Historia ścięcia jest historią Polityczna debata kończy się słabo

Niedawno odkryto w Brazylii pozostałości ścięcia o długości 9 000 lat, ujawniając, jak daleko od siebie ludzie odcinają sobie głowy.

Czaszka znaleziona na miejscu, zwana „Pogrzebem 26”, miała dwie rozczłonkowane ręce skrzyżowane na twarzy, sugerując rodzaj rytuału, bezkarnego dekapitacji po śmierci. Nie wszystkie ścięcia były tak łagodne. Przez tysiąclecia dekapitacja reprezentowała honorowe zgony, duchowe rytuały, karę śmierci i morderstwa zemsty, a jej krwawa historia trwa do dziś.

1000 B.C.E., Ameryka Południowa

Zanim znalezisko brazylijskie, najstarsze znane ścięcie miało miejsce w miejscu zwanym Azja 1 w Peru, w obrębie „śladu” znanych ścięć w Nowym Świecie. (Pogrzeb 26 był szczególnie zaskakujący, ponieważ wystąpił znacznie poza tym zakresem.) Naukowcy znaleźli trzy wiązki po osiem głów, wraz z wisiorkami, naszyjnikami i czerwonym pigmentem - a także dwoma bezgłowymi ciałami - prowadząc ich do myślenia, że ​​ścięcie było częścią duchowego rytuału.

Dla Indian Arara w brazylijskiej Amazonii ścięcie miało nieco mniej duchowe znaczenie. Czaszki wroga nie były tylko trofeami wojennymi, zamontowanymi na słupach - były także używane jako instrumenty. Indianie Munduruku w północnej Brazylii przenieśli rytuały otaczające czaszki trofeów na wyższy poziom. Wstrętne głowy wroga byłyby najpierw gotowane w oleju i wędzone, a następnie zmumifikowana głowa została wytatuowana i udekorowana we wspólnych rytuałach w aktach „wojowniczej wyższości”.

VIII wiek pne, Rzym

Nie jest jasne, jak lub kiedy ścięcie pochodzi z Europy, ale kiedy zostało wprowadzone, szybko się rozprzestrzeniło. W starożytnym Rzymie i Grecji, gdybyś musiał umrzeć przez karę śmierci, ścięcie było o wiele bardziej honorowym sposobem niż inne metody, takie jak ukrzyżowanie.

Uważa się, że Wilhelm Zdobywca przyniósł Wielkiej Brytanii ścięcie w stylu rzymskim, zastrzegając ją jako szlachetną śmierć dla ludzi szlachetnie urodzonych. Uważa się, że prekursor gilotyny, znany jako „Szubienica Halifaxa”, sięga aż 1280 roku.

Ostatnią osobą, która umarła przez ścięcie w Wielkiej Brytanii był Simon Fraser, Lord Lovat w 1747 roku.

250-900, Peru

Nowe ścięcie w świecie nie zwolniło, podczas gdy ścięcie ogarnęło Europę. Tak nieśmiertelna, jakkolwiek luźna, w bezlitosnym krwawym tonie Mel Gibsona Apocalypto, rytualne ścięcie kontynuowano w okresie klasycznym Majów pomiędzy 250 a 900 A.D.

1400-1800, Japonia

Starożytni samurajowie postępowali zgodnie z kodeksem „seppuku” - rytualnym samobójstwem, aby uniknąć haniebnej śmierci z rąk wroga. Wojownicy najpierw zadali sobie ranę na brzuch, a następnie asystent uderzyłby go w szyję.

Dekapitacja została później wykorzystana jako forma kary śmierci. W szczególnie okrutnym wariancie ofiary były chowane w ziemi aż do szyi, a głowy odcięto drewnianą piłą.

XVIII wiek, Francja

Pomimo kluczowej roli w rewolucji francuskiej i jej pozornym imienniku, Joseph-Ignace Guillotin (1738-1894), nikt nie jest pewien, skąd pochodzi pierwsza gilotyna. Niektóre konta sięgają do Irlandii już w 1307 roku.

Oczywiście Francuzi najbardziej efektywnie wykorzystali nową technologię, która uważana była za bardziej humanitarną, ponieważ dekapitacja ręczna czasami wymagała więcej niż jednego skoku topora.

Lata 30. XX wieku, nazistowskie Niemcy

Gilotyna była oficjalną nazistowską metodą egzekucji pod rządami Hitlera, wykorzystywaną do zabijania 16.500 przeciwników III Rzeszy i dysydentów politycznych w latach 1933-1945.

Teraz, Bliski Wschód

Jak z przykrością pokazuje nagrane na wideo ścięcie dziennikarza Jamesa Foleya przez terrorystów ISIS, praktyka ta jest nadal bardzo żywa, choć nielegalnie. Obecnie jedynym krajem, który nadal oficjalnie zalicza ścięcie głowy jako sankcjonowaną przez rząd metodę egzekucji, jest Arabia Saudyjska.