PRZYSZŁE MIASTA | Lipsk

Lipsk jest czymś podobnym do europejskiego Detroit. Dawniej drugie co do wielkości miasto w Niemczech Wschodnich i szczycące się populacją ponad 700 000 mieszkańców, Lipsk skurczył się znacząco od zjednoczenia Niemiec w 1990 r., A obecnie ma tylko około 550 000 mieszkańców. Według Daniela Florentina, paryskiego urbanisty, który pracował w Lipsku, ponowne zjednoczenie sprawiło, że miasto zostało zdegradowane do niższej pozycji w „miejskiej hierarchii”. Straty w zatrudnieniu i powstawanie terenów poprzemysłowych (tereny wcześniej wykorzystywane do celów przemysłowych) celom, które są lub boją się skażenia niebezpiecznymi substancjami zanieczyszczającymi), nie pomogły. Depopulacja osiągnęła poziom krytyczny między 1989 a 1999 rokiem.

Ale to nie jest tak ponure.

Lipsk stracił ponad 100 000 mieszkańców w ciągu 10 lat (ponad 15% poprzedniej populacji), około 100 000 miejsc pracy w przemyśle, aw 2008 r. Co piąte mieszkanie było wolne. Ale porozmawiajmy o tym, kto został. Florentin pochwala lokalne władze za uznanie, że miasta nie można opisać tylko liczbami i próbują rekrutować nowe pokolenie dobrych sąsiadów.

Odwrotność rozmawiał z Florentinem, aby lepiej zrozumieć, co czeka przyszłość Lipsku.

Jaka jest najnowsza historia miasta z kurczeniem się miasta? Jak zmieniło to naszą pracę w celu poprawy jej sytuacji?

Od 2007 r. Miasto odzyskuje część populacji na bardzo wolnym poziomie. Wynika to głównie z trzech czynników:

• Granice miasta zostały rozszerzone, a Lipsk rozrósł się dzięki kilku aneksjom. Miasto jest teraz czterokrotnie większe niż Paryż pod względem powierzchni, ale czterokrotnie mniejsze pod względem liczby ludności.
• Luka w czynszu w Berlinie: motto Berlina od dawna brzmi „ramię w ramię, seksowne” (biedne, ale seksowne). Mimo że czynsze są wciąż niższe niż te, które można znaleźć w innych europejskich stolicach, wzrosły one ogromnie w ciągu ostatniej dekady. Zaletą Lipska jest bliskość Berlina (70 minut pociągiem) i oferuje takie same możliwości artystom i młodym studentom, jak Berlin pod koniec lat 90. XX wieku: przestrzeń w bardzo rozsądnej cenie i tętniąca życiem alternatywna scena kulturalna. Symptomatycznie, nowa kampania gminy mówi dość agresywnie: „Lipsk, lepszy Berlin”.

• Wyniki restrukturyzacji materialnej części miasta, przy aktywnym zaangażowaniu kilku osobistości, takich jak Engelbert Lütke Daldrup, poprzednio odpowiedzialny za dział planowania miasta, oraz działania prowadzone w ramach krajowej polityki miejskiej Stadtumbau Ost (restrukturyzacja miast we wschodniej części Niemiec: głównie rozbiórka dużych osiedli mieszkaniowych i odnowa centralnych obszarów historycznych).

Mimo to sytuacja społeczno-gospodarcza miasta nie uległa odpowiedniej poprawie. W porównaniu z innymi podobnymi miastami w Niemczech bezrobocie i inne wskaźniki niepewności są nadal znacznie wyższe niż średnia niemiecka. Dwadzieścia pięć lat po zjednoczeniu Lipsk jest nadal bardzo typowym miastem wschodnich Niemiec, mimo że jego sytuacja poprawiła się w porównaniu z sytuacją sprzed 10 lat.

Nie ma zbieżności z bardzo zamożnymi zachodnioniemieckimi miastami, takimi jak Frankfurt czy Stuttgart. Jest to częściowo wynikiem strategii planowania opracowanej na poziomie krajowym (która odzwierciedla wiele polityk europejskich od końca lat 90.): miasta muszą konkurować ze sobą, a nie budować wspólne projekty rozwoju poprzez solidarność. Widziano przejście solidarności terytorialnej z miejską konkurencją w klasyczny neoliberalny sposób. Lipsk był największym niemieckim (jeśli nie europejskim) targiem książki - Frankfurt opracował teraz własne targi, które są teraz bardziej popularne niż Lipsk ze względu na węzeł lotniska.

Jakie będą największe problemy lub problemy, które zagrażają przyszłości Lipska w ciągu najbliższych kilku dekad? Czy skurcz populacji nadal będzie problemem w przyszłości? Czy inne obawy będą bardziej widoczne?

Spadek liczby ludności z pewnością będzie trwał w ciągu najbliższych kilku dziesięcioleci: podobnie jak w większości miast europejskich, ludność starzeje się, a wskaźniki demograficzne wskazują na zmniejszenie liczby dzieci przypadających na jedną kobietę. Mimo to, w porównaniu z małymi miastami doświadczającymi podobnych procesów, takich jak Dessau, Cottbus czy Schwerin, Lipsk korzysta z efektu wielkości: wyludnienie będzie silniejsze w tych innych małych miastach i będzie przyspieszone przez zamknięcie usług publicznych w mniejszych miejscach, takich jak szkoły, poczta i szpitale. Odnotowano już trend migracji z tych miast o pogorszonej infrastrukturze usług publicznych do większych miast, gdzie wszystko to jest nadal dostępne.

Pojawia się również coraz bardziej powszechny problem, który wzrośnie w następnych dziesięcioleciach: stan infrastruktury miejskiej. Ponieważ rady miejskie ucierpiały z powodu wysokiego zadłużenia, we wszystkich miastach wschodnich Niemiec (z wyjątkiem Drezna) wprowadzono politykę budżetową obejmującą konsolidację. Jest to kosztem utrzymania wielu form infrastruktury, takich jak sieci wodne, transport publiczny, drogi, lokalne systemy grzewcze lub szpitale. W innych porównywalnych miastach, takich jak Magdeburg, miasto nie prowadzi już przedszkola i sprywatyzowało tę niezbędną usługę. Podobnie w Lipsku często toczyły się debaty na temat możliwej prywatyzacji systemów wodnych lub transportu publicznego. Równowaga gospodarcza miasta wciąż charakteryzuje się słabością.

Poza tym gospodarka Lipska jest silnie powiązana z targami (jak wspomniane wcześniej targi książki) i naprawdę zależy od międzynarodowych klientów i egzogenicznych czynników wzrostu. Czasy kryzysu, takie jak ten, którego Europa doświadcza od około 8 lat, zawsze uderzają w miasto bardziej niż inne niemieckie miasta z bardziej endogenicznym rozwojem gospodarczym. Jego struktura gospodarcza jest nadal słaba i naprawdę uzależniona od innych miast.

Ostatnią ważną kwestią pozostaje jeden z pustych domów: mimo że sytuacja się poprawiła, duże części miasta nadal pozostają dość puste. Jest to problematyczne dla wszystkich sieci miejskich, w których trzeba doprowadzać wodę, ogrzewanie i zasilanie do odizolowanych obszarów, co stwarza więcej problemów i generuje większe koszty konserwacji. Istnieje potrzeba opracowania bardziej zwartej urbanistyki, której miasto nie reprezentuje tak bardzo.

Więc, co dalej? Jakie rodzaje pomysłów i koncepcji urbanistycznych mogą najlepiej pomóc Lipskiemu w rozwiązaniu tych problemów?

Władze Lipska opracowały strategię, głównie dyskursywną i opartą na obrazie, opierając się na tym, że miały bardzo mało pieniędzy i musiały mieć jak największy wpływ.

Doprowadziło to do rozwoju projektów na małą skalę, często współfinansowanych przez inne części Europy w celu zmiany wizerunku niektórych okręgów. To, co było chwalone, często stanowiło potencjał dla młodych miejskich profesjonalistów lub artystów. Ale poszukiwanie gentryfikatorów i klas kreatywnych działa tylko w kilku miejscach i nie może być unikalną strategią.

Niektóre projekty artystyczne były dość interesujące, ale nie zostało to uwzględnione w bardziej kompleksowej strategii. Na przykład pomogli stworzyć wiele miejsc kulinarnych w Leipziger Westen, ale transport publiczny zatrzymał się o 20:00 - można dostać się do miejsca, ale nie wracać łatwo. Dostępność została zupełnie zapomniana w ich strategii.

Ale inni opracowali ciekawe, bardziej innowacyjne inicjatywy. Warto wspomnieć o dwóch i oboje próbują dodać puste domy:

• Jeden nazywa się Wächterhäuser, „strzeżone domy”, a został uruchomiony przez grupę architektów i niezależnych urbanistów. Ludzie mogliby wynajmować mieszkania w budynkach o wartości kulturalnej i architektonicznej, ale w stanie częściowo zniszczonym przez jeden miesiąc, pod warunkiem, że wykonają pracę w celu odnowienia budynku i przywrócenia go do życia. To działało całkiem dobrze, przy projektach artystycznych. Dotyczy to jednak tylko 13-14 domów, a ponad 20 000 jest wolnych. To tylko kropla w oceanie.
• Drugi dotyczy działalności spółdzielni mieszkaniowej, Kontakt. Aktywnie zajmuje się podwójną kwestią starzenia się i wyludniania. Opracowali wiele bezpłatnych usług dla swoich klientów / mieszkańców, takich jak załatwianie spraw, zapewnianie wspólnego pokoju do ożywienia lokalnej społeczności, obchodzenie urodzin itp. Uważali duże osiedle mieszkaniowe za pewną formę nowoczesności i odmówili udziału w programie rozbiórki. Zamiast tego przebudowali domy z ładnymi dachami, windami, balkonami i wszystkimi tymi drobnymi szczegółami, które stanowią komfort, radość bycia tam, uczucie terytorialne.

Czy są jakieś aktualne duże projekty, które według Ciebie są przykładowe dla przyszłości urbanistyki w Lipsku?

W Lipsku jest kilka dużych projektów, ale nie można ich uznać za naprawdę idące w dobrym kierunku. Nowa strona targów oraz Bayerischer Bahnhof (druga stacja kolejowa, która szybciej jedzie na południe) to dwa typowe przykłady miejskich nieporozumień. Ich koszty były trzy do czterech razy wyższe niż powinny i zostały obliczone, a efekty w zakresie tworzenia miejsc pracy lub lepszej mobilności są minimalne, jeśli nie gorsze.

Miasto powinno naprawdę zainwestować w infrastrukturę miejską, która jest jego niewidzialnym silnikiem, zamiast skupiać się na architekturze starchitektury i wybitnych, ale zupełnie bezużytecznych i zajmujących przestrzeń projektach.

Czy są lekcje z innych miast na całym świecie, które mogliby zastosować deweloperzy w Lipsku?

Lipsk był bardziej na pierwszym miejscu niż na odwrót. Zazwyczaj jest to przykład kreatywnego sposobu, w jaki miasto postanowiło poradzić sobie z kurczeniem się miast. Podmioty ze społeczeństwa obywatelskiego, a także firmy mieszkaniowe lub władze były bardzo aktywne w tym procesie, mimo że nie zawsze współpracowały. Ale deweloperzy w Lipsku często patrzą na to, co dzieje się z sąsiadami w Berlinie, ciągle zmieniającym się mieście.