Dlaczego „Rise of the Tomb Raider” to gra roku

Gry w 2015 r. Należy zapamiętać jako rok wirtualnej rzeczywistości i e-Sportów, które zaczynają być w czołówce. Te dwa trendy, choć od siebie niezależne, burzą burzę, gotową siać spustoszenie w całym 2016 roku. Ale ponieważ przyszłość gier leży w nieznanym, chcę wierzyć Rise of the Tomb Raider reprezentuje sposób tworzenia nowej podstawy w tradycyjnej i sprawdzonej prawdzie.

Rise of the Tomb Raider to odważne przypomnienie, że gra może być satysfakcjonującym i ekscytującym pojedynczym doświadczeniem bez wciągającego zestawu słuchawkowego lub tłumu w Madison Square Garden, który kibicuje Ci lub wygwizduje. (Warto wspomnieć, że w grze 2013 był tryb wieloosobowy, ale został on usunięty z tegorocznej kontynuacji).

Od tego czasu konkurencja została wpisana w etos gry Pong, ale od 1976 roku Colossal Cave Adventures od początku obietnica gry była w pełni realizowanym wirtualnym spełnieniem fantazji nurkowania w jaskiniach, odkrywania skarbów i odkrywania niewytłumaczalnych. W 2015 r. Nie straciliśmy z oczu żadnego ducha przygody Wiedźmin 3 i Fallout 4 również pozwól nam podobnych doświadczeń, ale Rise of the Tomb Raider po prostu zrobił to dobrze w starej szkole.

Nie zrozumcie źle, jest lista prania nowoczesności Rise of the Tomb Raider. Indywidualne ulepszenia broni, niektóre regeneracyjne uzdrowienia i udogodnienia techniczne, takie jak automatyczne zapisywanie, są w środku Wzrost. Jednak niezależnie od tego, jak nowoczesne jest podejście, gra jest nadal podzielona na części, które działają jak poziomy z „końcowymi bossami”, przywołując kasetę i dawne dni konsoli. Usuń wędrówki między punktami początkowymi, a to, co masz, to retro platformówka działająca na sprzęcie najnowszej generacji.

Metamorfoza Lary z podwójnie uzbrojonej lalki Barbie do złożonej, niespokojnej ocalałej była podręcznikową demonstracją reinvention. Nie jest tajemnicą, że celem było studio Crystal Dynamics, które ponownie wprowadziło Larę na świat w 2013 roku Tomb Raider. Ale dwa lata później świat gatunkowy przyzwyczaja się do skomplikowanych działań kobiet na szerszą skalę, co grozi Lara utratą nowo odkrytej tożsamości. Jessica Jones, Peggy Carter, Supergirl, Rey w Przebudzenie Mocy i więcej grozi złagodzeniem zatwardziałej Lary. Bałam się tego Rise of the Tomb Raider przywróci Larę do jej starszej postawy, ale z perspektywy czasu mój strach był irracjonalny. Ku mojej uldze i radości, Crystal Dynamics nie tylko uniknęło cofnięcia Lary, ale uczyniło ją jeszcze bardziej psychologicznym labiryntem do nawigacji.

Kontrolowanie nierównych krawędzi Lara Croft, która jest napędzana irracjonalnie przez emocje, czułem, że w grach wideo rzadko się czuję: Czy to w porządku? Bohaterowie gry są zazwyczaj fantazją eskapistyczną, ale granie jako Lara sprawiało, że czułem się jak bodziec do zrozpaczonej emocjonalnie osoby. Poznawanie rosyjskiej dziczy dla starożytnych tekstów greckich było ostatni, ubiegły, zeszły co powinna robić, a jednak zbliżaliśmy się coraz bliżej do jaskini gigantycznego niedźwiedzia grizzly. Cieszyłem się, że gra wideo podważyła mi działania jej bohatera, gdzie miałem całą kontrolę, ale wciąż niewiele mówiłem.

Rise of the Tomb Raider jest wiele rzeczy, w których większość gier wideo przestała istnieć. Jest uparcie przestarzały w strukturze i prezentacji, co jest jego największą zaletą. Jest to gra konsolowa za 60 $ z bardzo opcjonalnym DLC. To gra przygodowa, i tylko to, bez zajętego trybu wieloosobowego, który był tylko iluzją głębi. Większość gier chce stać się sportem Bohaterowie sztormu lub markowego stylu życia Przeznaczenie. Ale Rise of the Tomb Raider wciąż ceni się jako dobra książka: bardziej pojedyncza, bardziej izolująca i równie ekscytująca.