Nowy zwiastun „High-Rise” to wszystko o walce klasowej

Zwiastun najnowszego filmu brytyjskiego reżysera Bena Wheatleya, Wysoki wzrost, był celowo abstrakcyjny. Dzięki przebłyskom w tytularnym modernistycznym budynku, postaci Toma Hiddlestona, podobno cieszącej się z drobiazgów w życiu, i wspaniale retro zapożyczonej partytury Tangerine Dream, umieścił widzów w samym środku kontrolowanego chaosu Wheatleya, bez naprawdę wyjaśniania o czym właściwie jest film. Teraz nowy zwiastun brytyjskiego wydania filmu daje nam więcej fabuły do ​​przeżycia.

Lubić Snowpiercer przed Snowpiercer, Wysoki wzrost jest oparty na autorze J.G. Ballardowa powieść satyryczna z 1975 r. O tej samej nazwie na temat różnic w klasie montażowej między różnymi najemcami nowo wybudowanego luksusowego wieżowca w Londynie. W filmie występuje Hiddleston, a także Jeremy Irons jako architekt, który zbudował wieżę, oraz Sienna Miller, Luke Evans, Elisabeth Moss i nie tylko jako zmęczeni mieszkańcy.

Filmy Wheatleya są sprytne, ponieważ zazwyczaj obalają oczekiwania. Kończą się w zupełnie odwrotny sposób, niż się zaczęły, co jest dokładnie tym Wysoki wzrost wygląda na to.

Sprawdź przyczepę poniżej:

„Jak tam wysokie życie?” Ktoś pyta postać Hiddlestona. „Skłonny do ataków manii, narcyzmu i awarii zasilania”, odpowiada. To w zasadzie wszystko, co musisz wiedzieć. To i Moss zestresowali i desperacko wyrażali żonę: „Wszystko byłoby lepiej, gdybyśmy mogli sobie pozwolić na przejście na wyższe piętro”.

Sprawdź także nowy plakat filmu:

Opuść prawdziwy świat. Więcej od jutra #HighRise. pic.twitter.com/riL3BjiZkT

- High-Rise (@HighRise_movie) 8 lutego 2016

Film zostanie wydany w Wielkiej Brytanii w marcu przed uderzeniem w amerykańskie kina w kwietniu. Jeśli nadal nie masz pojęcia o anarchii, która ma miejsce w filmie Wheatleya z przyczepy, poczekaj, aż dojdziesz do końca poniższego streszczenia:

„1975. Dwie mile na zachód od Londynu dr Robert Laing wprowadza się do swojego nowego mieszkania, szukając bezdusznej anonimowości, ale okazuje się, że mieszkańcy budynku nie mają zamiaru zostawiać go samego. Pogodzony ze złożoną dynamiką społeczną rozwijającą się wokół niego, Laing gryzie kulę i staje się sąsiadem. Kiedy usiłuje ustalić swoją pozycję, dobre maniery i rozsądek Lainga rozpadają się wraz z budynkiem. Światła gasną, windy zawodzą, ale impreza trwa. Ludzie są problemem. Gorzała to waluta. Seks to panaceum. Dopiero znacznie później, gdy siada na balkonie, jedząc psa architekta, dr Robert Laing wreszcie czuje się jak w domu. … ”