Harley Quinn jest wyraźnie szalony. Czy Ameryka może zakorzenić się w szalonej kobiecie?

Gdy Drużyna samobójców spadnie w sierpniu, w jej centrum pojawi się nowy rodzaj bohaterki. Harley Quinn z Margot Robbie nie jest po prostu Luna Lovegood w stylu ekscentrycznym, czy brutalnym, ale w większości usprawiedliwionym stylem Aryi Stark, a nawet zany w stylu Ilany Glazer.Amerykańska publiczność po cichu trzyma psycho podwójny standard: obejmujemy męskich psychopatów, takich jak nasza praca, pieprząc telewizję z seksownymi seryjnymi mordercami. Ale psycholki stają się obarczone stygmatami - pisarze i ogół społeczeństwa preferują przewidywalne postacie kobiet.

Aby ustalić, czy Ameryka jest naprawdę gotowa na przyjęcie certyfikowanej bohaterki, spójrzmy na przeszłość szaleńców.

Lata 50.: Blanche DuBois, Tramwaj zwany pożądaniem

W roli Vivien Leigh Blanche DuBois jest oryginalną kruchą wariatką. Jest znacznie mniej agresywna niż Harley Quinn, ale zachwyciła publiczność swoją tragiczną wrażliwością, urojeniami wielkości i skomplikowanymi relacjami z bezkompromisowym człowiekiem - wszystko, z czym Harley może się z pewnością wiązać.

Lata 60.: Cruella de Vil, Jedna setka Dalmatyńczyków

Cruella de Vil ma rozpórkę Harleya Quinna, ale niewiele jej uroku. Quinn może tańczyć z ludzkimi trupami, ale de Vil prześladuje szczenięta. Nie ma takiej możliwości.

Lata siedemdziesiąte: Nurse Ratched, Lot nad kukułczym gniazdem

Podobnie jak Harley Quinn, siostra Ratched przewodniczy zakładowi psychiatrycznemu - i podobnie jak Harley Quinn, powoli staje się instancją więźniów prowadzących azyl. Jednak ze swoją sztywną autorytarną mieną, Ratched nie ma żadnego uroku i humoru Harleya. Nie trzeba dodawać, że jest niesławnym złoczyńcą, ale nie jest dokładnie postacią, z której mogłaby się wywodzić. Louise Fletcher, która grała w Ratched, zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki w’75 za rolę. Wcieliła się w rolę po tym, jak została odrzucona przez Anne Bancroft, Angelę Lansbury, Geraldine Page, Colleen Dewhurst i Ellen Burstyn - ponieważ według słów The New York Times, „Myśleli, że postać jest zbyt groteskowa jak potwór”. W przeciwieństwie do większości złoczyńców, nie jest pełna złego śmiechu i zwariowanych mruczeń. Jej szaleństwo gotuje się pod jej sztywną kontrolą, która jest w jakiś sposób jeszcze bardziej przerażająca - jest taka szalona, ​​myśli, że jest po stronie dobra. Jej popkulturowy ślad jest głęboki, a jeśli istnieje jedna dusza, która uzna ją za „sympatyczną”, być może potrzebują lobotomii.

Lata 80.: Veronica Sawyer, Wrzosy

Veronica Sawyer może być najbliższą duchową siostrą Harleya. Zaczyna się tak zwodniczo normalnie, ale po tym, jak wpadnie w niewłaściwy tłum i skończy się niewiarygodnie destrukcyjnym związkiem z niezdrowym facetem, jej zdrowie psychiczne wylatuje przez okno. Nawet w najgorszym przypadku jej mowa jest wypełniona lekceważącymi jednoskładnikami.

Lata 90. do początku XXI wieku: Drusilla, Buffy the Vampire Slayer

Tutaj zwracamy się do telewizji, w momencie, gdy telewizja kinowa zaczęła obalać filmy. Biedny szalony wampir Drusilla na ikonie Jossa Whedona Buffy the Vampire Slayer został zepsuty przez sadystycznego człowieka - podobnie jak Harley - ale przekształcił się w jej własne psychotyczne stworzenie. Podobnie jak Harley, staje się dziwaczna i nieszkodliwie głupia, co powoduje, że ludzie nie doceniają jej.

2010s: Cersei Lannister, Gra o tron

Szalona nasza chwila jest Gra o tron „Cersei. Podobnie jak Harley, jest wściekła, ma wątpliwe stosunki romantyczne i jest mądrzejsza niż się wydaje. Ameryka nie zaakceptowała jej per se, ale świat akceptuje ją jako postać kochającą nienawiść.

Harley będzie w dobrym towarzystwie, jako najnowsza nuta popkultury. Ma ukrytą tragedię Blanche DuBois, talent Cruelli de Vil, doświadczenie azylu Nurse Ratched, poczucie anarchii Veroniki Sawyer, złowrogą żartobliwość Drusilli i gryzącą miłość Cersei do dobrej zabawy. Ale jest też bardzo jej własnym charakterem. Gdy Drużyna samobójców trafienia, to będzie ostateczny test. Zapomnij o wieku uciskanego męskiego antybohatera, takiego jak Walter White, Don Draper czy Richie Finestra; to stare wiadomości. Wiek unheeded antiheroine to krok naprzód, trzask gumy i kołysanie kijem baseballowym.