Gięcie genialne „Hunt for the Wilderpeople”, „Midnight Special” i „Hush”

Najlepszą częścią filmu SXSW jest sama różnorodność. Szorty i funkcje, dramaty i komedie, fikcyjne filmy i filmy dokumentalne - wszystko tam jest, a to wszystko przytłaczające. Jest to więc nieoczekiwany zwrot w stronę wielkiego chwalebnego gromady SXSW, kiedy skład ujawnia tematy i pomysły, o których nawet nie pomyślałeś, że jest możliwe. Przykład: sobotni skład filmów fabularnych festiwalu, w tym idiosynkratyczna komedia Kiwi Taiki Waititi Poluj na Wilderpeople, Poważny dramat science fiction Jeffa Nicholsa Specjalna północ oraz sprytnie skręcony horror Mike'a Flanagana Cicho.

Są trzy filmy bez powierzchownych podobieństw. Ale każdemu udaje się połączyć, podważając gatunek, w którym są podobno. Komedia, dramat, horror: są takie same. Ale inny.

Poluj na Wilderpeople

Zauważyliśmy już, dlaczego pisarz / reżyser Waititi, który następnie pokieruje trzecią Thor film dla Marvela, jest najbardziej dziwacznym, ale idealnym kandydatem na koncert z trzema superbohaterami. Ale jeśli potrzebujesz więcej dowodów, przejdź do Poluj na Wilderpeople. Ale poczekaj: co dziwaczna komedia o przybranym dziecku (Julian Dennison), który jeździ na lamach w nowozelandzkim buszu ze swoim zrzędliwym przybranym ojcem (Sam Neill), ma wspólnego z nordyckim bogiem grzmotu? Niewiele, ale filmowanie Waititi na pewno tak.

W grze jest tak wiele gatunków Poluj na Wilderpeople. Zręczna ręka Waititi za komedię opartą na postaciach jest radosnym przykładem tego, jak naprawdę jest wszechstronny. Chwilami Wilderpeople to otrzeźwiająca historia dzieciaka pozostawionego do gnicia w usługach dzieci; innym razem jest to niezdrowa ryba z opowieści o wodzie a towarzysze kiwi z Waititi Flight of the Conchords. Absurdalność grubiańskiego odmieńca i krępego starego człowieka Hemingwaya, który dzierży broń i instynktownie przeżywa (lub to, co bohater Neila Hec nazywa „Knackiem”), jest wystarczająco dobry. Ale najbardziej fascynujące jest to, że Waititi ma również doskonałe pojęcie o języku filmowym opartym na akcjach. Podobnie jak Edgar Wright przed nim, wysyłanie przez Waititi trików akcji i podobnych gatunków Rambo działa tak dobrze, ponieważ jest na tyle utalentowany, aby być prawowitym reżyserem akcji. To najprawdopodobniej powód, dla którego jego imię będzie na kredytach Thor: Ragnarok. Nawet jeśli nie zależy ci na ewentualnych filmach Marvela, Poluj na Wilderpeople nie można przegapić.

Specjalna północ

Kto wiedział, że Austin ma swojego Spielberga? Scenariusz / reżyser Jeff Nichols jest Austinitem, podobnie jak Richard Linklater, więc premiera SXSW Nicholsa Specjalna północ był cholernie wyjątkowy. Ale zamiast specyficznych dla Linklatera rozmyślań, Nichols napiął swoje własne, południowe, smażone mięśnie autorskie z indie takimi jak Schronić i Błoto. Specjalna północ oznacza debiut studyjny Nicholsa i podnosi go na zupełnie nowy poziom.

Jest to opowieść w mediach o dwóch mężczyznach (Joel Edgerton i Michael Shannon, DeNiro i Nichols's Scorsese), którzy porwali dziecko, które ich zdaniem jest czymś w rodzaju magicznej istoty z kultu Teksasu. Brzmi okropnie, kiedy próbujesz to wyjaśnić. Jest to coś, co musisz zobaczyć i doświadczyć: subtelna historia, która fachowo wstrzymuje swoje dramatyczne informacje, abyś był wciągnięty. Specjalna północ obala „zarozumialstwo, że nie robią ich tak, jak kiedyś”, ponieważ działa na podstawie tego samego inspirującego, niezupełnie sci-fi trybu, jak wczesny Spielberg (pomyśl o sterty płyt Bliskie spotkania z boku E.T.). W najgorszym przypadku przypomina coś, co M. Night Shyamalan mógł zrobić w sile wieku, ale ostatecznie zabiera cię w dziką podróż, aby zrozumieć sens tego, co niewytłumaczalne - i prawie tam dotarł.

Cicho

Być może poszliśmy trochę ciężko na producenta Jasona Bluma. Pomimo kilku chybionych marek, imiennik Blumhouse Productions wie, jak złożyć horror. Czasami są tanie i mało godne uwagi, inne, jak nowy film reżysera Mike'a Flanagana Cicho, należy o tym mówić jak najwięcej.

Narracja brzmi na początku zabawnie: głuchoniema Maddie (grana przez Kate Siegel) mieszkająca samotnie w kabinie jest prześladowana przez zabójcę Michaela Myersa - przerażającą maskę i wszystko - i rozgrywa się w czasie niemal rzeczywistym. Ale to, co mogło być nieciekawym odświeżeniem starych tropów grozy, zyskało nowe życie dzięki kompletnemu pakietowi filmu. Pulsujący wynik, unosząca się kamera działa, nieskazitelnie dokładny projekt dźwięku, a także podwójne występy Siegela (który pozostaje niemal całkowicie cichy) i John Gallagher Jr. jako nienazwany zabójca dowodzą, że wciąż są nowe niezbadane obszary przerażenie.

Film został wybrany przez Netflix, zanim miał swoją premierę na SXSW, co z pewnością zapewni mu ekspozycję, na jaką zasługuje. Mamy nadzieję, że abonenci będą na tyle odważni, by naciskać na grę i przechodzić przez jej szczupły, ale prawie bezbłędny, 87-minutowy czas działania, ponieważ Cicho to jeden z najlepszych horrorów roku.