Dlaczego Święto Dziękczynienia nie ma jeszcze wartościowego horroru?

Z jakiegoś powodu horror jest po prostu lepszy w święta. Coś o związaniu szaleństwa morderstwa z konkretną, inaczej niewinną datą tylko sprawia, że ​​rezonuje o wiele więcej. Łączenie rzezi - jakkolwiek stycznej - z wyjątkowym świętem kalendarzowym, to pół marketingowy sposób, w połowie uzasadnione wykorzystanie okazji. Ustaw swój film na Boże Narodzenie, ludzie będą przypominać o oglądaniu (i kupowaniu) Twojego filmu każdego roku. Ustaw swój film 10 listopada lub 4 kwietnia lub kiedykolwiek, a ludzie pozwolą mu przejść. Ikonografia święta pozwala filmowcom sięgnąć do głębszej, nastrojowej symboliki - pozbawiony twarzy zabójca robi maskę na Halloween, by wtopić się w nią, a jednocześnie stać się groźniejsza.

Ale co z Święto Dziękczynienia? To idealne wakacje dla horroru, a jednak co roku jest ignorowane. Co jest dziwne, ponieważ cholernie blisko każdego innego święta w pewnym momencie został potraktowany horror.

John Carpenter z 1978 roku Halloween nie był tylko filmem wakacyjnym; zasadniczo wymyślił podgatunek slashera. Carpenter wiedział, że jego związek z trikiem lub traktowaniem - tradycją, która już wcześniej miała być wkręcona w percepcję i tożsamość - dał mu przewagę, by cię przerazić. Michael Myers opiekujący się opiekunami nie był specyficzny dla rzeczywistych wakacji, ale ton został ustawiony.

Film slasher Czarne święta próbowałem zrobić to samo pod koniec grudnia. Napisany i wyreżyserowany przez Boba Clarka, człowieka stojącego za klasycznym nie-horrorem Świąteczna historia, opowiada o grupie niczego nie podejrzewających dziewczyn terroryzowanych przez zabójcę w okresie świątecznym. Natomiast Halloween zagrał swoje makabryczne święto prosto, Czarne święta przerzuciłem to wyobrażenie na ironiczny, krwawy okrzyk na koniec roku. A kalendarz jest pełen tych rzeczy. Oryginalny My Bloody Valentine, Noworoczne zło, Krasnoludek na Dzień Świętego Patryka, w pewnym sensie. Do diabła, możesz umówić się na randkę, która nie jest nawet prawdziwym świętem i uczynić z niego kamień grozy - tuzin Piątek 13 filmy nie mogą się mylić.

A potem jest Święto Dziękczynienia, przygotowane do wzięcia. Nie, że dyrektorzy nie próbowali. Nawet wielbiciele horrorów byliby trudni do zapamiętania takich niejasności Nie ma to jak w domu, film z 1981 r. o ucieczce pacjenta umysłowego, który szaleje na Święto Dziękczynienia w 1987 r Blood Rage, o bliźniaku próbującym oprawić drugiego bliźniaka w morderstwo w Święto Dziękczynienia po wysłaniu go do azylu. Inne horrory w stylu Dziękczynienia Intensywność, Boogeyman, Kristy (http://en.wikipedia.org/wiki/Kristy_ (film) lub trafnie zatytułowany krótki film święto Dziękczynienia są równie zapomniani.

Jakość to jedna rzecz; satyra jest inna. Być może osiągnęliśmy punkt bez powrotu. Przysłowiowy piss został usunięty z pomysłu, psując okazję do stworzenia wiarygodnego horroru o wakacjach.

2008 r Dziękczynienie jest przekazem samoodniesienia, którego zalety można wyjaśnić po prostu stwierdzeniem, że plakat obiecuje „Ostrzeżenie !!! Boobs w pierwszej sekundzie! ”, A którego hasłem jest„ Gobble, gobble, mother fucker! ”Nie możesz tego zabrać ani jego sequitur non-sequitur, zatytułowany Thankskilling 3, poważnie. Poza tym najbardziej prestiżowym wysyłaniem nie jest nawet film. Sztuczna przyczepa Eli Rotha, święto Dziękczynienia, dla Quentina Tarantino i Roberta Rodrigueza Grindhouse projekt, to parodia, której geniusz polega na tym, że wykorzystuje tropy święta, aby satyrować bardzo rozpowszechnione horrory oparte na wakacjach. Cholerna rzecz praktycznie zasoliła ziemię za jej geniuszem niskiej mocy.

Ale Święto Dziękczynienia jest nadal świątecznym rajem z potencjałem grozy opartej na horrorze - podobnie jak w przypadku każdej okazji do stresu rodzinnego z klaustrofobią. Wspólność jest świetna, dopóki nie uświadomisz sobie, że na wolności nie ma zabójcy. Jest nadzieja, że ​​jakiś twórca filmowy usiądzie w Święto Dziękczynienia, pokłoni się na modlitwie i wyobrazi sobie, jak nóż rzeźbiący mógłby wylądować w jego odsłoniętej szyi.