Na pokaz o klonach „Sierocina czarna” ma wiele do powiedzenia o jaźni indywidualnej

Tak jak Sierota czarna zbliża się do końca swojego czwartego sezonu, podniósł rozmowę na temat etyki, podczas gdy Klub Klonów podejmuje jeszcze bardziej nikczemne wtrącanie genetyczne niż jego własne stworzenie. Jest to spektakl, który jest konsekwentnie inteligentny ze swoją nauką i wyniesiony do świetności dzięki zadziwiającym występom Tatiany Maslany jako 10 różnych klonów.

Ale pod spodem powoli buduje się śmiałe stanowisko w odwiecznej psychologicznej debacie na temat tego, co definiuje Jaźń.

Większość z nas zna to pytanie jako debatę „przyroda a wychowanie”. Powszechnie akceptuje się, że jest trochę obojga, ale naukowcy wciąż analizują pytanie. Często szukali identycznych bliźniąt, aby badać kwestie determinizmu genetycznego zarówno dla cech fizjologicznych, jak i osobowości. Mimo wszystko, czego nauczyliśmy się o genetyce, wciąż chcemy wiedzieć, co nas wyróżnia. Gdyby tajne ludzkie klony były rzeczywistością, cóż, nauka straciłaby swoje gówno.

Biorąc pod uwagę, że klony są genetycznie identyczne, można założyć, że mają tę samą wrodzoną naturę. Klony LEDA wydają się zatem produktem ich otoczenia. Główne klony miały bardzo charakterystyczne wychowanie, z których najbardziej ekstremalnym było życie Heleny, które wzbudziły religijne zadania. Możemy łatwo przypisać buntownicze sposoby Sarah jej burzliwemu dzieciństwu w rodzinie zastępczej (chociaż pani S jest w zasadzie kamieniem).

Ale prawda jest taka, że ​​nie wiemy zbyt wiele o wychowaniu innych sióstr. Beth, Allison i Cosima to dobrze wykształcone kobiety z rodzin z klasy średniej, które okazują się bardzo różne. Jak odmienni mogą być rodzice Beth od Cosimy, aby zamienić jednego w policjanta, a drugiego w żartującego, lesbijskiego naukowca?

Płeć i seksualność były pierwszymi sposobami Sierota czarna promował swoją koncepcję indywidualnego ja, przede wszystkim. Nigdy nie robiąc zamieszania ani nie sugerując, że seksualność jest wyborem, uczynił z gejów jednego z głównych bohaterów. Dlatego program zakłada, że ​​homoseksualizm Cosimy jest dla niej nieodłączny, ale nieodłączny dla jej sklonowanych „sióstr”.

Następnie pojawia się krótki i ciekawy wygląd Tony'ego, klona trans man. To zrobiło duże wrażenie, po prostu będąc dość chłodną reprezentacją trans, ale również rzuciło bardzo ciekawy klucz do koncepcji tożsamości.

Jedną z najbardziej interesujących rzeczy w Tony jest to, że po nauczeniu się, że jest klonem, jest w stanie odejść, mówiąc Sarze, że zrobił już wystarczająco introspekcji na temat swojej tożsamości. Chociaż twórcy zasugerowali, że może wrócić, od tamtej pory nie widzieliśmy Tony'ego.

Więc Sierota czarna proponuje, aby tożsamość była wrodzona - „natura” - ale niekoniecznie genetyczna. Jest to zgodne z najnowszą teorią „jaźni indywidualnej”, która jest pierwotna nad wpływami zewnętrznymi.

Obsługuje to klony CASTOR. Chociaż później ujawniono, że są genetycznym rodzeństwem klonów LEDA, ich wychowanie nie mogło być bardziej zróżnicowane. Zostali wychowani przez wojsko i zawsze byli świadomi siebie. Tak logicznie, identyczne genetyczne identyczne wychowania powinny być bardzo, bardzo podobne, prawda?

Ale to wciąż nie jest tak zabawne. Są bardziej podobne do LEDA, tak, ale Sierota czarna wciąż dostarcza pięć różnych znaków. Aktor Ari Millen zagląda do masywnego cienia Masłana, ale zasługuje na duże rekwizyty za swoje role jako męskie klony CASTOR. Mając mniej wyróżniających się cech fizycznych, które pomagają nam odróżnić klony, Millen nakłada wyjątkowy przerażający obrót na każdego z braci, którzy bardzo niepokoją się oglądać.

Męskie klony są zauważalnie bardziej spieprzone z powodu ich wychowania. Ale nadal jest duża różnica osobowości między Markiem, który uciekł z wojska i próbował znaleźć normalne życie z Proletianami (wiesz, że miałeś straszne dzieciństwo, kiedy znalazłeś normalność w kulcie), i Rudy, maniakalny, bezwzględny psychopata. Ogólnie rzecz biorąc, mamy znacznie mniej czasu na wyświetlanie męskich klonów i nie potrafimy zrozumieć ich postaci. Ale wśród klonów wyhodowanych na broń wojskową Rudy ma wyraźnie bardziej szaloną, naturalnie urodzoną atmosferę.

Ostatecznie to wszystko jest fikcją i nie możemy wyciągnąć żadnych prawdziwych naukowych wniosków z fikcji. Ale Sierota czarna Skupienie się na indywidualności jest tym, co sprawia, że ​​show pełen zawiłej nauki, tak świeżej i całkowicie ludzkiej, powinien być złotym standardem dla telewizji science-fiction. Być może najbardziej imponującą częścią jest to Sierota czarna ma jedną z najbogatszych tablic zniewalających postaci kobiecych w telewizji i są cholernymi klonami.