Naukowy przegląd „Ant-Mana” Entomologa

John Cambridge jest doktorantem na Wydziale Entomologii Szkoły Nauk Środowiskowych i Biologicznych Uniwersytetu Rutgersa. Bada aktywność dielów Brown Marmorated Stink Bug w sadach. Jeśli naprawdę chcesz poznać mrówki, sugeruje przeczytanie E.O. Wilson's Pulitzer zdobywca nagrody The Ants.

Entomologicznie rzecz biorąc, rzecz Człowiek Mrówka ma na to mrówki, mnóstwo mrówek. Po spaleniu przez człowiek Pająk filmy, które zawierają zaskakująco mało pajęczaków, ucieszyło mnie, że niektóre pancerze są wyświetlane na ekranie. To powiedziawszy, portret Formicidae brakowało jej słuszności, której ludzie z doktoratami oczekują od filmów superbohaterów Marvela. Prawdę mówiąc, szczegóły godnego podziwu bliskiego związku dr. Pyma z mrówkami napinały łatwowierność.

System komunikacji między dr. Pymem i mrówkami miał kluczowe znaczenie dla większości akcji filmu i opierał się na jakiejś technologii, która przełożyła jego pragnienie na chemiczne sygnały, które mrówki mogłyby odebrać. Nie mogę mówić o wykonalności tej technologii, ale mogę wskazać, że sygnały chemiczne mrówki podnoszą poziom braku niuansów. Żaden naturalnie występujący sygnał nie zachęciłby grupy mrówek do stworzenia żyrandola, upuszczając kostki cukru do kubka. Syntetyczny sygnał z pewnością mógłby być zakodowany za pomocą tych informacji, ale mrówkom brakowało wrażliwości, by je podnieść. Przykłady feromonalnych sygnałów mrówek obejmują atak / obronę, podążanie i zbieranie pasz. I nie jest prostą sprawą, aby nakładać te proste wskazówki na złożone polecenia. Wysyłanie wielu feromonalnych wiadomości do określonych odbiorców byłoby niemożliwe - z dowolnej odległości.

Jeśli chodzi o komunikację dźwiękową, mrówki nie robią kliknięć ani mruczenia. Jeśli robią hałas, to bardziej pisk, który pochodzi z brzucha, a nie z ust. Mogą słyszeć, ale dr Pam prawdopodobnie uzna je za niemożliwe do trenowania z hałasem, ponieważ brakuje im zdolności szczeniaka do robienia wskazówek. (W przeciwieństwie do szczeniaka, mrówki są fenomenalnie czyste, co sprawia, że ​​zabrudzenia tuneli w tym filmie są dość kłopotliwe.)

W Człowiek Mrówka, Dr Pym zajmuje się przede wszystkim czterema rodzajami mrówek, których naucza Scotta Langa / Ant-Mana: mrówkami cieśli, mrówkami pocisków, mrówkami ognistymi i zwariowanymi mrówkami. Przeanalizujmy osobno te relacje wewnątrzgatunkowe.

Mrówki cieśli: Ant-Man używa mrówek cieśli jako swego rodzaju skrzydlatego Ubera. To, że wykorzystuje je do transportu, ma sens. Mrówki cieśli noszą dużo liści i tak dalej. Powiedziawszy to, mają skrzydła tylko wtedy, gdy są wysyłane ze swojej kolonii, aby założyć nowe kolonie. Skrzydlate osobniki nigdy nie niosą niczego, a w rzeczywistości są uskrzydlone za każdym razem, gdy angażują się w niedojrzały stosunek. Jeśli więc Ant-Man miałby osiągnąć te cele, musiałby mieć doskonały czas i musiałby czuć się komfortowo, jeżdżąc na sfrustrowanej mrówce.

Bullet Ants: Ci faceci są mięśniami Ant-Mana. I słusznie - pakują poważne ukłucie. Film odwołuje się do Schmitt Pain Index, który rzeczywiście pokazuje, że ta mrówka ma jedno z najgorszych żądeł na świecie, ale scenarzysta dostaje skalę wstecz. Ukąszenia stają się bardziej bolesne, gdy liczby rosną, a nie w dół.

Fire Ants: Macgyvers grupy, mrówki ogniste są znane z robienia tratw w wodzie, z których Ant-Man używa do przemieszczania się przez system hydrauliczny. Twórcy filmu mieli rację, czyniąc ich nieco mniejszymi niż inne pokazane mrówki. Spośród wszystkich przedstawionych typów mrówki ogniste będą najbardziej rozpoznawalne dla znanych obserwatorów mrówek.

Szalone mrówki: Szalone mrówki, które wydają się być luźno inspirowane przez Tawny Crazy Ant (Nylanderia fulva), są skandalem entomologicznym. W filmie są oni wyposażeni w niesamowitą moc produkcyjną i przewodzącą prądu przemiennego, co świadczy o tym, że wiedzą oni, że mogą zwierać układy elektryczne w południowo-wschodnim USA. Ale oto haczyk, zwierają elektryczność, jedząc przewody. Nie zatapiają cewek Tesli.

Moja ostatnia entomologiczna kość niezgody dotyczy nadmiaru mrówki filmu. W rzeczywistości istnieje słynne pytanie dotyczące struktury ciała mrówek i siły egzoszkieletu owadów. Co by się stało, gdyby mrówka miała taki sam rozmiar jak owczarek niemiecki? Prawidłowa odpowiedź brzmi, że upadnie pod własnym ciężarem. Okazuje się, że proporcjonalność ma swoje granice. Nadal jednak było miło widzieć dziecko karmiące wielkiego mrówka ze stołu.

I przyjemnie widzieć mnóstwo mrówek. Mrówki są świetne.