Czy nowy album Macklemore'a i Ryana Lewisa zakwalifikuje się jako muzyka?

Diggity diggity cholera!

“ Pracowałem w Subway / Siedem dolców za godzinę nie było zbyt wiele, ”Otwiera najnowszą piosenkę Macklemore'a z pop-rapem, KRS One-featuring„ Buckshot ”.

Czy możesz uwierzyć, że to drugi spadek Mackle w tym tygodniu? Twierdzenie, że tak wiele w ciągu tygodnia wydaje się trochę „dodatkowe”, byłoby niedopowiedzeniem. Przychodzi w końcu zaledwie kilka dni po tym, jak usłyszeli strzał - świat awangardowej tandety „Spoons” ze swymi niepoprawnymi referencjami Gucci Mane i drugą połową, która brzmi jak piosenka Unicorns. Nawet to było zbyt szybkie: świat wciąż był zajęty wycofywaniem się z „Białego przywileju II”, dziewięciu solidnych minut obciążonych socjologicznie, które były zbudowane jak mała muzyczna rewizja inspirowana „współczesnymi problemami”. napisane przez twoją klasę teatru na początku roku.

To niepokoi umysł, że słyszeliśmy tylko pięć piosenek z tego nowego, bardziej ambitnego projektu Macklemore - pamiętajcie, to się nazywa Ten niesforny bałagan, którego dokonałem - i jesteśmy już tak wyczerpani. Pamiętasz piosenkę Sheeran-core, Sublime-tinged, „look I have a baby” „Growing Up (Sloane’s Song)” z zeszłego lata? Co powiesz na „Kevina” z Leonem Bridgesem - czy możesz mi to rapować? To nie był singiel, ale to nie ma znaczenia - był to trendowy utwór od tygodni i grał go na American Music Awards. W najbliższy piątek pojawi się pełny album tego rodzaju rzeczy.

I na pewno jest to jego własny rodzaj. To może być szalone przełomowe wydarzenie w historii rapu. Jest szansa na 0.0002 procent, że będzie flop, i każdy powód, by założyć, że album będzie zadziwiającą komorą konserwacyjną dla kariery Ben Haggerty i jego multiinstrumentalisty Sancho Panzy - Ryana Lewisa. Będzie to przełom w tym, że może to być najbardziej udany i najmniej muzyczny album w historii hip-hopu.

Te nowe utwory - najwyraźniej wykonane w wiejskiej izolacji - są mini-symfoniami rzucanych razem bitów w różnych stylach, często tapetowanych niewiarygodnymi sentymentami i analogiami, które tylko Macklemind mógłby stworzyć. Dzisiejszy spadek jest dużo bardziej znośny muzycznie. Jego produkcja, mimo wszystko, pochodzi od jednego z najbardziej legendarnych producentów tego gatunku, DJ Premier, który nie sprzeciwia się wątpliwej współpracy z białymi mężczyznami próbującymi grać „hip-hop” obok luminarzy tego gatunku. Mimo to tło „Buckshot” brzmi jak beat Mobb Deep stworzony do użytku w klasach Gymboree; „N 2 Gether Now” produkowany przez Premier w porównaniu z tym jest „Microphone Fiend”. Nawet jeśli Haggerty dostarczy Rakimowi wszystko, co kiedykolwiek rapował, rudowłosy tubylec z Seattle nadal nie będzie miał zdolności do dostawy - nie ma możliwości sprzedaży mało prawdopodobne linie. Przepraszam, Preem, może ten beat byłby fajny z AZ lub kimś na nim, ale masz na sobie ciężką warstwę Mackle'a. Jest to podobne do sposobu, w jaki Quizno ma ranczo lub „ranchero” na każdym przedmiocie w swoim menu: problem z każdą piosenką Macklemore w tych dniach (uważam, że po prostu się pogarsza) polega na tym, że na każdym z nich jest tyle Macklemore.

„Buckshot” jest jednak najbardziej zbliżony do muzyki. Zbliża się do atrakcyjnych w pewnych momentach i stoi w opozycji do bezsensownej muzyki „White Privilege II” lub zeszłorocznego hitu Hot 100 „Śródmieście”, co sprawia, że ​​Macklemore stracił z oczu to, jak stworzyć jednolitą, logiczną piosenkę pop. „More nadal będzie sprzedawać miliony rekordów bez względu na to, czy utwory te mają powtarzające się sekcje, czy też nie, i nie brzmią tak, jakby stacja Dynamite Hack Pandora została jak najszybciej przerzucona.

Zapakuj swoje piosenki w dowolną liczbę ikon rapu z lat 80., Macklemore. Umieść na swoim albumie najlepszego pop-rapera na świecie (tak, Chance the Rapper ma zostać zaproszony Ten niesforny bałagan, wraz z YG i… Idris Elba). Duży obraz nadal będzie taki sam jak kiedykolwiek. Będzie to ten sam duszący, szczerze, niepokojąco specyficzny, krępujący styl - te same wypłaty znacznie powyżej 95 procent przemysłu muzycznego. Macklemusic znaczy coś dla wielu na świecie, z powodów, dla których zwykle boi się rozpakować; może nigdy nie spotkałeś osoby, która płakała: „Poza tym (Remix)”, ale oni tam są. Ale Macklemusic, jak Haggerty stara się wyjaśnić przy każdej nowej kropce, jest coraz bardziej odległy od tego, co zwykle określa się jako muzyka pop. To coś znacznie dziwniejszego, a czasem bardziej niebezpiecznego.

Tak, prawie łatwo jest nienawidzić muzyki Macklemore'a, ale niektóre rzeczy w życiu są proste. Poza tym nie jestem pewien, czy to muzyka. Ktoś zapyta Johna Cage'a.