Nasze najwcześniejsze wspomnienia z dzieciństwa są prawdopodobnie fałszywe, mówi badanie psychologiczne

Niewiele rzeczy jest bardziej czułych niż twoje pierwsze wspomnienie z dzieciństwa. Może to był spacer po parku, chwila z ukochanym zwierzakiem z dzieciństwa lub czysta rozkosz jodłowania w Walmart. Ale w tym roku psycholodzy wyrwali te koce bezpieczeństwa i zastąpili je ostrą, recenzowaną prawdą Nauka psychologiczna: Te wczesne wspomnienia są prawdopodobnie fałszywe.

Jak zgłosiła Sara Sloat Odwrotność w lipcu dr Martin Conway, profesor psychologii z City University London i dr Shazia Akhtar, pracownik naukowy z University of Bradford, rozpoczął swoją pracę od przeglądu 6 641 „pierwszych wspomnień” zebranych z BBC Radio Four słuchacze. Ale kiedy spojrzeli na to, jak stary słuchacze byli, gdy tworzyli te wspomnienia, zauważyli coś dziwnego: 2487 z tych słuchaczy stwierdziło, że wspomnienia te zakodowały doświadczenia z czasów, gdy miały około 2 lat. 893 słuchaczy twierdziło, że powstali, gdy mieli około 1 roku lub nawet młodszego.

To jest # 18 na Odwrotność 25 najbardziej zaskakujących odkryć ludzkich dokonanych w 2018 roku

Naukowcy zauważyli, że problem z tym wzorem polega na tym, że przynajmniej w sensie neurologicznym niemożliwe mieć całkowicie bezbożną pamięć do wieku 3 i pół roku. Kiedy ten artykuł został wydany, Conway wyjaśnił, że stworzenie pamięci przypominającej dorosłego wymaga doświadczenia świata podobnego do dorosłego. Dokładnie jak te wspomnienia tworzą się na poziomie komórkowym są przedmiotem trwających badań. Jednak autorzy tych badań wskazują, że tworzenie wspomnień autobiograficznych wymaga pewnego rodzaju przetwarzania neurologicznego, którego większość dwulatków jeszcze nie rozwinęła.

„Jest to częściowo spowodowane faktem, że systemy, które pozwalają nam pamiętać o rzeczach, są bardzo skomplikowane i dopiero, gdy mamy pięć czy sześć lat, tworzymy wspomnienia dorosłego człowieka ze względu na sposób, w jaki mózg się rozwija i wymaga do naszego dojrzewającego zrozumienia świata - powiedział Conway.

Mówiąc bardzo ogólnie, wspomnienia są wzmocnionymi połączeniami między neuronami w mózgu, które z czasem uczą się strzelać razem w zespołach. Jednak dokładnie gdzie w mózgu te neurony znajdują się w zależności od rodzaju kodowanej pamięci. W tym artykule szczegółowo zbadano, w jaki sposób ludzie przypominają sobie wspomnienia autobiograficzne lub „wyraźne wspomnienia”, które dotyczą samych siebie, które są przechowywane w hipokampie, korze nowej i ciele migdałowatym.

Naukowcy ci wskazują, że ludzie tak naprawdę nie są w stanie zakodować wyraźnych wspomnień autobiograficznych do około 3 i pół roku, choć jest coś, co może nieco wydłużyć ten okres. Piszą, że „inne czynniki, w tym rozwój socjolingwistyczny, mogą jeszcze wydłużyć okres, w którym tworzą się pełne wspomnienia autobiograficzne”, sugerując, że część kodowania skomplikowanej, dorosłej pamięci jest związana z twoją zdolnością do rzeczywistego przetwarzania i przynajmniej próbowania, komunikuj się o otaczającym Cię świecie.

Jeśli pamięć poprzedza ten wiek, autorzy dodają, że prawdopodobnie jest to fragment uzupełniony zdjęciami, opowiadaniami, a nawet błędnie zapamiętanymi faktami, które pomagają stworzyć pełniejszy obraz.

W pewnym sensie wspomnienia te są trochę jak koce bezpieczeństwa, które pomagają nam tworzyć narrację o nas samych - nawet jeśli nie są one całkowicie faktyczny. Trudno powiedzieć, czy to pocieszające, czy nie, ale przynajmniej w tym roku dowiedzieliśmy się prawdy.

W 2018 r. Kończy się Odwrotność podkreśla 25 zaskakujących rzeczy, których dowiedzieliśmy się o ludziach w tym roku. Opowieści te mówiły nam dziwne rzeczy o naszych ciałach i mózgach, odkrytych spostrzeżeniach na temat naszego życia społecznego i ogólnie oświetlały, dlaczego jesteśmy tak skomplikowanymi, wspaniałymi i dziwnymi zwierzętami. Ta historia miała numer 18. Przeczytaj oryginał tutaj.