Cała akcja w Olympic Fencing pochodzi z podłogi

Po raz pierwszy od dziesięcioleci amerykańska olimpijska drużyna szermiercza znajduje się w międzynarodowym centrum uwagi dzięki triumfalnym sukcesom szermierza foliowego Alexa Massialasa, który zakończył 32-letnią szermierczą sukienkę medalu zespołu USA i konkurenta szabli Ibtihaj Muhammada, pierwszego hidżabu Ameryki -zużycie sportowca. Ale w miarę jak coraz więcej fanów dostraja się do telewizyjnego swashbucklingu, staje się boleśnie oczywiste, że nie mamy pojęcia, na co zwracać uwagę.

Hollywoodzkie opisy piratów walczących z mieczem wytrenowały nasze oczy na świst szabli i uderzenie folii, które uważa się za drugi najszybciej poruszający się obiekt na olimpiadzie (po kuli strzelca). Jeśli jednak zmierzysz się z amerykańską konkurencją szermierczą z Jasonem Sheridanem, trenerem i założycielem nowojorskiej Sheridan Fencing Academy, zauważysz, że będzie obserwował podłogę. Wszystkie prawdziwe emocje, mówi, zdarzają się poniżej pasa.

„Ludzie myślą o szermierce w filmach, jakby chodziło o miecze Clink-Clink-Clink-Clink - mówi Odwrotność. „Ale tak naprawdę chodzi o nogi. Naprawdę chodzi o bycie dynamicznym i wybuchowym, zaskakującym i szybkim działaniem nóg ”.

Wydaje się to sprzeczne z intuicją. Czy nie chodzi o to, aby szermierka wylądowała na końcu Epe (lub folii lub szabli) na gibkim, umundurowanym ciele przeciwnika? Oczywiście, mówi Sheridan, ale zastanów się, co tak naprawdę napędza dramat meczu szermierczego: Żadna ilość szermierki nie jest ekscytująca, chyba że dzieje się to szybko - i nagle.

Nic więc dziwnego, że podstawowe ruchy szermierki są zaprojektowane dla maksymalnej wybuchowości.

Weź en garde pozycja, podstawowa postawa szermierza: przykucnięty nisko do ziemi, zgięte kolana, szermierz jest „dokładnie taki jak wiosna”, mówi Sheridan. W tej pozycji, z dominującą stopą z przodu, a drugą z tyłu, szermierz jest gotów rzucić się do przodu lub do tyłu w ułamku sekundy. Zauważysz, że rzadko poruszają się na boki - powodem, dla którego szermierka wydaje się tak gładka, jest to, że wszystkie ruchy są liniowe. Na szerokości zaledwie pięciu stóp wędruje wąski pas szermierzy podłogowych, znany jako stok, dostosowuje się tylko do najbardziej efektywnych ruchów.

Przyjrzyj się jeszcze uważniej, mówi Sheridan, a zauważysz, że kroki szermierzy są dość małe. Kiedy sprawność jest najważniejsza, kluczem jest utrzymanie małych ruchów, aby łatwiej było zmienić kierunek w dowolnym momencie. „Chcesz zmieniać swój rytm, chcesz zmieniać prędkość, zmieniać dystans”, mówi. „Chcesz być nieprzewidywalny”.

Ostateczny sukces ataku szermierczego opiera się na merkantylności ruchów szermierza i szybkości, z jaką jest wykonywany. Ponownie, zauważa Sheridan, kluczowa jest niższa siła ciała, a nauka potwierdza to stwierdzenie: Jedno badanie dotyczące kinematyki pchnięcia szermierki, opublikowane w Acta of Bioengineering and Biomechanics w 2013 r. ustalono, że końcową prędkość miecza można przewidzieć przez zgięcie kolan i bioder szermierza, z głębszą pozycją dającą większą moc podczas rzutu. Przez cały czas górna część ciała pozostaje dość luźna: „Kiedy użyjesz ramienia, będziesz mieć swobodę robienia tego bez żadnego napięcia, czegokolwiek, co powstrzyma twoją zdolność do poruszania się” - zauważa Sheridan.

W trakcie indywidualnych wydarzeń szermierczych na igrzyskach olimpijskich wciąż jest dużo czasu, aby zmierzyć zawody jak zawodowiec. „Jeśli obejrzysz jakieś szermierki na igrzyskach olimpijskich, zobaczysz, jak wiele z tego, co się naprawdę dzieje, sprowadza się do tego, co robią ze stopami” - mówi Sheridan. „Nie chodzi o to, że ramiona nie są ważne - musisz trzymać broń - ale to naprawdę sprowadza się do tego, co robią ze stopami”.