„Czarne żagle”, „Resztki” i futerał na krótkie pokazy

Czarne żagle i Resztki są pokazy, które wydają się nie mieć ze sobą wiele wspólnego. Chociaż oba są prowokujące do myślenia i głęboko filozoficzne - prezentują postacie zmagające się ze znaczącymi sposobami życia w niesprawiedliwym chaotycznym świecie - ten pierwszy jest politycznym dramatem pirackim rozgrywającym się w XVIII wieku, a później jest nowoczesną postapokaliptyczną opowieścią (a raczej postem katastrofa zmieniająca świat). Ale to nie przypadek, że są to najlepsze programy telewizyjne w tej chwili, i obie zostaną zamknięte przed odpowiednimi pięcioletnimi ocenami.

Moglibyśmy powiedzieć, że ich krótkie czasy trwania i najwyższa jakość przemawiają do rozdętego problemu w dobie szczytowej telewizji, w którym dłuższe odcinki i sezony mogą być błędnie utożsamiane z art. Widziałeś niezliczone pokazy, w których praktycznie możesz usłyszeć twórców mówiących: „Publiczność nie dostanie tego w Prestige TV, jeśli nie poświęcimy 10 minut na epizod postaciom patrzącym na deszcz w deszczu!” To byłoby prawdą. Moglibyśmy również powiedzieć, że powodem, dla którego te konkretne pokazy sprawiają, że „krótszy jest lepszy”, jest to, że oba zakończenia są narzucone przez oryginalnych twórców - Damon Lindelof za Resztki, Jonathan Steinberg i Robert Levine za Czarne żagle - co pozwala ich wizjom grać tak, jak zamierzali. To również jest prawdą. Ale tak naprawdę to sprowadza się do czegoś znacznie prostszego: oba pokazy doskonale prezentują sprawę przed oszustwem.

„Najlepsze programy w telewizji” oznaczają po prostu, że nie mają sobie równych pod względem jakości wykonania. Jakość ich pisania, aktorstwa, opowiadania historii i zdjęć; sposób, w jaki pracują razem, aby tworzyć odcinki, które nie mogą pomóc, ale utrzymują się przez wiele dni. Sposób, w jaki te wyśmienite godziny same w sobie są prawdziwymi dziełami sztuki, skrupulatnie tkając długie sezonowe łuki - wszystko przy zachowaniu niezrównanego poziomu głębi postaci.

Z dzisiejszych najczęściej omawianych programów Gra o tron może być największy, ale jego rozwój postaci w ciągu ostatnich dwóch sezonów (rzucanie na bok Jaime’a z jego ponownym głoszeniem miłości do Cersei; posiadanie Jona ledwo zmienione przez jego pędzel ze śmiercią) nie mierzy się Czarne żagle i Resztki. Kaznodzieja i Pan Robot słusznie gromadzą również szum, ale ich wykonanie jest mniej spójne. Żadna część Czarne żagle lub Resztki jest najmniej niechlujny.

Pod względem jakości te dwa pokazy są niezależne od obecnego krajobrazu. Ale z Resztki ograniczenie po trzecim sezonie i Czarne żagle po czwartym będą prawdopodobnie krótsze niż ich rodacy.

Teraz konwencjonalna mądrość mówi, że oznacza to, że nie są tak skuteczne. Sopranowie było sześć sezonów; Przyjaciele - najbardziej udany koncert na jakiś czas - miał dziesięć lat, Buffy The Vampire Slayer było siedem; Gra o tron będzie osiem. W międzyczasie, Robaczek świętojański i Balast obie spadły pod marką pięcioletnią, ale obie zakończyły się przedwcześnie z powodu interwencji sieci. Krótszy jest błąd, prawda?

Nie do końca. Robaczek świętojański i Balast są nadal dyskutowane i utrzymywane wśród wielkich Buffy Siódmy sezon był najsłabszy, ponieważ rzucił kilka nowych postaci, którymi nikt się nie przejmował (Potencjały) i zaczął tracić czas na obijanie się z nimi. Tak jak Gra o tron ciągnie się dalej, musi zebrać swoje gówno i przestać się kręcić, dając Tyrionowi bezcelowe sceny, które tracą czas, i bezsensowne wykreślanie i charakteryzowanie Aryi. Prawdziwa krew, Dexter, Pamiętniki wampirów, Synowie Anarchii, i Nadprzyrodzony rozciągał się na siedem plusów pór roku - ale ich ostatnie odcinki to same wcielenia „dicking”. Dexter nigdy nie udało się zadbać o to, by widzom Quinn zależało, ale coraz częściej zjadał czas na ekranie. Synowie Anarchii W ostatnim sezonie pojawiło się tak wiele niepotrzebnie wyściełanych minut bohaterów wymieniających niejasne spojrzenia nad martwym powietrzem, że prawie słychać było tykanie zegara.

Kiedy show ma długowieczność, często ma mnóstwo wypełniacza. Gra o tron Cały piąty sezon był wypełniaczem (z wyjątkiem znakomitego „Hardhome”), dla dobra Pana Światła. Na szczęście zdaje sobie z tego sprawę, ponieważ będzie przycinać tłuszcz z krótszymi końcowymi sezonami.

Ale żaden Resztki ani Czarne żagle marnuje czas na nieistotne. Podobnie jak charakter występów zespołu, oba mają pewne postacie, na których zależy Ci bardziej niż innym - Czarne żagle fani są podzieleni na Eleanor i Resztki fani mają sprzeczne podejście do Tommy'ego - ale w przeciwieństwie do innych dłuższych występów z wystarczającą liczbą członków obsady, aby stworzyć drużyny olimpijskie, wszyscy mają swoje części do gry w narracji. Epizody nie zawierają dopełnienia, ponieważ pokazy poniżej pięciu sezonów zmuszają pisarzy do przycinania tłuszczu i skupiania się na tym, co najważniejsze. Postacie wpatrują się w zamyślenie tylko w deszcz, kiedy to słusznie dodaje ich historii. Końcowe wyniki to chude, średnie i cholernie inteligentne opowiadanie historii. Nie szkodzi to, że oba programy mają najlepszą muzykę.

Ponieważ rok 2016 jest jednym z najsłabszych letnich sezonów filmowych w najnowszej pamięci, nigdy nie było tak oczywiste, że telewizja jest prawdziwym złotem. Ale jeśli twórcy chcą, aby złoto pozostało błyszczące, powinni podążać za ciasnym pismem, którego przykładem jest Resztki i Czarne żagle - dzięki, w dużej mierze, ich zbliżającym się zakończeniom - i zapomnijcie o błędnym przekonaniu, że dłużej jest lepiej. Świetna telewizja nie jest konkursem pomiaru kutasa.