Czy nowoczesne roboty Luddites Attack jako Automation Revolution zostaną wstrzymane?

Zaczyna się w fabrykach. Na liniach montażowych w zakładach produkcyjnych liczba robotów rośnie wraz ze spadkiem liczby ludzi. Automatyzacja wydaje się nieunikniona, ale budzi strach w sercach wielu - a nie tylko członków związku. Jeśli mamy wierzyć w nagłówki, musimy założyć, że przyszłe roboty przejmą zawód po zawodzie, jeden po drugim. Ale jest zmarszczka (zawsze jest zmarszczka). Ludzie mogą ich powstrzymać. Luddici mogli się wynurzyć.

Na początku XIX wieku robotnicy angielscy wzięli na siebie zniszczenie maszynerii, która, jak sądzili, zagroziła ich źródłom utrzymania. Prowadzili długotrwałą, brutalną kampanię przeciwko maszynom włókienniczym. Ich taktyka obejmowała podpalenie, ogólny chaos i zniszczenie. „Nigdy nie złożymy broni, dopóki Izba Gmin nie uchwali ustawy, która odrzuci wszystkie maszyny szkodliwe dla wspólnoty” - napisali Luddyci. W pewnym sensie jest to duch ruchu luddyckiego: brak kompromisu i brak automatyzacji kosztem pracy.

Ned Ludd nadał ruchowi swoje imię bez wdzięku, ale nigdy nie stał się osobą publiczną. W rzeczywistości jest to trochę niedopowiedzenia: istnieje przyzwoita szansa, że ​​nigdy nawet nie istniał, że był swego rodzaju anty-technologicznym Robinem Loxleya. Historia mówi, że po zbesztaniu w pracy Ludd rozbił krosno swojego pracodawcy. Był to akt gniewu, ale stał się polityczną rubryką.

Nie trzeba dodawać, że Anglicy nie byli zadowoleni. W 1812 r. Rząd uchwalił Ustawę o zniszczeniu zapasów itp., Która umożliwiła im skazanie każdego przestępcy luddyckiego: „Każdy skazany zgodnie z prawem zostanie uznany winnym Felony i poniósł śmierć”.

W ostatnich czasach pojawiły się podobne filozofie. Ekoterroryzm, a raczej „monkeywrenching”, często wiąże się z niszczeniem maszyn. Nie inaczej, anonimowa organizacja hakerska atakuje systemy komputerowe prowadzone przez organizacje, które uzna za obraźliwe. W obu przypadkach aktywiści niszczą lub zakłócają rzeczy, które uznają za szkodliwe dla wspólnoty. Automatyzacja prawdopodobnie pasuje do rachunku. Chociaż roboty nie mają agencji, ich właściciele nie. Działania podejmowane przez osoby z wystarczającym kapitałem, aby zaangażować się w automatyzację, mogą zagrozić źródłom utrzymania tych, którzy tradycyjnie wykonywali pracę ręczną lub nawet księgową. Maszyny, jako inwestycja, zaostrzają istniejące napięcia między pracą a zarządzaniem.

To, czy pojawi się inny ruch luddycki, zależy w dużej mierze od tego, gdzie stoisz. W Chinach, z populacją 1,4 miliarda, automatyzacja prawdopodobnie jeszcze bardziej rozdzieli havi i non-nots, które dwie klasy wydają się już żyć w różnych wiekach. Czy dalsza automatyzacja wywoła protesty? Z pewnością może być w miastach przeznaczonych dla producentów. Ale sytuacja wygląda inaczej w takich miejscach jak Szwajcaria, gdzie podstawowe prawa dochodowe są dyskutowane (i popierane przez ludzi przebranych za roboty). W miejscach, w których odbywa się dyskusja kulturalna na temat tego, jak sprawić, by automatyzacja działała dla wszystkich, Luddism czuje się przestarzały i ma problemy z głową. W miejscach, w których prowadzono mały dialog, wydaje się, że rozbicie krosna może rozpocząć się w każdej chwili.

Od tej chwili nie jest jasne, po której stronie tego podziału Ameryka się pochyli. Pomimo popularności Berniego Sandersa, podstawowy dochód nie będzie wkrótce stanem prawnym. Niemniej jednak minimalne płace rosną. To zjawisko skłoniło Wendy's, sieć fast foodów, do inwestowania w samoobsługowe kioski. Matematyka dla tej firmy wydawała się prosta. Ale w równaniu są zmienne, których nie możemy jeszcze rozwiązać. Najważniejszym z nich jest sposób, w jaki konsumenci zareagują na automatyzację. Możliwe, że w przyszłości krosna nie będzie jeść kwadratowych hamburgerów.

Ważne jest, aby pamiętać, że rewolucja przemysłowa zbudowała nowoczesną klasę średnią. I choć ta klasa średnia jest nieustannie oblężona w Ameryce, nadal ma nadzwyczajną siłę nabywczą i polityczną, gdy wszystko przypomina formę konsensusu. Gdyby ta klasa średnia wraz z odradzającym się luddyzmem niższych klas, protestowała lub bojkotowała produkty wytwarzane przez robotykę, moglibyśmy być świadkami zmiany. W końcu automatyzacja przestaje być pomocna, gdy firmy tracą klientów.