1969 Japoński magazyn Manga przewidywał Twoje życie w trzech ilustracjach

W „The Rise of the Computerized School” autorstwa futurysty Shigeru Komatsuzaki znajdujemy grupę (głównie) chętnych młodych ludzi siedzących przy biurkach wyposażonych w osobiste urządzenia z ekranem dotykowym uczących się z interaktywnego cyfrowego programu nauczania matematyki. Na czele klasy nauczyciel zostaje przekazany do klasy na dużym panelu z płaskim ekranem, aby udzielić instrukcji. Zauważalnie nie ma książek i przewodów.

W 1969 roku Shōnen niedziela, cotygodniowy magazyn magna opublikowany Computopia, seria ilustrowanych esejów przepowiadających wpływ komputerów na życie w przyszłości. W trzech panelach uratowanych przez Pink Tentacle widzimy sceny odzwierciedlające skomputeryzowaną klasę, dom, a nawet salę operacyjną. Na razie powiedz mi, że to nie marzenie się spełniło:

Z wyjątkiem małego Johnny'ego, który jest bity o głowę i twarz przez te niegodziwie wyglądające roboty z kijami do pugilii, skomputeryzowana scena klasowa przewiduje z zaskakującą dokładnością pojawienie się „inteligentnych” sal lekcyjnych wykorzystujących moc technologii bezprzewodowych wdrażanych w szkołach. na całym świecie. Podręcznik i Trapper-Keeper zostały zastąpione laptopem i tabletem, piórem i papierem z rysikiem i ekranem dotykowym.

Nawet w bardziej tradycyjnych salach szkolnych okręgi szkolne uzupełniają, a nawet zastępują tradycyjny program nauczania za pomocą internetowych systemów nauczania, takich jak The Kahn Academy. Na szczęście nauczyciele nadal nie zostali zdezaktualizowani, ale nawet teraz technologia istnieje, aby mieć instruktora w centralnej instrukcji nadawania lokalizacji w wielu salach lekcyjnych na całym świecie w czasie rzeczywistym.

I choć model edukacji „computopia” jest nadal zarezerwowany głównie dla bogatszych szkół w bogatszych krajach, firmy technologiczne, takie jak Samsung, opracowały przenośne, inteligentne, wyposażone w energię słoneczną, eleganckie sale lekcyjne z łącznością WiFi i satelitarną. Dzięki jednostkom działającym w takich krajach, jak Ghana, Botswana i RPA, te bezprzewodowe, bez dokumentów papierowe klasy mają na celu wprowadzenie zaawansowanych technologii do wiejskich uczniów, którzy wcześniej mieli ograniczony dostęp do jakiejkolwiek klasy.

Drugi nadal, Niesamowita operacyjna sala operacyjna artysta Teruya Yamamoto przedstawia pacjenta poddawanego operacji przeszczepu serca. Widzimy jego wadliwe ciepło na stole obok niego, podczas gdy robot przygotowuje się do włożenia sztucznego serca W tle widzimy chirurga nie ze skalpelem w ręku, ale kierującego ramię robota z panelu sterowania.

Warto zauważyć, że choć koncepcyjnie sztuczne serce istniało od końca lat czterdziestych, pierwsze udane sztuczne urządzenie na serce nie zostało wszczepione do 1982 r., Pełne 13 lat po opublikowaniu przez Yamamoto jego ilustracji. Chociaż sztuczne serca były historycznie używane jako środek typu „stop-gap”, dopóki nie uda się zlokalizować serca dawcy, chirurdzy we Francji z powodzeniem wszczepili pierwszy stały, samoregulujący się robot u człowieka w 2013 roku.

Aha, i ten złowieszczo wyglądający chirurg-robot? Rzeczywiście, to już teraz sprawa. System chirurgii robotów da Vinci został zatwierdzony przez FDA w 2000 r. Wynaleziony w celu ulepszenia procedur laparoskopowych (naprawy zastawek serca, prostatektomii i wazektomii itp.) Szacuje się, że rocznie wykonuje się 200 000 zabiegów robotów wspomaganych przez plasterki i kości. dookoła świata.

Jak dotąd nie ma Vascectomatic 5000 zdolnego do wykonania szycia „chop-chop-snip-snip” bez bezpośredniego kontaktu ze strony chirurga, ale w 2001 r. Chirurg z powodzeniem przeprowadził operację usuwania pęcherzyka żółciowego u pacjenta w francuskim szpitalu, siedząc w panelu sterowania w Nowym Jorku.

Chociaż Toshio Okazaki był nieco przedwczesny, jeśli chodzi o oś czasu (ma to na celu przedstawienie roku 1989), Życie komputerowe w 20 lat to nadzwyczajne prognozy na temat życia domowego w Twoim komputerze. Chodźmy razem przez tę scenę, a ty powiesz mi, że dokładność tutaj nie przemawia do ciebie.

Mamy małego Johnny'ego w domu ze szkoły, wychodzącego z codziennego drubbingowania w Detroit Droids z rundą czegoś w rodzaju gry wideo 3D. Tata odpoczywa robiąc Skype z jednym ze współpracowników swojego chirurga-robota, podczas gdy mama wydaje się być całkowicie rozbawiona tym, co dzieje się na jej urządzeniu mobilnym.

Okazaki uderza nawet w odkurzacz robota i cyfrowe centrum rozrywki domowej. Aha, a ten domowy android robi naczynia? To może być jeszcze na półkach, ale firmy takie jak Honda chcą, żebyś wiedział, że nie będzie ich zbyt wiele.

Jest to w zasadzie każdy amerykański dom klasy średniej i wyższej, który jest teraz beznadziejnie chudy jak onsie (i to może nie być zbyt odległe, jeśli Kanye pozostanie w grze o modzie). Oczywiście we wszystkich tych panelach nie uwzględniono technologii, takiej jak mikroprocesor, która pozwala nam tworzyć takie małe, eleganckie urządzenia. Ale poważnie, Boże cholerny. W jaki sposób czary z Nostradamuspem były w tych kotach?