Czy Tom Hiddleston The Real Bad Guy z „The Night Manager”?

Night Manager ma teraz dwa epizody, a wybaczono ci, że nie jesteś pewien, kto jest dobrym facetem. Kiedy były żołnierz Jonathan Pine (Tom Hiddleston) zbliża się do zemsty na „najgorszym człowieku na świecie”, handlarzu bronią Richard Roper (Hugh Laurie), motywy naszego bohatera stają się nieco pomieszane, gdy schodzi w ciemność.

Pine jest daleki od samotności w swojej mrocznej wyprawie, ponieważ jest wspierany przez Angelę Burr, agentkę MI6, która nie zatrzyma się przed niczym - łącznie z zabiciem Sosny - by sprowadzić Ropera na dół.

Co jest tak fascynujące w drugim odcinku mini-serialu, to fakt, że chociaż możemy zobaczyć przebłysk głębi, do której zatopią się Pine i „dobrzy faceci”, aby dostać swojego mężczyznę, zyskujemy również wgląd w posiniaczone, wrażliwe psychiki naszych złoczyńców.

Jonathan Pine DGAF

Drugi odcinek zawiera również wskazówkę na temat bezwzględności, którą Jonathan Pine (Tom Hiddleston) może przywołać. W ciągu jednej godziny telewizji udaje mu się wymusić na kimś heroinę, przespać się, a następnie założyć lokalną mieszczankę i złamać ramię agenta w trzech miejscach. Jeśli w zeszłym tygodniu udowodniono, że Pine jest w stanie utrzymać zimną głowę w niebezpiecznej sytuacji; w tym tygodniu pokazał swój talent do manipulowania ludźmi wokół siebie na swój własny cel.

Jasne, Jonathan Pine jest bohaterem, ale w tym tygodniu uwiódł także wiejskiego brytyjskiego townie (Hannah Steele), aby przygotował ją do wejścia na pozorną scenę morderstwa.

Oczywiście dążenie Pine'a do obalenia Ropera wymaga pewnego poziomu tajemnicy - i jest oczywiste, że okłamywanie Marilyn nie było dla niego na wschód - ale mimo to jest samoobsługowym zachowaniem, które ma zauważalny wpływ na młodą kobietę.

Później w odcinku, kiedy Pine prosi niektórych agentów o próbę porwania Daniela, dwukrotnie krzyżuje się z własnymi kolegami, łamiąc ramię mężczyzny w trzech miejscach i zarabiając kilka balsamów na twarzy metalowym garnkiem. Nie wspominając o tym, że plan Pine'a zakładał hazard z dobrem dziecka.To kolejna demonstracja, że ​​Pine jest człowiekiem, który dąży do własnych celów z niewielkim uwzględnieniem szkód, jakie wyrządza światu wokół niego.

Agentka Angela Burr zdaje się rozkoszować swoją solidarnością. Widzi ludzi wokół siebie jako zwykłe figury szachowe, co jasno przedstawia w swojej rekrutacji do Pine. Studiowała przeszłość jego bachora, jego oddanie ojcu, oczywistą winę za śmierć Sophie i jest gotowa wykorzystać całą tę wiedzę, aby zmusić go do zrobienia tego, co chce.

Olivia Colman, jako Burr, daje wydajność kradzieży sceny, wytrwałemu agentowi, który desperacko pragnie załatwić Roperowi mankiety. Colman zawsze był zachwycony, kiedy jest na ekranie (jej zasięg jest ogromny), ale Burr jest chyba najjaśniejszym momentem w błyskotliwej karierze aktorki. Jako Burr, Colman jest bezwzględnie bezwzględny w swojej gotowości poświęcenia Sosny w jakikolwiek sposób, jaki uzna za konieczny, aby dostać się do Roper. Jej pierwsza rada dla Pine: znajdź swojego wewnętrznego psychopatę. Burr zdaje sobie sprawę z emocjonalnych skutków, jakie przyniesie Pineowi, a nawet mówi mu tyle samo; po prostu jej to nie obchodzi, o ile oznacza to złapanie Ropera.

Źli faceci nie są tak źli

Kiedy rozpoczyna się odcinek, kochanka Roper Jed (Elizabeth Debicki) przygotowuje się do wyjścia na wieczór, z rutyną, która zawiera kilka poważnych pigułek. Zanim skończy, dostanie telefon od matki. Jest oczywiste napięcie, delikatnie mówiąc. Kiedy Jed pyta o kogoś o imieniu Billy (prawdopodobnie jej syn), matka Jeda odpowiada: „Jakby cię to obchodziło; mówią, że już nawet o ciebie nie pyta. Jed mówi, że pod koniec miesiąca wysyła więcej pieniędzy, a dzięki podziękowaniom jej matka nazywa ją brudną dziwką.

To wnikliwy wgląd w postać Jeda. Najwyraźniej miała uszkodzone wychowanie, choć wydaje się lojalna wobec tego świata, nawet skrucha z powodu swojej obecnej firmy. Jed widzi jednak w pieniądzu Ropera środek do celu, który natychmiast rzuca na młodą kobietę więcej sympatycznego światła. Mówi też, że Jed nie dzieli się tymi informacjami z Roperem, Jed zakłada radosną minę (oczywiście z pomocą niektórych środków farmaceutycznych) i spędza wieczór gruchając nad młodym synem Ropera, Danielem (Noah Jupe).

Co dziwne, złoczyńca serii ma najlepszą okazję do bezinteresownego działania w drugim odcinku. W przemówieniu na początku Roper ogłasza ONZ (pod jego humanitarną postacią), że działa tylko samolubnie. Tak się składa, że ​​egoistyczne działania skutkują ułatwieniem jego działalności. Oczywiście kolejnym wymiernym rezultatem jest poprawa jakości życia na całym świecie. Pomimo faktu, że jego słowa są samolubne, cele są szczególnie populistyczne.

Co więcej, gdy wróg w dalszej części epizodu ma broń w głowie Daniela, Roper spokojnie zabezpieczy uwolnienie syna tak bezpiecznie, jak to możliwe. Wykazuje niewielki szacunek w stosunku do ilości pieniędzy, które musiałby ponieść, posuwając się nawet do zaoferowania setki tysięcy w ciągu 15 minut. Kiedy odkryto, że Pine został pokonany w ciągu jednego cala swojego życia, Roper nie marnuje czasu na udzielenie mu pomocy medycznej, mimo że może powiedzieć, że poobijana Pine jest całkowitym oszustwem.

To długa gra

Świat Night Manager jest mętny, żeby być pewnym. Przed końcem pokazu więcej niewinnych zostanie rannych. Podczas gdy publiczność została poinformowana dość stanowczo, że w Richardzie Roperze czai się potwór, do tej pory jedyną bestią, jaką widzieliśmy, jest Jonathan Pine, który kieruje swoją winę w zimną wściekłość, która grozi, że rozleje się na każdego, kto stoi obok niego.

Kiedy cena zwykłego dostania się do organizacji Roper już doprowadziła do tak poważnych szkód dodatkowych, nie można nie kwestionować długoterminowego dobra, że ​​jego misja może się powieść.