z głębokością śniegu i twardością, co wpłynie na zachowanie. Ale jeśli chodzi o przeczucie, Berger uważa, że ​​muskoxen nauczy się dość szybko, by pozostać na drodze niedźwiedzi polarnych.

„Jedną z rzeczy, która jest w tym momencie fascynująca, jest to, że muskoxen wydaje się być super wrażliwy na niedźwiedzie polarne i potencjalne zagrożenie drapieżnictwem. Mogą więc być bardziej skłonni po prostu wyjść z sytuacji - uciekać ”.

Berger nie wierzy, że niedźwiedzie polarne stanowią poważne zagrożenie dla muskoxen w przyszłości zmian klimatycznych. „Zarówno karibu, jak i muskox będą spożywane na zasadzie ad hoc, ale są flotą, a niedźwiedzie polarne nie są tą flotą, a niedźwiedzie polarne nagrzewają się dość szybko, gdy gonią rzeczy, więc nie sądzę, by były będą bardzo silnymi zagrożeniami. ”

Wciąż jednak niewiele wiemy o potężnym muskoxie - o tym, jak może on dostosować się i zmienić swoje zachowania w odpowiedzi na szybko zmieniające się warunki środowiskowe. „Powstaje pytanie, czego się uczą? Jak szybko się uczą? I to nie jest coś, na co ludzie się skupili ”.