Etna: Dlaczego kultowy wulkan Sycylii ślizga się w Morzu Jońskim

Poruszanie się o półtora cala rocznie wydaje się dość powolne, ale dla góry jest błyskawiczne. Dokładnie to, jak szybko wspaniała Etna na Sycylii wsuwa się w Morze Jońskie. Na wysokości ponad 10 000 stóp npm Etna jest największym aktywnym wulkanem we Włoszech, ale powoli upokarza się, zanurzając się głębiej w otaczającej ją wodzie. Teraz w artykule opublikowanym w środę Postępy naukowe naukowcy wyjaśniają, dlaczego ogromny pomnik wślizguje się do morza - i ostrzega mieszkańców przed potencjalnie katastrofalnym upadkiem.

Zniszczenie Etny byłoby katastrofalne, ale nie byłoby bezprecedensowe. „Wiemy z zapisu geologicznego, że upadły wulkany o niestabilności grawitacyjnej”, mówi dr Morelia Urlaub, badacz geodynamiki morskiej w GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research Kiel w Niemczech i pierwszy autor tego artykułu Odwrotność. „Tak więc może istnieć szansa, że ​​bok Etny może również zapaść się i spowodować osunięcie się ziemi, które szybko dostanie się do morza - co spowodowałoby tsunami”. Zrozumienie, w jaki sposób i dlaczego ruchy i zmiany wulkanu pomogą naukowcom informować społeczeństwo o zagrożeniach twarz żyjąc w cieniu Etny.

Niepewny stan wulkanu nie byłby wielkim problemem, gdyby znajdował się w szczerym polu. Niestety, jest otoczony przez miasta, miasteczka i gospodarstwa, gdzie lokalny przemysł winiarski korzysta z żyznej gleby wulkanicznej. Około 8000 lat temu jego wschodnia flanka została zniszczona, wywołując tsunami, które zniszczyło społeczność przybrzeżną w dzisiejszym Izraelu, ponad 1000 mil za Morzem Śródziemnym.

Poprzednie wyjaśnienia zejścia wulkanu koncentrowały się na ruchu magmy lub prostej sile grawitacji, ale nie można było oddzielić skutków tych dwóch sił. Aby dotrzeć do sedna sytuacji, Urlaub i jej zespół opracowali pomysłową strategię, która polegała na mapowaniu dna morskiego za pomocą urządzeń elektronicznych.

Umieścili tablicę pięciu transponderów na dnie oceanu, niektóre po każdej stronie granicy między bokiem wulkanu a resztą dna morskiego. Te transpondery, które znajdowały się około 25 mil od centralnego krateru wulkanu, przekazywały swoje pozycje badaczom, malując ciągły obraz ruchu flanki wulkanu. Pozostali tam od kwietnia 2016 r. Do lipca 2017 r. I przez większość tego czasu pozostawali na tych samych stanowiskach. Jednak w ciągu 10 dni w maju 2017 roku zarejestrowali zmianę, która zmieniła ich pozycje o około 1,5 cala (4 centymetry) względem siebie. Ta zmiana odpowiadała przesunięciu linii uskoku nie spowodować trzęsienie ziemi, co wskazuje, że Etna przesuwa się jeszcze częściej niż kiedykolwiek podejrzewali badacze.

„Badanie pokazuje, że ruch boków rozciąga się dobrze do morza i wpływa na znacznie większy obszar niż wcześniej znany”, mówi Urlaub. „Fakt, że ruch jest tak daleko od rzeczywistego serca wulkanu (komory magmowej), oznacza, że ​​ruch boków nie jest spowodowany przez rosnącą magmę, która daje południowo-wschodnią flankę poziomego pchnięcia (jak wcześniej sądzono), ale główny Kierowca przesuwnego boku jest grawitacyjny. ”

W skrócie, podczas gdy poprzednie badania sugerowały, że ogromna erupcja wulkaniczna może być zdarzeniem, które destabilizuje Etnę i powoduje jej upadek, okazuje się, że częstsze występowanie przesunięć granicznych płyt tektonicznych może być czynnikiem, który popycha wulkan nad brzegiem. W rzeczywistości takie przesunięcie i upadek może spowodować wybuch, pomnażając potencjalne obrażenia. Podsumowując, odkrycia te sugerują, że w historii Etny zawalenia zwykle miały miejsce nie w wyniku gwałtownych erupcji wulkanicznych, ale w wyniku znacznie mniej imponujących zmian płyt.

Jak wiele niebezpieczeństwa stanowi obecnie Etna dla rybaka, plantatorów wina i innych mieszkańców Katanii, miasta leżącego na zapadającej się flance wulkanu?

„Obecnie nie jest to zauważalne dla ludzi, którzy tam mieszkają”, mówi Urlaub. „Niektóre drogi muszą być często utwardzane z powodu pęknięć, a domy potrzebują nowej farby do pokrywania pęknięć”. Na razie brzmi to tak, jakby Sycylijczycy żyjący w cieniu Etny byli bezpieczni, ale dalsze badania ujawnią, jak bezpiecznie będą ich dzieci i wnuki.