NASA i ESA chcą uniknąć „Armagedonu” poprzez rozbicie satelity na planetoidę

Twoje szanse na zabicie przez asteroidę wynoszą około jednego na 700 000. To niskie prawdopodobieństwo, ale nie w porównaniu z loterią. I idzie w górę, jeśli asteroida jest duża. Wystarczająco duża skała kosmiczna mogłaby przeciwstawić się szansom i zetrzeć ludzkie istoty z powierzchni kosmosu. Dobrze, że tylko jeden procent miliona plus asteroidów zapadających się w Układzie Słonecznym ma potencjał, by nas uderzyć. Mimo to nie do końca pocieszające.

Co 35 milionów lat masowe wymieranie zdaje się dotknąć naszą planetę. Wejdź w misję Asteroid Impact & Deflection Assessment, NASA i plan ESA, aby dowiedzieć się więcej o fizyce i ruchu asteroid i ocenić, w jaki sposób możemy zapobiec nadciągającej skale z Ziemi.

Jak się okazuje, Armageddon i Głęboki wpływ są zabawne filmy, ale jeśli rzeczywiście grozi nam asteroida, będziemy szaleni, aby spróbować wysadzić bombę na tę cholerną rzecz. Zamiast tego, naszym jedynym możliwym rozwiązaniem byłoby wypchnięcie go ze ścieżki naszej orbity na tyle, by tęsknić za wygodnym marginesem.

AIDA składa się z dwóch części. Pierwszą z nich jest Asteroid Impact Mission prowadzona przez ESA lub AIM. Zasadniczo, statek kosmiczny AIM znalazłby i okrążył to, co nazywa się księżycem asteroid: obiekt, który okrąża mniejszą planetę jako naturalny satelita. Zgodnie z obecną propozycją AIM wycelowałby w 65803 Didymos - skałę o szerokości 800 metrów z własnym księżycem o szerokości 170 metrów. Jest to w zasadzie binarny system asteroid, w którym jedna asteroida okrąża inną.

65803 Didymos jest uważany za najbardziej osiągalny system planetoid na Ziemi i powinien zbliżyć się do planety z odległości 9,9 miliona na początku następnej dekady. Co najważniejsze, jego ścieżka nie przekracza orbity Ziemi, więc nie ma obaw, że jakikolwiek eksperyment może doprowadzić do tego, że para skał nagle wyruszy w naszą stronę.

AIM byłby wyposażony w kamerę nawigacyjną, własną sondę lądownika, mnóstwo instrumentów, które pomogą zbadać jego zewnętrzną i wewnętrzną kompozycję, oraz parę CubeSatów do badań innych firm. Obecna propozycja AIDA - która wciąż podlega zmianom - wzywa do uruchomienia AIM w październiku 2020 r.

Jednak to tylko nudna część. Po AIM ma nastąpić wystrzelenie w lipcu 2021 r. Sondy Double Asteroid Redirection Test (DART) pod dowództwem NASA. Ten 660-kilogramowy bugger nie posiadałby żadnego rodzaju ładunku naukowego, z wyjątkiem małej kamery do celów nawigacyjnych, i oczekuje się spotkania z 65803 Didymos i AIM do października 2022 roku.

DART miałby tylko jeden cel - zniszczyć 65803 Didymos z prędkością ponad 13 000 mil na godzinę. Oczywiście statek kosmiczny zostałby całkowicie zniszczony, ale o to chodzi. Następnie AIM sprawdzi, czy uderzenie w asteroidę spowodowało zauważalny wpływ na ruch i trajektorię asteroidy w przestrzeni.

NASA i ESA mają nadzieję, że kinetyczne oddziaływanie DART na asteroidę wystarczy, by zrozumieć, jakiego rodzaju efekt kolizji może spowodować ciężki obiekt na asteroidę. Na początek, jeśli DART spowodowałoby zmianę orbity 65803 Didymos, to po raz pierwszy ludzie zmieniliby dynamikę orbitalną ciała pozaziemskiego w Układzie Słonecznym w znaczący sposób.

Chociaż celem AIDA jest przede wszystkim poznanie ruchów asteroid i dopasowanie tych informacji do tego, w jaki sposób możemy chronić Ziemię, istnieje kolejny duży wpływ tego eksperymentu: jak wykorzystać te dane w kontekście górnictwa kosmicznego. Kiedy agencje kosmiczne i prywatne firmy na świecie zwiększają wysiłki i planują wydobyć zasoby z księżyca i asteroid, będziemy chcieli dokładnie wiedzieć, jak nasze własne działania na tych skałach mogą wpłynąć na ich własną dynamikę orbitalną - i czy to się stanie. Ziemia zagrożona.

W każdym razie myślę, że dla wszystkich jest całkiem łatwo zgodzić się z perspektywą rozbicia statku kosmicznego na skałę, która leci w kosmosie, jest całkiem cholernie fajna.