Czy nowy album Parquet Courts to Save Indie Rock?

Kilka lat temu złapałem parkiety na tylnym patio podczas SXSW. Być może minął szczytowy okres „buzz” zespołu, ale bez względu na to: grupa wykonała niezgrabny, spocony, zręczny show. Punktem kulminacyjnym może być wykonanie „Ducking & Dodging”, punkowej piosenki z werbalnym atakiem - od współautora wokalisty i gitarzysty Andrew Savage'a - rzadko spotykanego poza Micro Machines Man lub Blackalicious „Alphabet Aerobics”. na bis na tegorocznym „Two Dead Cops”.) To melodia - off albumu Parquet Courts '2014, Zwierzę do opalania - to przykład lirycznych umiejętności kwartetu i prowadzi do pytania: czy parkiety mogą prowadzić do rywalizacji z hip-hopem?

W ciągu ostatnich dziesięciu lat rock & roll miał krytyczne miejsce w rapie i R&B. Artyści tacy jak Kendrick Lamar, Drake, Kanye West, Run the Jewels, D'Angelo i Frank Ocean zdominowali dyskusje i listy na koniec roku, takie jak Chicago Bulls z lat 90.: Nie ma zbyt wiele miejsca dla nikogo Top. Wyjątki, takie jak Vampire Weekend lub Fiona Apple, mają jedną wspólną cechę: umiejętność stąpania po palcach z hip-hopem na poziomie lirycznym.

Wpisz parkiety.

Piąty pełny album zespołu, Ludzka wydajność, wychodzi 8 kwietnia i jest, podobnie jak inne wysiłki, tekstowym juggernautem. Jest to również najbardziej w pełni przygotowany LP zespołu: wszyscy czterej członkowie wnieśli utwory, a proces nagrywania trwał rok - znacznie dłużej niż zwykłe, pospieszne sesje zespołu. Potężne pismo Ludzka wydajność wprowadza go w rozmowę o łamaniu gatunku, aby uzyskać wpływ i znaczenie. Obecnie Genius i inne witryny powiększające teksty kierowały muzyczną rozmowę - słusznie, niesłusznie, a może nie - na temat słów. Jazz i muzyka elektroniczna na przykład przeciwstawiają się tej konwencji, ale indie rock i jego odgałęzienia nie uciekają tak łatwo. Ja, na przykład, samolubny akolita grup takich jak Animal Collective, i, cóż, Phish - myślę, że to nonsensem jest kładzenie zbyt dużego nacisku na teksty. Ale istnieje ciągłe poczucie, że jeśli twój zespół nie zgadza się z wersami, nie należy traktować go zbyt poważnie. I w końcu, jak zespół rockowy może konkurować z raperem, jeśli nie na scenie lirycznej?

Ale, parkietowe sądy - pomimo potężnego muzycznego miszmaszu punka, popu, a potem trochę bardziej punkowego - błagają, by być uważanym za pisarzy pióra w ręku. Spójrzmy więc na niektóre z najlepszych werbalnych wyczynów Ludzka wydajność:

„Ludzka wydajność”

Popielniczka jest zatłoczona, butelka jest pusta

Żadna muzyka nie gra i nic się nie porusza bez dryfowania w pamięć

Zajęty apartament, brak miejsca na żal

Umywalka pełna naczyń i bez trudu wierzysz, że wyjeżdżasz

Drżenie w połowie zdania

Umysł w najsłabszym miejscu

Jeden sposób, aby pozbyć się myśli, z którymi śpi

Na utworze tytułowym Savage podejmuje prawdopodobnie najbardziej popularny trik w muzyce pop: miłość utracona. Mimo to sprawia, że ​​jest świeży i natychmiastowy - a co najważniejsze, wiarygodny. Możesz wyobrazić sobie to gówniane mieszkanie, farbę zdzierającą się ze ścian - może w Queens lub Brooklynie, zadaszone parkiety.

Piosenka wywołuje zestawienie ze współczesnymi mieszkańcami Nowego Jorku, Vampire Weekend. Obaj doskonale spisują się w pisaniu piosenek poetyckich, ale jest mało prawdopodobne, by w najbliższym czasie podzielili ten sam rachunek. Podczas gdy Parquet Courts zakłada nowojorski hardscrabble punk mantle, Vampire Weekend zrobił karierę, kierując miękkie dźwięki barokowych rytmów i wizję Afryki o Paula Simona.

Jest to dzielnica zewnętrzna kontra Manhattan: Savage Parquet Courts śpiewa o wysokiej misji na przekąski w Ridgewood w „Stoned and Starving”, podczas gdy Ezra Koening VW wybiera obrazy Astor Place w „Step” lub w Upper West Side w „M79. „I to jest niebieski kołnierz w porównaniu z Ivy League, Savage i współwyznawca-gitarzysta Austin Brown poznali się na University of North Texas, a chłopcy z Vampire Weekend szpiegowali się przez quad w Columbia. Vampire Weekend może być świetnym tekściarzem, ale jego piękny chłopak, magazyn klubu jachtowego gotowy do zdjęć w centrum uwagi - obliczony, ironiczny lub nie - sprawia, że ​​oni i ich Sperrys czują się odlegli. Jeśli Weekend Wampirów stoi za wysokimi murami Harvardu, niosąc drogie podręczniki, sądy parkietowe tryskają świadomością w pobliżu przystanku T na Harvard Square. Prawie każdy może się identyfikować z parkietami, laureatami poety alei.

„Parafrazując”

Trudno powiedzieć, że trudno powiedzieć

Sparaliżowany

Nie porusza się, tylko mruga oczami

Paranoidalny

Jeszcze jedna pułapka, której należy unikać

Równolegle

Nigdy nie krzyżuje się, idzie prosto jak diabli

To dziecinne przekonywanie

To nocna laktacja

To trening przedsezonowy

Obiekt

Spokój odźwiernego

Ujawnienie pacjenta

Ekspozycja Impostera

Przedmiot

Zrozumiany

Bez zamieszania powiedziałeś to dobrze

Niezgłoszone

Nie wie, czy jest żywy czy martwy

Niepożądany

Nie widać, że jego urok wygasł

Obojętny

Kiedy odsetki nie mogą zostać zwrócone

Nauczyciele języka angielskiego w szkole średniej dobrze zrobiliby to, popychając to na projektorze w klasie.

„Captive of the Sun”

Moja panna Phonia podniosła tłumy

Jest wojskową klasą w Dolby Surround

Około 5.1, powiedz szczekanie od barytonu

Dyrygent w studni, dla duetu samochodowego

Harmonia półtonowa z kanału

Rebelskie zwroty pasów chóralnych młodszych jeszcze nowsze

Zrzuć ciężarówkę, upuść bicie z koszami na śmieci

Zadzwoń na 911! Mamy wymagania terapeutyczne

Filharmonia dostała pierwszy wypadek samochodowy na krześle

Przesuwaj falset, aby rozbić szybę

To kołysanka „drive-by”, która nie mogła się pogorszyć

Melodia porzucona w kluczu Nowego Jorku

Tutaj Savage i Brown zasadniczo rapują - letargicznie - grając w gry z „misophonia”, co oznacza „nienawiść do dźwięku. To są świetne linie. I nic nie mówi o tym, jak struktura utworu porusza się, zmienia i kopie w wysokie biegi.

„Berlin się rozmył”

Opakowanie Dönera zrobione dobrze - zgaszona kulka rollie w żółtych palcach. Nic nie trwa, ale prawie wszystko utrzymuje się w życiu. Usługa telefonii komórkowej, nie jest tak droga, ale wymaga zaangażowania i po prostu jej nie masz. Czuję się bez wysiłku być obcym, ale uczucie obcości jest takim samotnym nawykiem. Ale nie możesz wykadrować się ze zdjęcia. Jesteś nieostry, ale wciąż w ramce. Berlin stał się zamazany, a moje serce zaczęło boleć dla ciebie.

Głośne buzowanie w ustach przykuło uwagę i dawało drugą szansę bez wątpienia. Domyślam się, że masz historię, ale dziś nie warto o niej wspominać. Miłe uszy zniewolone piwami, które kupiłeś. Popijając twoje sceny z otynkowanej spowiedzi. Opowiadanie ładnych historii, czy to twój jedyny cel? Mówiąc wszystkim, że nauczyłeś się lekcji, ale nikt nie zakochuje się w tym miłym gównie. Czekali lata, możesz poczekać jedną noc. Berlin rozmył się, gdy moje oczy zaczęły to mówić.

Zabawne, jak urzeka cię ta krzyżacka szczerość. Słuchaj i uzbraja cię w nowy rodzaj cierpliwości. Może to cię alarmuje, bo smakuje tak znajomo i dziko. Frytki, hot doga, ketchup - główne składniki. Przysięga bezbłędnym angielskim, jest najlepszy w mieście. Zabawne jest to, że nie można odróżnić naszej identyczności. Dziwność przynosi ulgę, gdy to zaznaczasz. Hasło-e-mail to przykład trzech rzeczy, których nie mogę ujednolicić. Berlin rozmył się, gdy moje myśli do ciebie dotarły.

Słowa powyżej są całą piosenką. I nie bez powodu: to w pełni zrealizowany obraz. Każdy niezadowolony, pijany Amerykanin, który wędrował ulicami Europy - szukając czegoś - może się tu połączyć. Savage napisał to w Berlinie, a jego niechlujnie dostarczone detale są na miejscu: kebaby dönera zaśmiecają ulice, obok kufli piwa, a cudzoziemcy próbują skorzystać z usług swoich telefonów. (Rzuć gitarą przygotowaną przez Morricone prosto z Dobry, zły i brzydki i to jest całkowita inwazja w USA.) Odniesienie „rollie” spotkało się ze szczególnym oddźwiękiem: nie wiedziałem, co znaczy termin, aż w 2003 roku policjant z Dublina polecił mi i przyjacielowi zgasić nasz wspólny krawężnik w barze Temple.

„Keep It Even”

W moim domu jest szuflada, którą staram się zamknąć, ale jest otwarta

Istnieje zobowiązanie, że zostałem gdzieś, ale jest zepsuty

ukośna mantra w mojej głowie, leży. Na podłodze jest jak łóżko

które zapadłyby się jak pułapka, gdyby zostały wypowiedziane.

Musisz to zachować nawet wtedy, gdy jesteś spięty

Nawet gdy jesteś szczęśliwy

Nawet gdy sięgasz po jakąś linię, którą miałem na myśli, z czasem został stłumiony, więc oddycham.

Uwiedziony wymówką, której nie można zrobić, ale mówię

Austin Brown śpiewa o apatii, rozłączeniu i usunięciu: Ponownie parkiety są równoznaczne z działaniem między umysłowymi spostrzeżeniami a codziennymi brzęczeniami. Tutaj grupa przypomina kolejny pewny zakład, który znajdzie się w najlepszej dyskusji w 2016 roku: Zagłówek do fotelika samochodowego. Czy teksty Toledo też będą cudowne: dziwne, ale pocieszające.

Niezależnie od porównań z innymi grupami, parkiety są sui generis. Kiedy słyszysz „wiesz, że to oni. Jest ostra krawędź, z której wielu nie będzie w stanie poradzić sobie, a jednocześnie jest to smaczny, uniwersalny podkład - tym razem mówię o muzyce. Rzuć kilka świetnych pomysłów i masz zadatki na jeden z najlepszych albumów roku.