Pozbawiony snu? Dane dotyczące korzystania z Twittera mogą odwzorować, jak zakręcony jest twój sen

Trudno sobie wyobrazić korzyści naukowe, jakie można uzyskać z kolekcji tweetów wysłanych między czwartą a szóstą rano, ale zespół naukowców z University of Chicago znalazł taki. Używają porannych tweetów wysłanych przez tysiące Amerykanów, aby rozjaśnić wzorce, dlaczego nasze społeczeństwo zmaga się z utratą snu, a także miejsca w kraju, w których łatwiej jest zwalczać jego skutki.

W artykule opublikowanym w czwartek Komórka, Profesor nadzwyczajny University of Chicago Molekularnej Genetyki i Biologii Komórki Michael Rust, Ph.D. i jego koledzy zwrócili się do anonimowych danych Twittera, aby pomóc w wyjaśnieniu wzorców budzenia się w całym kraju. On mówi Odwrotność że szukali miejsc, w których nasz wewnętrzny „zegar biologiczny” jest niezgodny z wymaganiami harmonogramu współczesnego społeczeństwa. Chociaż ta rozbieżność między zegarami biologicznymi i społecznymi jest znana z tego, że przeszkadza astronautom w misjach NASA, uderza ona również w pobliżu domu. Tutaj jest czasem nazywany „społecznym opóźnieniem” i wiąże się ze słabymi wynikami zdrowotnymi, w tym depresją i chorobami układu krążenia.

„Wiemy więc, że mamy wewnętrzny zegar biologiczny. Jeśli nie musisz ustawiać budzika, ten zegar da ciału sygnały, aby się obudzić i iść do łóżka o określonych porach - mówi Rust. „Teraz ludzie mogą pracować zgodnie z harmonogramami, które są w konflikcie z ich wewnętrznymi rytmami”.

W badaniu Rusta wykorzystano dane z Twittera, aby pomóc w określeniu tych dwóch harmonogramów, analizując ludzkie wzorce tweetów (zwane „tweetogramami”) w dni robocze i weekendy.

Tweety nie są idealnym sposobem na obliczenie wewnętrznego zegara, ale Rust nie jest pierwszym, który zwraca się do Twittera, aby zebrać dane o działalności człowieka. Wyjaśnia, że ​​teoria wykorzystywania danych z mediów społecznościowych do wyjaśniania wzorców snu polega na tym, że po pierwsze może rozwiązać problem proszenia ludzi o zgłaszanie godzin snu, co nie zawsze jest wiarygodne. Po drugie, jest to zapis czuwania - nawet jeśli na ten krótki moment trzeba napisać 240 znaków.

Badania jego zespołu wykazały, że istnieje mniej więcej 75-minutowa przerwa między zegarami wewnętrznymi większości Amerykanów a zegarami określonymi przez ich harmonogramy - prawie tak, jakbyśmy żyli w różnych strefach czasowych od siebie. Jako przykład procesu zespołu, dokument ilustruje dane z czterech hrabstw w Nowym Jorku, Kalifornii, Luizjanie i Minnesocie, gdzie częstotliwości tweetów mają podobną krzywą, osiągając szczyt około południa i północy, a następnie zanurzając się w „korycie”, zwykle w wczesny poranek. Aby uzyskać ostateczne obliczenia, zastosowali tę logikę do 1500 amerykańskich hrabstw.

Przechodząc przez tweetogramy, zachodnie wybrzeże miało tendencję do najdłuższy okresy, w których ludzie nie tweetowali - na przykład 5,5 godziny w Orange Country w Kalifornii. Może to wskazywać, że ludzie tam przestrzegają nieco normalnego harmonogramu spania. Jednakże hrabstwa na wschodnim wybrzeżu były mniej na czasie. Suffolk County, Nowy Jork, który według tego artykułu jest reprezentatywnym przykładem, miał tylko 4,4 godziny pocieszenia. W Wayne County w stanie Minnesota przerwa w tweetach wynosiła zaledwie 3,6 godziny. Zespół zauważył również, że w hrabstwach o niskiej aktywności w tweetingu istniała korelacja z równoległymi danymi z systemu nadzoru ryzyka behawioralnego CDC: Ludzie w tych miejscach zgłaszali wystarczający poziom snu.

Aby posunąć się o krok dalej, Rust wykorzystał tę analizę jako podstawę do obliczenia liczby minut opóźnienia społecznego, które ludzie w tych powiatach prawdopodobnie doświadczyli, o czym świadczą ich zwyczaje związane z tweetowaniem w nocy. Dokonał tego, porównując koryta w weekendy (kiedy większość ludzi wybiera własne godziny czuwania, luźne przybliżenie tego, czym może być zegar biologiczny) i dni tygodnia.

Ta różnica doprowadziła do tego, że większość Amerykanów doświadcza 75 minut społecznych opóźnień. Ale znowu zachodnie wybrzeże wykazywało mniej dotkliwy wzorzec: hrabstwa w strefie czasowej Pacyfiku miały średnio 56 minut opóźnienia społecznego w porównaniu do powiatów w strefach czasowych na wschodzie i w centrum, gdzie ludzie mieli 77 minut opóźnienia społecznego średnio. Rust nie jest pewien, dlaczego tak się dzieje, ale może zgadywać:

„Kusi mnie, aby spekulować, że w jakiś sposób ze stylem życia i środowiskiem na zachodnim wybrzeżu ludzie rzeczywiście są narażeni na więcej światła dziennego, a to naprawdę pomaga ich zegarom lepiej dopasować się do słońca”, mówi. „Nie wiem, czy to prawda, ale wiemy, że jasne światło pochodzące ze słońca jest bardzo ważną wskazówką dla twojego wewnętrznego rytmu” - dodaje.

Krótko mówiąc, może spekulować, że niekoniecznie zachodnie wybrzeża robią ogromne zmiany w stylu życia, aby pomóc w dostosowaniu zegarów wewnętrznych do wymogów współczesnego życia. Zamiast tego wydaje się, że środowisko może pomóc zrównoważyć równowagę, która może nieustannie nękać resztę z nas.