Co dzieje się w domu na święta?

Mówią, że już nigdy nie możesz wrócić do domu, ale są cholernymi kłamcami. Możesz wrócić do domu, ale wrażenia zmysłowe twojego powrotu - zapach twojego domu, dotyk twoich prześcieradeł, specyficzny sposób, w jaki wiatr gwiżdże przez drzewa - mogą nie zapewniać komfortu, jakiego oczekujesz. Kuszące jest przekonanie, że to rozczarowanie jest funkcją uświadomienia sobie banałów własnych początków - wniosek, który pasuje do amerykańskiej narracji na temat ładowania początkowego - ale tak nie jest. To twój mózg na nostalgię. Kiedy wracasz do domu, naturalnie cofasz się do ról dziecięcych, które już nie pasują do twoich procesów myślowych. Wszystko jest takie, jakie było, ale nic nie jest takie, jak myślisz.

Regresja wieku jest uważana za zjawisko niemal uniwersalne. Regresja, sklasyfikowana jako psychologiczny mechanizm obronny, powoduje powrót poziomu dojrzałości do wcześniejszego poziomu rozwoju. Możesz być prawdziwym dorosłym, który rozumie dywersyfikację portfeli; to nie ma znaczenia, zaczniesz przewracać oczami i niepokoić rodzeństwo.

Psychologowie nie są pewni, dlaczego wszyscy cofają się, gdy wracają do domu. Może to mieć związek z faktem, że środowiska wyzwalają podstawowe systemy emocjonalne. Spanie w sypialni z dzieciństwa, jak mówi stosunkowo podstawowa logika, przypomina ci, jak się czułeś, gdy byłeś dzieckiem. Jeśli dana osoba miała dobre dzieciństwo, uczucie nieco słabnie z powodu niewielkich zmian w środowisku (np. Nowy dywan). Jeśli dana osoba miała złe dzieciństwo, prawdopodobnie nie spodziewałaby się, że w ogóle wróci do domu.

„Jeśli życie rodzinne danej osoby było stresujące w dzieciństwie pod względem konfliktu między członkami rodziny lub niekorzystnych warunków, które dotknęły wszystkich, powrót do tego samego środowiska mógłby z pewnością wywołać negatywne emocje i uczucie stresu - zwłaszcza jeśli te doświadczenia nigdy nie zostały rozwiązane” Constance Hammen, profesor psychologii klinicznej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, opowiada Odwrotność. „Oczywiście doświadczenia z dzieciństwa mogą pozostawić trwały ślad”.

Hammen mówi, że święta mogą być szczególnie trudne, jeśli są związane z tęsknotami, które nigdy się nie spełniły. Kwestie rodzinne wywołują większe reakcje i wyzwalają stare wzorce zachowań, bardziej niż mówią, kłótnie z przyjaciółmi, po prostu dlatego, że jesteśmy zaproszeni do reagowania na naszą rodzinę więcej. Mama sprawia, że ​​wpadamy w panikę, ponieważ była osobą, która utrzymuje nas przy życiu.

Istnieje również bardzo duża szansa, że ​​twój mózg będzie poruszony nostalgią podczas odwiedzania domu (nawet jeśli nie jest to święta, badania pokazują, że ludzie zwykle czują nostalgię od jednego do trzech razy w tygodniu). Chociaż jest to stosunkowo nowa dziedzina nauki, naukowcy uważają, że ludzie stają się nostalgiczni do wielu celów: do zapewnienia struktury narracyjnej ich życiu, do zrozumienia żalu, do przypomnienia sobie poczucia przynależności. Ludzie są szczególnie podatni na uczucie nostalgii, gdy są samotni lub chcą poczuć się lepiej w swojej sytuacji na świecie. Kiedy nie masz najlepszego czasu na rozmowę z dalszą rodziną, nostalgia przypomni Ci, że święta są piękne i cholernie przyjemne.

Kiedy ludzie angażują się w rozmowy o przeszłości i czują nostalgię, aktywują i przeplatają dwa rodzaje reprezentacji pamięci, mówi David Gallo z Wydziału Psychologii Uniwersytetu w Chicago Odwrotność. Pierwszy typ to wspomnienie epizodyczne - to jest, gdy ludzie odzyskują konkretne wspomnienia z czasu i miejsca. Drugi typ to semantyczne, wspomnienia oparte na faktycznych informacjach, ale nie związane z konkretnym wydarzeniem, które pamiętasz.

Niektóre zabytki mogą automatycznie wyzwalać wspomnienia, które w dziedzinie nostalgii są zazwyczaj pozytywne.

„Oprócz aktywowania tych dwóch rodzajów autobiograficznych reprezentacji pamięci, niektóre przypadki nostalgii mogą nawet nie obejmować aktywacji uczonych w sposób ukryty bez aktywacji informacji autobiograficznych na poziomie świadomości”, mówi Gallo.

„Na przykład możemy przejechać przez nasze rodzinne miasto i rozpoznać budynki i twarze, które wywołują pozytywne uczucie nostalgii, bez pobierania żadnych konkretnych informacji - to byłaby wyuczona reakcja w pamięci”.

Jednak twój mózg może przewyższać przeszłe wydarzenia i tworzyć nadmierne poczucie nostalgii nieproporcjonalne do twoich rzeczywistych wspomnień.

„Odkryliśmy, że ludzie są tendencyjni, aby pamiętać swoją przeszłość bardziej pozytywnie niż w rzeczywistości - podkreślając pozytywne doświadczenia i bagatelizując negatywne - a tendencja ta wzrasta jeszcze bardziej, gdy przechodzimy do starości”, mówi Gallo.

Popularna teoria, dlaczego tak się dzieje, jest motywowana do utrzymania pozytywnego obrazu siebie, a te uprzedzenia pozwalają nam zrekonstruować przeszłość, której chcemy. Podczas gdy niektóre rodzaje osobowości mogą być bardziej podatne na zniekształcenia pamięci niż inne, psycholodzy twierdzą, że nie potrafimy wymyślić uniwersalnej liczby tego, ile pamięci każdy z nas zniekształcił. Wiemy jednak, że jesteśmy bardziej zadowoleni z przeszłości niż z przyszłości; badanie z 2012 r. wykazało, że badani, którym powiedziano, by myśleli o nostalgicznych doświadczeniach, byli bardziej zadowoleni z siebie niż z osób, którym kazano wyobrazić sobie pozytywne przyszłe doświadczenie.

Nostalgia może wywołać wszystkie odczucia, ale ważne jest, aby pamiętać, że może to również wywołać fałszywe oczekiwania, uwięziąc cię w niezadowoleniu. Kiedy nostalgia obraca się w „zbawczą narrację dla wspomnienia”, jest prawdopodobne, że poczujesz się zawiedziony, kiedy będziesz odtwarzać pamięć, czy to z tradycjami wakacyjnymi, czy z czymkolwiek, i zdasz sobie sprawę, że nie jesteś zadowolony z rzeczywistości IRL. Może też sprawić, że będziesz płakać - czasami nostalgiczne wspomnienia przypominają ci, że przeszłość automatycznie blokuje się za tobą.

A jeśli myśl o wyjeździe do domu już cię stresuje, zacznij być świadoma, dlaczego tak jest. Nie chcesz sobie radzić z żadnymi wewnętrznymi wyzwalaczami, które masz w tym samym momencie, kiedy próbujesz wytłumaczyć ciotce, czym jest blogowanie.

„Jeśli ktoś czuje się zaniepokojony„ pójściem do domu ”, to całkiem niezły sygnał, że powinni zaplanować, jak dbać o siebie” - mówi Hammen.