Dziecko narcyza: 16 trwałych efektów, których po prostu nie można zignorować

Wydaje się, że narcism szerzy się obecnie. Ale jeśli jesteś dzieckiem narcyza, z pewnością wpłynęło to negatywnie na twoje życie.

Czy znasz ludzi, którzy są samolubni i pełni siebie? Znasz te. Wszyscy robimy. Zawsze robią selfie, rozmawiają o sobie i rzadko dbają o innych ludzi. Tak, są wszędzie. Ale czy wszyscy są narcyzami?

Czym dokładnie jest narcyz?

Mówiąc najprościej, narcyz uważa, że ​​są centrum wszechświata. Zajmują się tylko sobą i rzadko okazują empatię lub współczucie dla innych ludzi. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że nie jest to umowa typu wszystko albo nic. To nie tak, że albo jesteś narcyzem, albo nie.

Ludzie mogą mieć tendencje narcystyczne, ale niekoniecznie muszą być narcystami na pełną skalę. W pewnym sensie narcyzm istnieje na kontinuum. Ale dla celów naszej dyskusji w tej funkcji, najpierw przyjrzyjmy się niektórym podstawowym cechom narcyza.

# 1 Cały czas mówią o sobie i rzadko słuchają innych ludzi. To prawie tak, jakby byli „wampirem energetycznym”. Wysysają twoją energię, żądając ciągłego mówienia o sobie. Rzadko można się wypowiedzieć, zwłaszcza jeśli chcesz porozmawiać o sobie lub swoich problemach.

# 2 Uważają, że zasady ich nie dotyczą. Różni się to od normalnej osoby, która nie lubi reguł i czasami może łamać zasady. Narcyzi nie sądzą, że mają do nich zastosowanie ZAWSZE zasady. To tak, jakby byli zbyt dobrzy, aby przestrzegać zasad takich jak wszyscy „przegrani”.

# 3 Wszystko, co ktoś o nich mówi, jest postrzegane jako krytyka. O ile ktoś ich nie pochwali i nie powie, jak wspaniali są, nie poradzą sobie z niczym innym. Każda konstruktywna krytyka spotka się z okrutnymi atakami na osobę, która udziela porady.

# 4 Mam rację, a ty się mylisz. Nigdy nie mogą się mylić. Po prostu nie przyszło im do głowy, że się mylą. Inni ludzie się mylą, ale nie oni. Więc mogą nawet walczyć na śmierć i życie, aby udowodnić, że mają rację… nawet jeśli jest to niemożliwe.

# 5 Zawsze jest to wina kogoś innego. Nigdy nie biorą osobistej odpowiedzialności za nic. Jeśli się spieprzyli, to nie ich wina. Stało się tak, ponieważ ktoś inny pomieszał i sprawił, że wyglądali źle. Odwracanie palca od siebie to zwyczaj… i jest dla nich normalne.

# 6 Łatwo się denerwują. A kiedy to robią, to twoja wina, a nie ich wina. Mają temperament i nigdy nie wiadomo, kiedy wybuchną. To sprawia, że ​​ludzie wokół nich są niespokojni.

Istnieje wiele powodów, dla których ktoś staje się narcyzem, w szczególności sposób, w jaki jest wychowywany i / lub chemiczny skład w mózgu. Ale nawet nasz popiera i zachęca do narcyzmu na wiele sposobów. Wystarczy wziąć media społecznościowe… cóż, to naprawdę pielęgnuje i wspiera zachowania narcystyczne, nie sądzisz?

Nie dlatego, że obwiniam media społecznościowe za narcyzm, ale pomyśl o tym, jak Facebook, Instagram, Twitter i wszystkie inne media społecznościowe promują go za pomocą selfie i ciągłych aktualizacji statusu. Nieodłącznym przesłaniem jest: „Spójrz na mnie! Spójrz na mnie! Jestem ważna! Powinieneś się przejmować tym, co dziś jem na obiad!

Ale dygresję.

Skutki bycia dzieckiem narcyza

Wyobraź sobie dorastanie z rodzicem, który jest narcyzem. Wystarczająco źle jest radzić sobie z nimi w życiu, gdy musimy się z nimi kontaktować w pracy lub szkole. Ale bycie dzieckiem narcyza nie jest łatwe, delikatnie mówiąc. I niestety ma długotrwałe efekty, które mogą trwać przez całe życie. Oto niektóre z tych skutków dla dziecka narcyza.

# 1 Niska samoocena. Jeśli twój rodzic zawsze obwinia cię za wszystko, nie bierze osobistej odpowiedzialności i zawsze potrzebuje na nie uwagi, cóż, gdzie to pozostawia dziecko? Nigdzie. Dzieci w zasadzie nie istnieją. I oczywiście nie buduje to niczyjej wartości.

# 2 Osoby zadowolone z życia. Będąc dzieckiem narcyza, nigdy nie uzyskasz zgody rodzica. Zawsze chcą zwrócić na siebie uwagę, a także krytykują cię. Tak wiele dzieci okazuje się być ludźmi, którzy lubią ludzi, tylko po to, aby uzyskać pewność siebie i uszczęśliwić ludzi - coś, czego nie dostali w domu.

# 3 Brak poczucia własnej wartości. Kiedy życie domowe w dzieciństwie kręci się wokół narcystycznego rodzica, to jak można dowiedzieć się, kim jesteś i kim powinieneś się stać? Nikt nigdy nie pyta o ciebie. Dziecko narcysty prawdopodobnie zostanie zgubione i tak naprawdę nie będzie wiedziało, kim jest.

# 4 Brak kierunku życia. Widzisz tutaj wzór? Z dzieckiem narcyzisty prawdopodobnie nie było tam rodzica, który pomógłby im w podejmowaniu decyzji życiowych.

Spójrzmy prawdzie w oczy - dzieci nie wiedzą, gdzie iść ani co robić na własną rękę *, a przynajmniej nie wiele *. Dlatego polegamy na rodzicach, którzy nam pomogą. Ale nie dziecko narcyza. Oni są sami.

# 5 Brak granic. Granica polega na narysowaniu niewidocznej linii tego, co jest dopuszczalne, a co nie do przyjęcia. Dziecko narcysty nigdy się tego nie nauczyło. To wpływa na ich relacje w późniejszym życiu. Nie wiedzą, jakie zachowanie zaakceptować i jakiego nie powinny.

# 6 Lęk, depresja i inne problemy ze zdrowiem psychicznym. Czy potrafisz sobie nawet wyobrazić, jak to jest być ciągle poniżanym, wyśmiewanym i ignorowanym? A może nie wiedzieć, kiedy twój rodzic wybuchnie? Tak, nic dziwnego, że dziecko narcysty czasami ma problemy ze zdrowiem psychicznym.

# 7 Problemy z zaufaniem. Narcyz nie jest godny zaufania. Jeśli przejrzysz sześć cech, które posiadają omówione powyżej, nic dziwnego, że dziecko narcysty dorasta z problemami zaufania. Nie ufałbym też nikomu, gdybym był wychowany przez kogoś takiego.

# 8 Trudność z utrzymaniem zdrowych relacji. Narcyści ogólnie nie zachowują się zdrowo, ale szczególnie jeśli chodzi o relacje. Jako dziecko narcyza nie znasz nic innego. To, co widzisz, dorastając, jest dla ciebie „normalne”. Muszą więc nauczyć się nowych umiejętności, zanim będą mogli mieć zdrowe relacje.

# 9 Problemy z rzeczywistością. Wiele razy narcyzi będą kłamać, żeby mieć rację. Mogą nawet jawnie zaprzeczać rzeczywistości, a to może zetrzeć dziecko narcysty. Jest tak, ponieważ zachowanie zostało dla nich wymodelowane.

# 10 Sami zostając narcystą. Można by pomyśleć, że stanie się odwrotnie, ale ponownie, jeśli jest to jedyny rodzaj zachowania, jaki widzi dziecko narcysty, wówczas prawdopodobnie wzorują się na rodzicach. Niekoniecznie celowo, ale tak się dzieje.

Bycie dzieckiem narcysty nigdy nie jest łatwe, ale z pewną pomocą mogą mieć lepsze życie. Być może szukanie profesjonalnej pomocy od wyszkolonego terapeuty jest idealnym pierwszym krokiem do zrobienia.