Artysta gier wideo Zaginione cywilizacje Luigiego Guatieri są kolorowe i złowieszcze

Ilustrator z Bostonu, Luigi Guatieri, zaprojektował grafikę i wciągające środowiska dla kilku niezależnych gier opartych na fantasy i science-fiction. Niektóre gry, w tym The Counting Kingdom, są sprzedawane dla dzieci, a inni przekazują ciemność najlepiej eksplorowaną przez dorosłych graczy.

Podobieństwo Guatieri do jasnych kolorów i faktur jest oczywiste. Znalazłem go w społeczności twórców gier w Bostonie i rozmawialiśmy przez e-mail o jego koncepcji.

Uwielbiam wasze serie środowisk, zwłaszcza ten modelowany w 3D. Czy często myślisz o strukturze architektonicznej podczas tworzenia?

Co ciekawe, krótko studiowałem architekturę na Victoria University w Wellington w Nowej Zelandii, zanim zdecydowałem, że to nie dla mnie. Znany również jako: Nie zrobiłem wystarczająco dobrze, aby dostać się do drugiego roku.

Ilekroć projektuję przestrzenie stworzone przez człowieka, wracam myślami do moich studiów, aby pomóc zainspirować moje pomysły i dodać szczegóły niezbędne, aby naprawdę popchnąć moje struktury wizualnie. Niedawno wskoczyłem do 3D, co tylko wzmocniło moje rozumienie przestrzeni architektonicznej.

Zauważyłem, że pracowałeś nad kilkoma grami niezależnymi. Co inspiruje Cię w estetyce niezależnych gier?

Po raz pierwszy uświadomiłem sobie, że niezależne gry były nawet czymś mniej więcej osiem lat temu, kiedy Warkocz Jonathan Blow został wydany. Nie tylko posiadał prawie niezrównaną konstrukcję gier platformowych, ale był inspirujący artystycznie w sposób, którego do tej pory nie doświadczyłem w grach. Wykorzystanie impresjonistycznych obrazów i cudownie miękkiej muzyki tylko rozwaliło mój umysł.

Gdy patrzyłem na projekt, byłem zdumiony stwierdzeniem, że nie tylko nie był on powiązany z żadną dużą firmą, ale że został stworzony przez tak mały zespół. Mieli wizję i przesłanie i przekazywali je za pośrednictwem gry podobnej do doskonałego artysty, który mógłby malować. To uświadomienie sobie, że gry wideo nie muszą być olbrzymie, przesadzone behemoty o zgrupowanej bzdurze, otworzyły mi oczy na nowy świat.

Gry mogą i powinny być czymś więcej niż tylko strzelankami i grą RPG w stylu średniowiecznych fantazji. Od tamtej pory najpierw zanurzyłem głowę w niezależnej scenie gry i prawie wszystko, o czym marzyłem, będzie. W całej branży roi się od przerażająco inteligentnych projektantów i artystów dających sobie głosy poprzez gry, a ja nie mogę pomóc, ale znaleźć w tym inspirację.

wiem The Counting Kingdom, jedna z gier, które zaprojektowałeś, jest sprzedawana dla dzieci. Twoja sztuka często używa jasnych kolorów i zaokrąglonych kształtów - czy uważasz, że Twoje zdjęcia są dziecinne lub przyjazne dla dzieci, czy też po prostu jest to grupa demograficzna, która zajmuje się twoją pracą?

Wiele lat temu, kiedy zacząłem poważnie rysować, bałam się koloru. Trzymałbym się ciemności, głównie pióra i atramentu, ponieważ rysunki były przerażające, a kolor skomplikowany. W końcu zdecydowałem, że wystarczy i stanęłam przed moim strachem, odkrywając kolor.

Teraz nie mogę tego zrobić, uwielbiam kolor, a czasem wszystko, o czym myślę, kiedy zaczynam ilustrację, a nawet całą grę. Twoje założenie jest słuszne: wydaje się, że to rynek, który bierze moją pracę. Nigdy nie starałem się tworzyć sztuki bardziej przyjaznej dziecku, ale jeśli mój styl działa z tym gatunkiem, to jestem za tym wszystkim.

Jestem wielkim fanem kontrastującego dziecięcego koloru i designu z bardziej dojrzałymi motywami, aby nadać komunikatowi prawdziwą siłę. Filmy takie jak Labirynt Pana i Spirited Away są świetnymi tego przykładami.

Wyraźnie potrafisz pracować w sztuce cyfrowej lub wykorzystywać estetykę, która wydaje się ręcznie rysowane. W jaki sposób decydujesz, którego użyć?

Jestem typem artysty, który odnajduje głos i styl poprzez zadanie. Wielu moich odnoszących sukcesy przyjaciół ma niesamowity styl sztuki, który opanowali i szukają, pojechałem inną drogą, formując swój styl, aby pasował do tego, co trzeba zrobić.

W przypadku gier zależy to całkowicie od rodzaju gry, którą tworzę. Dla The Counting Kingdom, Oczywiście poszedłem na bardziej przyjazną dziecku estetykę, która kontrastuje z inspirowanymi romantyzmem sci-fi. Elegia na martwy świat. Staram się znaleźć emocje i uczucia, które projektanci gier chcą wyrazić, a następnie pracować od tego momentu.

„Jestem człowiekiem” jest tak smutne. Myślę, że to moja ulubiona postać. Co się dzieje z tym robotem - dla kogo sądzisz, że ma na sobie znak? Czy on sam to zrobił?

Łał! Wybrałeś stary projekt. Wielu robotów przyciąga ten robot, myślę, że to dlatego, że opowiada historię. Zawsze byłem zafascynowany ideą posthumanizmu, nieśmiertelności i sztucznej inteligencji.

Jest tak wiele filozoficznych barier, które ludzie muszą pokonać, aby uchwycić jakąkolwiek z tych potencjalnych przyszłości i że pojawią się nierówności na drodze. Ten robot jest jednym z wymienionych uderzeń. Może to sumienie przeniesione do sztucznej istoty, a może sztuczna inteligencja na zawsze protestująca przeciwko zniewoleniu swego rodzaju do użytku ludzkiego. To zardzewiały charakter dodaje do tego przesłania, zaniedbania, z jakimi boryka się ta postać w opozycji do tego, co reprezentują.

Byłem podekscytowany, widząc, że narysowałeś Gimli i Mlecznego lokaja, którego mam na laptopie jako naklejkę. Jakie postacie są dla ciebie interesujące wizualnie? Jak zdecydowałeś się narysować tych facetów?

Cóż, sztuka fanów jest interesującym tematem. Dla tych dwóch powiedzmy, że jestem wielkim fanem ich światów. Przeczytałem prawie wszystko, co wydał Tolkien (z wyjątkiem wielotomowej „Historii Śródziemia”, nie mam pojęcia, jak ktokolwiek może się przez to przebrnąć) i obejrzałem każdy odcinek Czas przygody.

Jeśli chodzi o Gimli, zawsze byłem zafascynowany krasnoludami z wiedzy Tolkiena i jest on jedną z moich ulubionych postaci z serii książek. Peppermint Butler to także ciekawy przypadek, uwielbiam to, jak jego postać ma tak mroczną przeszłość w przeciwieństwie do ogólnie szczęśliwego świata Ooo. Co ten facet zrobił, aby sam Śmierć był mu winien przysługę?

Co sądzisz o science fiction i fantasy? Czy są jakieś przykłady wspaniałej sztuki, którą lubisz?

Zarówno Science Fiction, jak i Fantasy są wspaniałymi wyrazami ideałów i okoliczności czasów, w których powstały, i dlatego fascynują ich badania z różnych okresów. Lata pięćdziesiąte dostrzegły wiek atmowy, a przez to nadzieję ludzkości na zbadanie wszechświata. Dziś rozumiemy, że rzeczy nie są takie łatwe, a świat może nawet potrzebować przycisku resetowania, aby cofnąć kłopoty, które ludzie dokonali, co doprowadziło do wielu postapokaliptycznych obrazów, które mamy obecnie.

Jestem wielkim fanem ilustratorów science fiction, takich jak Moebius i Ralph McQuarrie, obaj, którzy używają fantastycznych obrazów, ale z przemyślaną powściągliwością.

Osobiście uważam, że zbyt wiele fantazji jest w dzisiejszych czasach zbyt skomplikowane i nadmiernie obciążone szczegółami, a każdy wyraz lub wiadomość są tracone w hałasie. Ponownie, to tylko mój osobisty gust.

Artyści tacy jak McQuarrie i Moebius starają się, aby ich obrazy stały się bardziej ikoniczne dzięki prostszym i geometrycznym wzorom, dzięki czemu ich obrazy stają się silniejsze.