Czy istnieje życie na Marsie: co musisz wiedzieć o misji ExoMars

Jeśli chodzi o Marsa, oczy świata koncentrują się na NASA, która chce wysłać astronautów na Czerwoną Planetę w ciągu najbliższych kilku dekad. Ale to nie znaczy, że powinniśmy ignorować to, co inne kraje robią z marsjańską eksploracją. Nie szukaj dalej niż 14 marca, kiedy Rosja i Europejska Administracja Kosmiczna rozpoczną pierwszą część swojej ambitnej misji ExoMars. Celem jest znalezienie śladów życia na Marsie - przeszłych lub obecnych.

Kiedy Roscomos (rosyjska agencja kosmiczna) i ESA nawiązały współpracę w ramach ExoMars w 2009 r., Misja wydawała się interesująca, ale nie było wystarczających danych, aby zasugerować, że rzeczywiście coś znajdziemy. Ale od tego czasu badania nad możliwością życia na Marsie eksplodowały - bez najmniejszego problemu dzięki odkryciu ciekłej wody na powierzchni Marsa.

Teraz jesteśmy zalewani poważnymi badaniami ukazującymi możliwość pozaziemskich Marsjan. Aby potwierdzić lub obalić te teorie, potrzebujemy technologii, która może zagłębić się w marsjańską powierzchnię i szukać podpisów życia.

W tym miejscu pojawia się ExoMars. W ramach parametrów misji wysyłanych jest wiele elementów statków kosmicznych, ale pierwsza część rozpoczyna się w przyszłym tygodniu i składa się z dwóch sond: Trace Gas Orbiter (TGO), która będzie badać powierzchnię od góry, oraz lądownika o nazwie Schiaparelli zabrudzi to ręce na ziemi poniżej. Urzędnicy ESA i Roscomos spodziewają się, że małe robale dotrą do Marsa do 19 października.

TGO jest zaprojektowany do znajdowania gazów w marsjańskiej atmosferze, które implikują aktywność biologiczną - znajdowanie pomiarów śladowych i wskazywanie potencjalnych źródeł tych gazów. W szczególności orbiter będzie próbował znaleźć małe stężenia metanu. Nawet stężenia poniżej 1 procenta atmosfery byłyby wystarczającym dowodem na możliwość życia na powierzchni - a przynajmniej dziwnej aktywności geologicznej. TGO będzie również monitorować sezonowe zmiany atmosferyczne, pomagać dostarczać Schiaparelli na powierzchnię i wspierać komunikację dla przyszłego łazika ExoMars 2018 (więcej na ten temat za minutę).

Schiaparelli odrywa się od TGO około trzy dni przed tym, zanim cała ładunek dotrze do Marsa. Aerodynamiczna osłona termiczna chroni lądownik, gdy schodzi na powierzchnię, dzięki specjalnemu systemowi spadochronu i płynnego napędu, który pomaga spowolnić lądowanie w celu miękkiego lądowania. Miejscem lądowania będzie marsjańska równina zwana Meridiani Planum. Lądownik użyje bardzo krótkiej żywotności, aby zbadać marsjańskie środowisko - w tym wiatry powierzchniowe, temperatury, przejrzystość atmosfery (tj. Ile światła słonecznego i promieniowania dociera do ziemi) i atmosferyczne pola elektryczne.

Misja TGO potrwa co najmniej pięć lat, ale pakiet naukowy Schiaparelli będzie funkcjonował tylko przez dwa do czterech marsjańskich dni, zanim jego baterie umrą.

Jeśli wszystko pójdzie dobrze, będzie to ogromny kamień milowy dla ESA i Rosji - obie są bardzo dobrze znane z niepowodzeń misji Mars. Pierwszym sukcesem był orbiter Mars Express, który wylądował w 2003 r. Tymczasem Rosja ma kilkanaście nieudanych prób dotarcia do Czerwonej Planety, sięgających czasów panowania Związku Radzieckiego. Jej ostatnim wysiłkiem była misja Phobos-Grunt, która zakończyła się katastrofalnym startem, kiedy sonda spadła z powrotem w atmosferę Ziemi i spłonęła.

Podczas gdy Schiaparelli gra na powierzchni, a TGO wącha metan, załoga na Ziemi zacznie przygotowywać się do drugiej części misji ExoMars, która ma ruszyć w 2018 roku. Obejmuje to umieszczenie rosyjskiej platformy naziemnej na ziemi dla Europejczyka łazik do lądowania - tak, że może zacząć się zapinać, wiercąc w ziemi w poszukiwaniu próbek gleby. Łazik ExoMars przeanalizuje ziemię Czerwonej Planety pod kątem dodatkowych oznak materiału organicznego i poszuka śladów obecnych lub starożytnych form życia.

Startuje kosmodrom Bajkonur w Kazachstanie. Rosyjska rakieta Proton wyleci z Ziemi około 8:30 czasu lokalnego i wyśle ​​TGO i Schiaparelli na ścieżkę w kierunku Marsa. Zaledwie siedem miesięcy później dowiemy się więcej o Marsie - jeśli jest to naprawdę opuszczony, sterylny świat lub jeśli jest tam więcej niż na pierwszy rzut oka.