Ariana Grande daje gęsią skórkę, ponieważ piosenki pop są testem stresu

Być może jesteś zmuszony do walki z randką, oglądania nieustannego załamania The National w „Obawiasz się wszystkich”. Może jesteś sam w swojej sypialni słuchając Jamesa Blake'a cierpiącego na „przypadek ciebie”. letnie upały jak Phish wiją się przez rozległą wersję „Jaszczurów”. Zdarza się to szybko: crescendo przebiega pod twoją skórą i czujesz dreszcze gęsiej skórki. Czujesz się inaczej normalnie, ale podejrzewasz, że może coś się dzieje.

Czas potwierdzić to podejrzenie: na poziomie emocjonalnym dzieje się dużo piekła.

W centrum diagramu Venna emocji wywołanych doświadczeniami - atakami, seksem i żywymi zestawami Bonnie Raitt - jest proste zjawisko fizjologiczne / emocjonalne: stres. Wszystkie te rzeczy powodują, że mózg przechodzi w emocjonalny przesterowanie w różnym stopniu, powodując uwolnienie neuroprzekaźników, takich jak adrenalina i dopamina, które wstrząsają mózgiem i nakłuwają skórę.

Mówiąc ewolucyjnie, ma sens, że gęsia skórka jest natychmiastową reakcją organizmu na stres. Sugeruje się, że owłosione zwierzęta, zestresowane zimnem, wyewoluowały odruch gęsiej skórki, aby utrzymać ciepło; uwolnienie adrenaliny powoduje kurczenie się maleńkich mięśni wokół każdego włosa, naciąganie skóry i zmuszanie każdego włosa do stania na końcu, dzięki czemu więcej powietrza zatrzymującego ciepło zbliża się i izoluje ciało. Gęsia skórka ma tendencję do rozprzestrzeniania się w odpowiedzi na zagrożenie fizyczne; każdy, kto kiedykolwiek widział, jak gniewne futro kota stoi na końcu, był świadkiem napędzanego adrenaliną ewolucji mechanizmu, dzięki któremu zwierzę wydaje się większe niż jest w rzeczywistości.

W większości nie jesteśmy już futrzanymi zwierzętami, które stoją w obliczu drapieżników i ekstremalnie niskich temperatur, ale Homo sapiens w 2016 r. Mają swoje własne, co prawda kluczowe, stresory, którymi trzeba się zająć. Jeśli uważasz piosenki za bezpośrednie ataki na nasze emocje, będziemy walczyć za każdym razem, gdy włączymy Spotify. Odpowiednia piosenka - czyli taka, która wywołuje falę emocji - wywoła uwolnienie wspomnianej adrenaliny w mózgu i rumieńców gęsiej skórki.

Niektóre ataki są z natury bardziej bezpośrednie niż inne.Przełamanie „Someone Like You” Adele i „Hello” Adele - naprawdę każda piosenka Adele - pokazała, że ​​jej styl wokalny jest szczególnie dobry w wywoływaniu napięcia. Jako dziennik "Wall Street wskazał, jej śpiew zawiera appoggiatura, często dysonująca ozdobna nuta, która „pochyla się” do głównej nuty w melodii, aby wywołać te odczucia; jest to lekki tonalny spadek - często robi to wielokrotnie - śpiewa „ty” w refrenie do „Someone Like You”, który tworzy uczucie napięcia i rozdzielczości, które wywołuje reakcję stresową, po której następuje uczucie katharsis.

Psycholog Martin Guhn z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej podjął próbę przełamania elementów muzycznej „reakcji na chłód” w badaniu z 2007 roku. Utwory, które zawierały duże, nieoczekiwane skoki dynamiki - od głośnych do miękkich lub odwrotnie - dawały ludziom gęsią skórkę; podobnie jak utwory zawierające zaskakujące harmonie, skoki częstotliwości i nieoczekiwane zmiany w melodii. Bardziej niż cokolwiek innego dramat wywołuje reakcje emocjonalne i fizjologiczne. Oczekiwanie na rozdzielczość może czasami być tak satysfakcjonujące, jak sama rozdzielczość (więcej na ten temat później).

Okładka „Sound of Silence” Simona i Garfunkela z Disturbed, z jej nagłymi harmoniami, puchnięciem orkiestrowym i nagłym spadkiem głośności, należy do tej kategorii (można twierdzić, że ta okładka jest bardziej dramatyczna niż oryginał); nieoczekiwane harmonie między miękkim wokalem a zmysłowymi strunami Rhye „Open” - zupełnie innej piosenki - mają ten sam dramatyczny efekt. Wokale nawet nie muszą być częścią równania: przyśpieszająca polifonia wiszących gitarowych solówek, ułożonych warstwami perkusji w rozbiciu kobiecej „Shaking Hand”, jest zapewne równie emocjonalnie intensywna jak czas wyścigowy Jason Molina podpis na „Farewell Transmission”.

Oczywiście znaczenie utworu i wspomnień, które z nim kojarzymy, są równie potężne w wywoływaniu gęsiej skórki, jak sama struktura muzyczna piosenki. Jeśli, podobnie jak tysiące nastolatków, które osiągnęły pełnoletność w 2004 r., Nie możesz psychologicznie oddzielić „Hallelujah” Jeffa Buckleya od przejmującego odejścia Ryana Atwooda od The O.C., oczywiście piosenka da ci dreszcze. Zjawisko to jest ostatecznie subiektywne.

Uniwersalny jest fakt, że wszyscy pragnąć dreszcz gęsiej skórki, nawet jeśli w sensie fizjologicznym zwiastuje początek stresu emocjonalnego. Pędowi adrenaliny - odpowiedzialnemu, w niektórych przypadkach, za twoje łzy, spocone dłonie, puls wyścigowy i, tak, gęsią skórkę - często towarzyszy uwalnianie dopaminy, neuroprzekaźnika zaangażowanego w układ nagrody. Jeden papier Natura, zauważając zdolność muzyki do „wzbudzania uczuć euforii i pożądania”, zasugerował, że podczas niektórych piosenek trafiliśmy na „szczytowe pobudzenie emocjonalne” - to znaczy, gdy mózg uwalnia dopaminę. (Nawiasem mówiąc, mózg robi to samo po tym, jak robimy narkotyki, uprawiamy hazard i nurkujemy na niebie.) Nawet przewidywanie z tej nagrody uwalnia dopaminę przez całkowicie oddzielny mechanizm. Dobrze jest trafić na ten szczyt, a także dobrze się czuje chcieć uderzyć w ten szczyt.

Możliwość wywoływania gęsiej skórki niekoniecznie sprawia, że ​​utwór jest dobry, ale sprawia, że ​​ma sens - niezależnie od tego, czy jesteś tego świadomy, czy nie. Może to być przydatne narzędzie do doceniania muzyki. Być może na poziomie poznawczym nie zakładasz lub nie chcesz przyznać, że Ariana Grande w wersji a cappella „Niebezpiecznej kobiety” może wywołać prawdziwą reakcję emocjonalną; ale jeśli echo jej zadymionego sopranu wywoła rumienienie wbrew twojej woli, wtedy twój mózg czuje wszystkie odczucia, czy tego chcesz, czy nie.

Twoje ciało zna cię lepiej niż ty.