Czy nasze pijane akcenty dowodzą, że robimy „generalne amerykańskie” wrażenia?

Zaczyna się subtelnie. Po kilku piwach „y” wszystkie przesuwa się w zdanie. Potem, po whisky, „I” stają się długie, a „A” stają się harmoniczne. Wkrótce G zaginęło i brzmisz jak gość The Andy Griffith Show. Tak się dzieje, gdy Kristin Forsberg - mieszkanka Waszyngtonu D.C., pochodząca z Knoxville - idzie do baru. Sama tego nie słyszy, ale inni ludzie niezmiennie to podkreślają.

„Zdarza się prawie za każdym razem” - mówi Forsberg Odwrotność. „Moi przyjaciele będą:„ Nie możemy już zrozumieć Kristin ”. Jest długie i„ Gdzie chcesz iść dziś wieczorem? ”Nigdy tak nie mówię, kiedy jestem trzeźwy”.

To fenomen, który większość Amerykanów słyszy i wielu Amerykanów doświadcza z pierwszej ręki. I nie tylko anegdotyczne dowody potwierdzają to. Badanie z 2001 r. Wykazało, że intoksykacja zmienia sposób mówienia, a szczególnie wpływa na pierwotną mowę motoryczną, wysokość głosu, szybkość mówienia i liczbę błędów mowy. Oznacza to, że jeśli tłumisz akcent, twój mózg nie będzie w stanie utrzymać post-alkoholu.

W badaniu z 2013 r. Amee Shah z Cleveland State University w Laboratorium Badań Akustyki i Percepcji doszło do podobnego wniosku: po prostu nie mamy wystarczających zasobów poznawczych, aby utrzymać napój poza regionem po wypiciu.

„Słyszymy nasze słowa i trudno jest utrzymać koordynację motoryczną i kontrolę potrzebną do efektywnego wykonania precyzyjnego silnika potrzebnego w mowie”, powiedział Shah NBC.

Mówienie z akcentem jest z pewnością wysiłkiem poznawczym. W innym badaniu z 2013 r. Naukowcy poprosili ludzi, aby mówili z fałszywym akcentem (większość poszła za podszywanie się pod Elvisa lub Arnolda Schwarzeneggera). Podczas rozmowy ze skanerem fMRI badani powiedzieli kilka zdań. Naukowcy odkryli, że kiedy ludzie wkładają akcent, lewy przedni brzeg mózgu i dolny zakręt czołowy zapalają się. Był to znak, że mówienie w ten sposób było świadomą próbą nowej tożsamości wokalnej, obciążając mózg, którego nie można utrzymać, gdy jesteś pijany.

Ludzie nieustannie tłumią swoje akcenty. Pomyśl o Stephenie Colbercie, który postanowił wstrzymać swoją młodość z Karoliny Południowej, kiedy zdał sobie sprawę, że niektórzy ludzie stereotypowo brzmią na południe, będąc mniej inteligentnymi. Badania wykazały, że dzieci w wieku dziewięciu lat uważają, że mieszkańcy północy brzmią mądrze, podczas gdy południowcy dobrze się bawią. Są to oczywiście stereotypy - ale nie oznacza to, że nowy znajomy lub menedżer ds. Zatrudnienia nie będzie cię za to krytykować. Akcenty mają znaczący wpływ na sądy społeczne; działanie jako sygnały społeczne wobec czyjejś tożsamości. Ponieważ jesteśmy osądzani, świadomie lub nie, używamy ich jako papierka lakmusowego do sprawdzenia, czy dogadamy się z kimś nowym.

Z drugiej strony - możesz nie celowo powstrzymywać akcentu.

„To jest to, co uważam za mylące - ponieważ czuję, że tak naprawdę nie mam akcentu”, mówi Forsberg. „Moja mama jest z południa - ma bardzo gruby południowy akcent - a mój tata pochodzi z New Jersey. Czuję, że nigdy tak naprawdę nie miałam grubego akcentu. Pewnie jest kilka słów, które powiem, jak „normalnie” przez cały dzień - ale nie sądzę, że mój akcent jest bardzo zauważalny, dopóki nie wyjdą piwa ”.

Ale to mama Forsberga ma największy wpływ na to, czy ma naturalny, regionalny akcent. W badaniu z 2009 roku opublikowanym w czasopiśmie Aktualna biologia naukowcy odkryli, że ludzkie płody w ostatnim trymestrze mogą zapamiętać bodźce słuchowe ze świata zewnętrznego - ze szczególną wrażliwością na muzykę i język. Płody szczególnie reagowały na zmiany wysokości i emocjonalne intonacje swoich matek. Kiedy się urodzili - badanymi było 30 niemieckich dzieci i 30 francuskich dzieci - ich krzyki miały narastające kontury melodyczne akcentów ich matek.

Te akcenty nie są tylko dodatkową częścią naszej tożsamości. Podczas gdy możesz to potrząsnąć, niezwykle rzadko, jeśli nie niemożliwe, całkowicie zniknąć akcent. Dzieje się tak dlatego, że mózg ma problemy z rozwinięciem nieświadomego rozumienia nowych dźwięków - i dlaczego utrata akcentu może zająć 40 lat w nowym kraju.