Lego The Force Awakens to list miłosny do popkultury, synergii marki

Siła Lego jest taka, że ​​ceglany świat producenta zabawek może wygodnie konsumować i pochłaniać każdą własność intelektualną, bez względu na to, jak cenna. Wydaje się, że działa to z powodu tego, co fizycy nie nazywają twierdzeniem o skrzyżowaniu: jedna popularna rzecz plus inna popularna rzecz to naprawdę popularna rzecz. Marvel, DC, Gwiezdne Wojny, a wszystko pomiędzy tworzyło gry wideo z Lego, ponieważ przekształciło się w coś pomiędzy meta-marką a gatunkiem.

Jeśli gry Lego mają jakikolwiek znak firmowy, rzadko bywają przeznaczone na więcej niż tylko głupią zabawę. Trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałaby „poważna” gra Lego. Zamiast tego, wiele gier Lego zawsze podchodziło do tego wszystkiego, co łączyło się z ulubionymi klockami Danii. Wystarczy spojrzeć na zwiastun nowego Lego Star Wars: Przebudzenie Mocy aby poczuć lekceważące podejście do popkultury, które wykorzystują gry Lego.

Zbiegiem okoliczności pierwsza gra Lego, w którą grałem, była w 2005 roku Lego Star Wars: The Video Game a pamięć o nim utkwiła we mnie od tamtej pory. Na przemian to, co wydawało się nieograniczoną liczbą Gwiezdne Wojny postacie, uderzył mnie sprytny sposób, w jaki deweloper Traveller's Tales przetłumaczył grafikę galaktyki w postaci klocków Lego. Nie chodziło mi nawet o to, że grałem jako moje ulubione postacie, ale o to, że grali tak, jak wyobrażam sobie, że ktoś taki jak Boba Fett będzie grał, tylko w formie Lego.

Latając z plecakiem odrzutowym Fetta lub dzierżąc cztery miecze świetlne, jak generał Grievous, czułam się niesamowicie dla mojego młodego ja, a dekadę później wciąż mam podobne doświadczenia. Niezależnie od tego, czy lata wokół jako Iron Man, czy gra jako J.J. Abrams w Lego Przebudzenie Mocy gra, są takie same poziomy komfortu i designu. I to pomimo faktu, że marka gier wideo Lego jest tasowana między programistami.

Długa historia gier Lego sięga 1997 r., Kiedy Lego otworzyło ramię wydawnicze do wydawania gier wideo. Firma zmieniła nazwę na Lego Software w 2001 r., A Lego Interactive rok później, a wydawca ostatecznie zamknął i byłego personelu założył niezależną firmę deweloperską, Giant Interactive Entertainment, w 2004 r. Firma ta została wkrótce wchłonięta przez dewelopera Traveller's Tales w 2005 r., tworząc TT Games. Wspólna firma, która utrzymywała Traveller's Tales jako gałąź rozwoju, została zakupiona przez Warner Bros. Interactive Entertainment w 2007 roku.

Przejęcie Warner Bros. pomogło utorować drogę ambitnemu zeszłorocznemu i, szczerze mówiąc, trochę nadęty, Wymiary Lego. Kolejna z takich hybryd typu „zabawki do życia” Skylanders lub teraz nieistniejący Disney Infinity Gry, Wymiary pozwala graczom na kupowanie oddzielnych zabawek Lego, które mogą wchodzić w interakcję z grą wideo, albo poprzez przeniesienie postaci zabawki do gry, albo przez odblokowanie specjalnych trybów i opowieści.

Dzięki własności Warner Bros. Wymiary Lego funkcje franczyzy od Powrót do przyszłości, DC, Doktor Kto, Pogromcy duchów, Jurajski świat, The Simpsons, i więcej. Szczerze mówiąc, to przesada, a podobnie jak same zabawki Lego, opłaty finansowe szybko rosną, im więcej inwestujesz Wymiary. Wiele punktów sprzedaży, takich jak Przewodowy skomentowałem zapierający dech w piersiach poziom synergii marki obecny w czymś podobnym Wymiary.

W grach licencjonowanych chodzi o prostą prawdę, że stanowią część wielkiej symbiozy ukierunkowanej na konsumenta, która ma na celu atakowanie klientów na wielu frontach. Ale gry Lego są trochę inne. Być może dlatego, że istnieje podstawowe zrozumienie, że Lego w połączeniu z jakąkolwiek popularną serią ma film, który latem jest już tak zorientowany komercyjnie, naprawdę nie ma powodu do udawania. Prawdopodobnie projektanci różnych gier Lego czują się tak wolni, jeśli chodzi o wyśmiewanie produktów, które mają sprzedawać.

Cynicy mogą myśleć o tym jak o pasożytniczym związku korporacyjnego konsumpcjonizmu między zabawkami, filmami, grami wideo i komiksami, ale gry po prostu nie obchodzą. Lego i, co za tym idzie, wersje popkultury Lego są po prostu zabawne, a wyniki sprzedaży mówią same za siebie. Gry z zabawkami na życie przyniosły firmom takim jak Activision prawie 4 miliardy dolarów zysków, a to bez zaufanej marki, takiej jak Lego, która projektuje zabawki.

Wykorzystanie wiosny dobrej woli, którą Lego zgromadził przez dziesięciolecia, wraz z natychmiastowym zapałem nad wielkim hollywoodzkim crossoverem, klienci nie mają najmniejszych szans. I byłoby źle, gdyby gry były śmieciami. Ale nie są, a część z tego wynika z ochronnej natury, jaką firmy mają nad swoimi markami, ale także z tego, że ludzie, którzy rozwijali gry Lego tak długo, jak oni, naprawdę robią fajne gry.

Te gry nie tylko grają dobrze, ale grają wiernie zarówno produktowi Legos, jak i postaci, którą przemienili w ceglanego awatara. Pismo jest przyjemne dla tłumu, lecz jest tak samo autentyczne dla źródła. Trudności, z którymi borykają się opowieści Travellera, polegają na tym, że muszą utrzymywać pewien poziom jakości dla obu Legos, niezależnie od tego, z czym pracują. Czy to jest Mściciele, Ordynans, Gwiezdne Wojny lub nieprzyzwoita ilość franczyz, w których widziałem Wymiary Lego.

Prosta prawda jest taka, że ​​wiele gier Lego to puszyste listy miłosne do całej popkultury. Jeśli nic innego, przerażająca równowaga wymagana dla tych monstrualnych marek jest imponująca. Podobnie jak jeden z ośmiu cudów świata kapitalistycznego, gry Lego wyróżniają się na tle typowych licencjonowanych gier wideo. Ich istnienie jest wyrazem dla masła orzechowego, które spełnia czekoladową mentalność marketingu, ale ich wykonanie jest pozdrawianiem dobrego projektu gry.