Virgin Hyperloop One CTO na temat „Kiedy możesz jeździć na jednym:„ lata ... nie dziesięciolecia ”

Choć uznanie dla hipertopii z 2013 r., Która pochwyciła publiczną wyobraźnię, zasługuje na uznanie Elona Muska, zasługa za opracowanie pierwszego pełnowymiarowego toru testowego i szeroko zakrojonych studiów wykonalności w Stanach Zjednoczonych dotyczy Virgin Hyperloop One. W powyższym filmie tylko do Odwrotność, CTO i współzałożyciel Josh Giegel mówi, że konsumenci będą mogli jeździć na hiperlopach roboczych w ciągu najbliższych kilku lat.

„Rozmawiamy w połowie roku 2020”, mówi, mówiąc o tym, że koncepcje hiperloopu, takie jak Devloop Virgin One, będą gotowe do użycia przez pasażerów. „Mówimy o latach, a nie mówimy o dziesięcioleciach”.

Od momentu wprowadzenia na rynek w 2014 r. Jako Hyperloop One - firma zmieniła nazwę na Virgin Hyperloop One w 2017 r. - okazało się, że jest jednym z najpotężniejszych liderów w wyścigu o opracowanie w pełni operacyjnego hiperloopu, który, jak zapewne słyszeliście, obiecują połączyć korzyści z jazdy po ziemi z prędkościami podobnymi do samolotu (i zaoszczędzić pieniądze, aby uruchomić). Oprócz czterech studiów wykonalności w Stanach Zjednoczonych firma planuje przełamać to, co według niej będzie pierwszym operacyjnym hiperloopem w Indiach, łączącym Bombaj z śródlądowym miastem Pune. Jeśli się powiedzie, czas podróży między dwoma miastami zostanie skrócony z 2,5-3 godzin do poniżej 30 minut.

Kto będzie pierwszym, który pojedzie działającym Hyperloopem?

Virgin Hyperloop One różni się od Loop rozwijanej przez Musk's The Boring Company pod kilkoma kluczowymi względami. Jest trochę dalej, a firma uruchomiła dwa lata wcześniej niż The Boring Company (oryginalny dokument Muska był otwartym wezwaniem do działania w innych projektach). Devloop, jego tunel testowy w Las Vegas, był pierwszym operacyjnym tunelem, ukończonym w ciągu zaledwie pięciu miesięcy budowy w 2017 r. I biegnie około 500 metrów, czyli 1640 stóp.

To także ma nieco inny kierunek niż to, co Musk przedstawił w swoim białym dokumencie. Wizja Muska wymagała użycia łożysk powietrznych - prawie jak poduszek powietrznych - aby lewe lewitujące strąki znajdowały się na torach. W filmie Giegel wyjaśnia, że ​​podczas testowania łożysk powietrznych zidentyfikowali dwa kluczowe problemy, które uniemożliwiły ich wykonanie.

„W białej księdze mówią o łożyskach powietrznych, przetestowaliśmy je, mają bardzo duże zużycie energii, a dodatkowo jeżdżą bardzo, bardzo blisko powierzchni”, powiedział. „Zbudowaliśmy nasz własny system lewitacji magnetycznej”.

Lewitacja magnetyczna nie jest wcale tak rzadka w branży kolejowej, że japońscy planiści miejscy zaczęli eksperymentować z koncepcjami pod koniec lat sześćdziesiątych. Ale te koncepcje nie zawsze są usuwane, ponieważ ich budowa i utrzymanie są niezwykle kosztowne. Administracja federalnych kolei amerykańskich szacuje, że układanie torów mag-lev kosztowałoby blisko 100 milionów dolarów za milę, Opiekun raporty. Giegel twierdzi jednak, że nowy system Virgin Hyperloop One został opracowany do instalowania torów mag-lev, jest znacznie tańszy, bardziej energooszczędny i może umożliwić znacznie wyższe prędkości.