The Ant Ages, ale nigdy nie dostaje starych

Badacz z California Institute of Technology w Pasadenie w Kalifornii bada mrówkę, która nie starzeje się.

Mrówki P. dentata należą do nielicznych gatunków, które z wiekiem nie wykazują oznak pogorszenia. http://t.co/2XJj1JDcHM pic.twitter.com/pSGImUHB3w

- Smithsonian Magazine (@SmithsonianMag) 22 stycznia 2016 r

Ysabel Giraldo, Ph.D. był głównym autorem niedawno opublikowanego artykułu „Żywotność i odporność neuronalna w owadach społecznych”, w którym udokumentowano Dentata Pheidole mrówka (AKA „Big-headed ant”), pochodzi z południowo-wschodnich regionów USA. Praca Giraldo nie określała nieśmiertelności, ponieważ owady żyją zwykle nie dłużej niż 140 dni - ale, jak świadczy, stworzenia nie starzeją się - jak u starszych pracowników mogą wykonywać zadania równie wydajnie jak młodsze okazy.

Podobnie jak ludzie, większość zwierząt starzeje się wraz z wiekiem, wykazując oznaki pogorszenia. Społeczne P. dentata nie - ponieważ żyje w otoczeniu społecznym, Giraldo spekuluje, że może to być interakcja, która pomaga w zdrowszym starzeniu się - koncepcja ta została wspomniana w poprzednich badaniach. Giraldo mówi Smithsonian, „Może komponent społeczny może być ważny… To może być naprawdę ekscytujący system do zrozumienia neurobiologii starzenia się”.

Sortowanie pacjentów na cztery przedziały wiekowe - w wieku około 21 dni, 46 dni, 96 dni i 121 dni - a gdy ona i jej zespół Caltech wyśledzili każdą mrówkę przed wykluciem, wiek został potwierdzony.

Mrówki wykonywały swoje oczekiwane zadania - pielęgnowały larwy - i angażowały się w typowe zachowania, takie jak podążanie za zapachami używanymi do oznaczania szlaków do źródeł żywności. Owady monitorowano pod kątem częstotliwości ruchu, reakcji na światło i reakcji na obecność żywej ofiary - w tym przypadku zabezpieczonej muszki owocowej.

Odkrycia nie wykazały zmniejszenia liczby starszych mrówek. Co więcej, mrówki w wieku około 96 dni (95-97) rzeczywiście wykazały lepszy możliwość śledzenia zapachów. Wszyscy reagowali równo na światło, a podobnie jak mucha owocowa, wszyscy byli równie agresywni w ataku.

Kolejny krok obejmował badanie rzeczywistych komórek mózgowych pacjentów i czy wiek 20-dniowy czy 95-dniowy, nie było wyraźnej różnicy - wskazywanie funkcji mózgu wydaje się również ponadczasowe.

Następnie naukowcy porównali mózgi mrówek 20-dniowych i 95-dniowych, identyfikując wszystkie komórki, które były na skraju śmierci. Nie widzieli większych różnic z wiekiem, ani też nie było różnicy w lokalizacji umierających komórek, pokazując, że wiek nie wydawał się wpływać na określone funkcje mózgu. Takie środki wywiadowcze, jak pamięć, przetwarzanie informacji i uczenie się, nie wykazały żadnych oznak uszkodzeń z powodu wieku.

Jedynym aspektem, na który zespół Caltecha nie skupił się, było to, czy po śmierci nastąpił szybki spadek wydziałów, ponieważ Giraldo wyjaśnił, że jej badanie nie miało na celu utrzymania takiego zegarka. Jednak jej badania pozwoliły przyjrzeć się, w jaki sposób P. dentata jest w stanie żyć, aw kontrolowanym otoczeniu, bez drapieżników i innych zagrożeń elementarnych, jak długo P. dentata był w stanie żyć.

Mówi Giraldo: „Naprawdę mamy obraz, który te mrówki - przez większą część długości życia, którą mierzyliśmy, która jest prawdopodobnie dłuższa niż długość życia w naturalnych warunkach - naprawdę nie maleją”.