Marvel's Civil War Próbował poezji z japońskim internowaniem i nieodebranym

Though Marvel's 2006 Wojna domowa komiks był krytycznym workiem i był naznaczony anty-ograniczającym zakończeniem, 10 lat później, jest popularny wśród fandomów według koncepcji. Dało to fanom miejsca w pierwszym rzędzie do wielkiej akcji pod pozorem znaczącej metafory i miejmy nadzieję Kapitan Ameryka Wojna Domowa zrekompensuje niedociągnięcia książki. Ale jest jedno niedociągnięcie, które najlepiej pozostawić całkowicie zapomniane.

19 lutego 1942 r. Prezydent Roosevelt podpisał zarządzenie wykonawcze 9066, zezwalające armii amerykańskiej na uwięzienie 120 000 Amerykanów japońskich w czasie II wojny światowej. Ten moment w historii naszego narodu pozostaje czarną plamą, w której strach i uprzedzenia przewyższały (by tak rzec) wolność i wolności, które powinny być przyznane wszystkim obywatelom i bliźnim.

Po 11 września paranoja ponownie osiągnęła gorączkę, co skutkowało działaniami takimi jak PATRIOT Act. Marvel dążył do tego, by być w centrum rozmowy, wcielając się w superbohaterów i ich skłonność do uderzania w rzeczy - i siebie nawzajem - dla idealnej wolności. Wojna domowa zaczęło się, gdy walka superbohatera powoduje dodatkowe obrażenia z ogromną liczbą ofiar śmiertelnych w setkach. USA przekazuje akt rejestracji Superhuman, zmuszając zamaskowanych bohaterów do ujawnienia swojej tożsamości i zarejestrowania się w rządzie federalnym. Odpowiedzialność, wolność, prywatność i inwazyjne moce rządu były tematycznymi mięśniami Wojna domowa i były tak ciężkie, jak piątka Hulka. Prawie wszystkie książki Marvela w tym roku były poświęcone wstrząsom wszechświata.

Civil War: Front Line była nową serią pomyślaną jako zbiór winiet, które wnikają głęboko w ustawę o rejestracji. W pierwszym numerze książki zawierała ona trzyczęściową „Korespondencję wojenną” ilustrowaną przez Kei Kobayashiego, która rysowała linie Wojna domowa do bardzo prawdziwego internowania japońsko-amerykańskiego. W nim ojciec i jego rodzina są wprowadzani do obozu, podczas gdy anonimowy wiersz opowiada o ich podróży. Dzielenie się przestrzenią panelu to Spider-Man, w 2006 roku, mający kryzys wiary.

„Z wielką mocą przychodzi wielka odpowiedzialność.” Spider-Man jest rozdarty o to, czy powinien ujawnić swoją tożsamość w symbolicznym geście, który oznacza, że ​​rejestracja jest właściwa. Spider-Man zmaga się, jeśli jego „wielka moc” jako jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci Marvela obejmuje kołysanie opinii dla większego dobra, zwłaszcza gdy nie wie, czym jest większe dobro.

Na ostatniej stronie ojciec, patrząc na wieżę strażniczą, mówi swojej córce, dlaczego się spełnili: „Pomagamy wysiłkowi wojennemu. Ponieważ to nasz obowiązek. Ponieważ jesteśmy Amerykanami. Tymczasem Spidey patrzy na dzielącą się Statuę Wolności. W przeplocie Wojna domowa # 2 i Niesamowity Spider Man # 533, Spider-Man demaskuje opinię publiczną ujawniając się jako Peter Parker.

Chociaż ma znaczenie w swoim celu i ma zapierającą dech w piersiach sztukę, „Korespondencja Wojenna” trafiła w swoją egzekucję i podzieliła wielu czytelników. Internetowi komentatorzy z 2016 r. Wyszydzają słowo „ofensywa”, ale czytelnicy sprzed 10 lat nie mieli problemu z oznaczeniem historii słowem „O”.

„Ale nie w tym miejscu się obraziłem. Debata jednostronna jest męcząca i rozczarowująca ”- napisał bloger komiksowy Mark Fossen. „Wygląda na to, że ma niewiele wspólnego z historią (nie ma propozycji obozów internowania Superhero w Wojna domowa) i czuje się szalenie niewłaściwy i nietaktowny. Wykorzystanie patosu z pierwszej ręki jednego z najbardziej haniebnych incydentów w Ameryce, aby nadać głębię Spider-Manowi? To ciężka, ważna rzecz, która niemal odesłała książkę przez pokój. ”

„Jakby to nie było wystarczająco ofensywne” - zauważył Graeme McMillan z Savage Critics - „Sposób traktowania obozów internowania z japońskim ojcem wyjaśnił córce, że przeprowadzają się do nowego domu, ponieważ ich obowiązkiem jako Amerykanów jest pomoc w wysiłku wojennym… tylko obraża nieczułe obrażenia ”.

Największym punktem czytelników sporu była preambuła tej kwestii, która była krytykowana jako słabo okrakiem „środkowej” perspektywy. Oto jest napisane przez Paula Jenkinsa:

„W interesie uczciwości można zauważyć, że chociaż zapewniały one bardzo rzadkie zakwaterowanie, to te centra relokacyjne miały najwyższy wskaźnik urodzeń żywych i najniższy wskaźnik zgonów w czasie wojny w Stanach Zjednoczonych. Japończycy w ośrodkach otrzymali bezpłatne jedzenie, zakwaterowanie, opiekę medyczną i dentystyczną, dodatek na odzież, edukację, opiekę szpitalną i wszystkie podstawowe potrzeby. Rząd zapłacił nawet koszty podróży i pomagał w nagłych wypadkach ”.

„Hej, chciałbym ID udało mi się „przenieść” do jednego z tych wspaniałych, bezpiecznych centrów! ”, napisał McMillan. „Całkowicie, całkowicie, haniebnie”.

Brian Cronin, recenzując numer do Comic Book Resources, napisał: „To było hiperboliczne, głupie, to był tylko zły, zły pomysł. Ale niezła sztuka.

Z drugiej strony, niektórzy czytelnicy uznali tę historię za rezonującą z, tak, „miłą sztuką”.

„Rzecz w tym, że tak naprawdę działa”, pisze Charles Emmett w zebranym przeglądzie dla Comics Bulletin: „Lubię sztukę bardzo… i wiersz się porusza. To także (trochę) wiąże się z większym motywem Wojna domowa sprawdzając, ile z twoich swobód powinieneś zrezygnować w swoim kraju. Chociaż nie oferuje żadnej rozdzielczości, sprawia, że ​​czytelnik się zastanawia. ”

„Czuje się nieco niewłaściwe porównywanie jednego z najgorszych naruszeń swobód obywatelskich w historii Ameryki ze spandeksowymi superbohaterami. Mimo to wzmacnia gotowość Spider-Mana do poświęcenia części własnych wolności dla większego dobra ”, napisał Sam Kirkland w Biuletynie Comics.

Ostatecznie „Korespondencja wojenna” przedstawia niepokojący portret perspektywy internowania japońsko-amerykańskiego. Chociaż osobiście nie jestem przeciw komiksowym superbohaterom rażąco przejmującym stronę, kto ma „właściwą” stronę w historii, dialog ojca, „Ponieważ jesteśmy Amerykanami”, romantycznie upodabnia do niepokojącego modelu mniejszościowego mitu, który nęka azjatycko-amerykańską psychikę.

To jednak świetna sztuka.