Na cześć „The Boy”, niepokojąca historia nawiedzonych lalek w filmach

Przyczepa dla Chłopiec uczy wiele o widzach kina. Niektórzy skręcają się, niektórzy się śmieją, niektórzy wyglądają, jakby byli łaskotani żyletkami. Nawiedzone lalki wyzywają ludzi. Prawdopodobnie dlatego ludzie robią o nich filmy.

Historycznie, publiczność reagowała na nawiedzone lalki oszołomionym, zaniepokojonym „O Boże!”, Ponieważ trop jest zarówno zabawny, jak i niepokojący. Podczas gdy nawiedzone lalki horroru zaczęły się jako skuteczne zwroty na dziecięcych obrazach - w 1963 roku zadebiutował Talky Tina Strefa Zmierzchu oszołomieni widzowie - zajmują teraz inną przestrzeń w kanonie grozy. To, co niegdyś było szokujące, jest teraz śmiesznym frazesem, a uczynienie nawiedzonej lalki wyjątkowym, nie wspominając o przerażającym, jest trudnym wyczynem.

W 1936 r. Powstał film The Devil-Doll, z udziałem Lionela Barrymore, został wydany. Tytułowe „lalki” nie były dokładnie lalkami, ale zamiast tego ludzie byli skurczeni do rozmiarów zabawek przez szalonego naukowca. Demoniczna lalka została wymyślona, ​​ale nie wyrafinowana.

Jednym z pierwszych przykładów gadającej, złej lalki było, co nie było zaskoczeniem, nawiedzony manekin brzuchomówcy na Strefa Zmierzchu. Willie, manekin brzuchomówcy, podaje jedną z ostatnich linii odcinka, twierdząc, że przez cały czas był prawdziwy, a jego właściciel, Jerry Etherson, był prawdziwą marionetką. Ten zwrot, który wydawał się nieco osiągalny, przyczynił się do reputacji tego odcinka jako całkowicie miernej rzeczy, która istniała, by sprzedawać czas komercyjny.

W następnym roku Talky Tina pojawił się w Strefa mroku odcinek, stając się bardziej pamiętną wersją tego samego tropu. Pre-Talky-Tina, większość nawiedzonych lalek miała historię voodoo. Fabuła epizodu dotyczyła drugiego małżeństwa kobiety i uczuć wrogości między jej nowym mężem a córką z poprzedniego małżeństwa. Talky Tina wzorowana była na popularnej zabawce dla dzieci Chatty Cathy i wypowiedziane przez kobietę, która użyczyła głosu prawdziwym lalkom Chatty Cathy. Chociaż nie była wyraźnie kontrolowana ani opętana przez demona lub ducha, lalka zdawała się żywić dyskomfort jej właściciela, grożąc nowemu ojcu dziewczynki (z jakiegoś powodu Telly Savalas).

W 1964 roku pojawił się kolejny nawiedzony manekin brzuchomówcy Devil Doll, który zapożyczył swój tytuł, ale nie jego fabułę, z filmu z 1936 roku.

W 1978 r. Odbyła się premiera dziwnego, małego filmu z Anthonym Hopkinsem, który ponownie pokręcił koncepcję złego manekina brzuchomówcy. Film, zwany magia, pozostawił mechanizm za złem manekina, a widzowie nie mieli wiedzieć, czy postać Hopkinsa wyobraża sobie jego rozmowy z Tłuszczami. Film nie był fantastyczny, ale jego obrazy były przełomowe. Widząc dobrze znaną i naturalnie przerażającą twarz Anthony'ego Hopkinsa, połączoną z jego manekinem, było całkiem nieźle.

Film z 1987 roku Lalki próbował powrócić do obrazów nawiedzonych lalek porcelanowych, ale został zdmuchnięty w kasie przez Dziecinnie proste, który wprowadził chyba najsłynniejszą złą lalkę wszech czasów: Chucky.

Chucky pojawił się w kilku sequelach, w tym Child's Play II, Zabawa dziecka 3, Bride of Chucky, Seed of Chucky, i Klątwa Chucky. Filmy, oprócz utrwalenia nawiedzonego tropu lalek jako popularnej części współczesnego horroru, podkreślały niesamowity rozdźwięk między przemocą a zabawkami dla dzieci. Chucky nie był po prostu zły, był prymitywny i seksistowski, tryskający witriolem, gdy prześladował ludzkie postacie w swoich opowieściach. The Dziecinnie proste filmy czerpały korzyści z praktycznych efektów, takich jak animatronika i lalkarstwo, przedstawiając nawiedzone lalki, które poruszały się samodzielnie po raz pierwszy.

W 1982 r. Hałaśliwy i złośliwy duch zawierał dom pełen przedmiotów nieożywionych opętanych przez duchy rdzennych Amerykanów, w tym niesławną lalkę klauna. Podczas gdy Chucky pojawił się w swoim pierwotnym stanie, jak rzeczywista zabawka, którą może posiadać przeciętny dzieciak, ten przerażający klaun z Hałaśliwy i złośliwy duch było śmiesznie nierealistyczne.

W 1989 roku ten sam twórca, który próbował osiągnąć sukces Lalki wydany Mistrz lalek, film o demonicznych lalkach, które zyskały własny status kultowy. Mistrz lalek stała się długo działającą serią, która była znacznie ciemniejsza niż Dziecinnie proste, prezentując samobójstwa, nazistów i wypchane zwierzęta przyniosły boleśnie powrót do życia.

W 2004 r. Nawiedzona marionetka została wskrzeszona ponownie w Piła. Choć Billy to marionetka, która służyła za twarz Piła oprawca, nigdy nie potwierdzono, że jest opętany, wykazywał zdolności, których normalna marionetka nie miałaby, jak jazda na trójkołowym rowerze po ciemnym korytarzu.

Billy the puppet, zaprojektowany przez Jamesa Wana, pojawił się w Piła sequele. 2007 przyniósł Martwa cisza, kolejny film o złych manekinach brzuchomówców.

W 2013 roku Annabelle, nawiedzona porcelanowa lalka oparta na prawdziwej, również nawiedzonej lalce Raggedy Ann, po raz pierwszy pojawiła się w Obecność. Lalka cieszyła się filmem spin-off, Annabelle w 2014 roku, a w tym roku nadchodzi sequel.

Chłopiec jest zwrotem na tradycyjnym tropie, ponieważ przedmiotowa lalka jest traktowana przez jego właścicieli / rodziców jak prawdziwy chłopiec. To jeszcze bardziej zaciera granicę między animowanym a ożywionym w strategicznie niesamowity sposób. Nawet jeśli film nie jest fantastyczny, to rzadka odradzająca się nawiedzona trasa lalek, która przywróci dziesięcioletni trend z powrotem do teatrów.