Teledyski „Dirty Sprite 2”, „Monster” i „56 Nights” Future są hipnotyczne

Na swoim nowym albumie Dirty Sprite 2, Future unika popowego sławy, dla której wydawał się przeznaczony. Strzelił trafienie Pluton „Turn on the Lights” i pojawił się na utworach z Miley Cyrus i Justinem Bieberem, ale potem on i Ciara rozwiedli się i porzucił lepkie rzeczy. Teraz powraca do robienia hitów ulicznych na temat picia zbyt dużej ilości kodeiny.

Rapowanie przyszłości jest tak skuteczne, ponieważ nie ukrywa swoich słabych punktów. W rzeczywistości może nawet nie uznać ich za luki w zabezpieczeniach. Za mikrofonem jest otwartą książką, która pluje żywymi szczegółami.

Przyszłość zapewnia taką samą wrażliwość na jego teledyski. Na pierwszy rzut oka jego filmy wydają się banalne i banalne; często po prostu stoi z przyjaciółmi i imprezuje. Właściwie Future podważa tropy typowych filmów rapowych (zwłaszcza tych produkowanych przez główne wytwórnie). Jego filmy nie mają nadmiaru. W dużej mierze nie kręci przed błyskotliwymi ustawieniami (bez jego klipów Vevo wspieranych przez Epic Records). Nie używa też kobiet jako rekwizytów, co jest niefortunną normą w filmach hip-hopowych. Future po prostu pokazuje się takim, jakim jest, na wpół rzucając się do własnych utworów w swoich pięknie dziwacznych strojach.

Przyszłe filmy przypominają te z DGainz, reżysera z Chicago, który nagrał kilka najsłynniejszych klipów na scenie, a mianowicie filmy „I Don’t Like” Chief Keef i „Love Sosa”. DGainz po prostu zastrzelił nastolatki z Chicago w swoich domach (początkowo dlatego, że Keef był w areszcie domowym). Poruszanie kamerą powoli i subtelnie oraz wycinanie sceny z sceny, ale nigdy zbyt szybko lub dramatycznie, jego technika filmowa była sugestywna z tego rodzaju szybkiej ospałości utworów.

Filmy w Future wykorzystują ten sam stylizowany, pozbawiony kości obraz jako DGainza. Szczególnie, gdy ogląda się go luzem, jego filmy mają również hipnotyzującą jakość. Są jednocześnie dostępne i całkowicie odległe, odzwierciedlające jego muzykę.