Paula Modersohn-Becker: „Pierwsza nowoczesna artystka kobieta” dostaje jej Doodle Due

Z czwartkowym kolorowym doodle Google Google złożył hołd karierze artystycznej ekspresjonistki malarzy Pauli Modersohn-Becker w jej 142. urodziny. Choć nie jest to całkiem znane nazwisko, Modersohn-Becker jest niezwykle wpływową postacią w historii sztuki. Podobnie jak jej rówieśnicy Pablo Picasso i Henri Matisse, Modersohn-Becker był podobnie innowacyjnym artystą, który pomógł zbudować podstawy modernistycznego ruchu.

Modersohn-Becker urodził się 8 lutego 1876 r. W Dreźnie, Niemcy. Została formalnie wyszkolona w technikach klasycznych, takich jak realizm i naturalizm, ale w późniejszych obrazach porzuciła artystyczne konwencje wczesnej edukacji - definiujący atrybut modernistycznych malarzy.

Tragiczne jest to, że Modersohn-Becker dożyła zaledwie 31 lat, kiedy zmarła z powodu zatoru poporodowego w 1907 r. Jednak nadrabiała krótką karierę płodną ręką; ona namalowała ponad 80 obrazów http://www.google.com/doodles/paula-modersohn-beckers-142nd-birthday w samym tylko 1906 roku.

W całej swojej pracy Modersohn-Becker jest w dużej mierze ignorowana w książkach historycznych. Jej pierwsze powszechne uznanie w Stanach Zjednoczonych pojawiło się dopiero w 2013 r., Kiedy historyk sztuki Diane Radycki opublikowała: „Paula Modersohn-Becker: The Modern Modern Woman Artist”. Według Radyckiego Modersohn-Becker jest brakującym ogniwem w historii 20 wiek wczesnego stylu modernistycznego.

W wywiadzie dla Nowojorczyk w 2013 r. Radycki przedstawił elementy stylistyczne, które sprawiły, że Modersohn-Becker stał się tak dynamicznym artystą, przyznając jej, że „śmiałe eksperymenty w temacie, kolorze, modelowaniu i pędzlu”. Tego rodzaju techniki tworzyły rusztowanie, na którym Modersohn -Becker, wraz z Picasso i Matisse, pomogli pionierowi nowego gatunku artystycznego.

Jak zauważa Radyicki, praca Modersohn-Becker nie jest po prostu godna uwagi z powodu innowacji technicznych. Treść jej obrazów stanowiła także radykalne odejście od tradycji. Była pierwszym artystą, który namalował kobiecy autoportret, a ona skupiła się na tematach domowych, które w dużej mierze zostały zignorowane przez malarzy swoich czasów: kobietę karmiącą piersią, nie sentymentalne spojrzenie na matkę trzymającą dziecko. Nie znaczy to, że malowała tylko kobiecą formę. Modersohn-Becker wyświetlał szeroki zakres, malując wszystko, od martwych natur i pejzaży po portrety i elementy kwiatowe.

Modersohn-Becker był także utalentowanym pisarzem. Jej listy i pamiętniki, które zostały zebrane i pośmiertnie opublikowane przez Kurta Wolffa (który również opublikował Kafkę), cieszyły się większą popularnością w Europie z początku XX wieku niż jej obrazy. Według Radyckiego to dlatego, że pokazali zupełnie inną stronę swojej osobowości, która była energiczna i złośliwa. To rozłączenie spowodowało, że ludzie zignorowali obrazy Modersohna-Beckera i przez następne stulecie nadal marnowali we względnym zapomnieniu. „Czytelnicy oczekiwali, że obrazy będą tak słodkie jak listy” - powiedział Radycki. „Ale okazało się, że są ostrzejsi i nie wiedzieli dokładnie, co zrobić z tym aspektem. Tam zawsze wpadała między szczeliny. ”

Być może dzięki pieczęci zatwierdzającej Google Paula Modersohn-Becker zbliża się do należnego jej miejsca w kanonie artystycznym.