Dlaczego depresja przetrwała ewolucję? Nowe badanie wskazuje na „społeczny” gen

Depresja jest ewolucyjną zagadką. Z jednej strony jest główną przyczyną niepełnosprawności na całym świecie; z drugiej strony geny, które dają początek, istniały przynajmniej tak długo, jak współczesni ludzie chodzili po Ziemi. Oznacza to, że musi odgrywać rolę w naszym przetrwaniu, chociaż naukowcy nie wiedzą co. Teraz przybliżenie ich do odpowiedzi to nowe, równie kłopotliwe badanie pokazujące, że depresja może być powiązana z nawigacją w świecie społecznym.

Wydaje się nie do pomyślenia, że ​​depresja, stan, który sprawia, że ​​czujemy się niezmotywowani i odizolowani, może przetrwać miliony lat ewolucji z powodu genu, który pomaga nam poruszać się w świecie społecznym. Ale to właśnie dr Xenia Gonda, profesor na wydziale psychiatrii i psychoterapii na Uniwersytecie Semmelweis na Węgrzech, zaprezentowała niedawno na konferencji European College of Neuropsychopharmacology w Barcelonie w 2018 roku.

Nie ma jednego genu, który mógłby przewidzieć depresję, wyjaśnia Gonda Odwrotność, ale jej badania wyjaśniają rolę jednego ważnego genu - genu transportera serotoniny 5-HTTLPR - aby opowiedzieć większą historię o tym, jak depresja mogła przetrwać przez lata. Ten dziwny pojedynczy gen gra dwie role w życiu człowieka.

„Geny stojące za depresją przetrwały ewolucję, ponieważ miały„ kodować coś adaptacyjnego ”- mówi. „Jednak nasze współczesne społeczeństwa są inne, z różnymi stresorami. Zatem ten wariant, który mógł uczynić nas bardziej podatnymi na gatunek społeczny, czyni nas także podatnymi na inne rodzaje stresu. ”

Wcześniejsze prace pokazały, że mężczyźni w wieku powyżej 30 lat z jedną wersją tego genu (zwaną „krótkim” lub „s-allelem”) stawali się bardziej przygnębieni w obliczu problemów finansowych, co sugeruje, że allel s był ogólnie związany z wyższą tendencją depresja. Jednak jej ostatnie wyniki ujawniają dziwaczną odwrotną stronę: u młodych ludzi ten gen wydaje się nadawać ochrona z niektórych rodzajów depresji, zwłaszcza depresji spowodowanej stresem społecznym.

Te sytuacje reprezentują etapy, w których allel s odgrywa podwójną rolę. W młodości wydaje się pomagać ludziom w poruszaniu się i ochronie przed stresującymi środowiskami społecznymi. W wieku dorosłym odwraca się od niego i sprawia, że ​​stres finansowy staje się jeszcze trudniejszy. Zrozumienie tej kłopotliwej dualności jest tym, co Gonda postanowiła zrobić.

## Socializing in Youth

Aby ustalić „ochronny aspekt” allelu s, Gonda dała tysiącom mężczyzn w różnym wieku w Anglii i na Węgrzech ankietę, która miała pokazać, jak radzą sobie ze stresującymi wydarzeniami społecznymi, takimi jak walki między przyjaciółmi lub implozja relacji. Jest to niewielka próbka do badań genetycznych, ostrzega, ale wystarczyło, aby wykazać trend związany z wiekiem. Gonda odkryła, że ​​mężczyźni poniżej 30 roku życia z allelem s wydają się być mniej dotknięci tymi zdarzeniami - lub „mniej przygnębieni” - niż ci bez allel s.

To wyjaśnia, że ​​allel s działa w jego zdolności adaptacyjnej. Gonda uważa, że ​​ten gen przetrwał miliony lat doboru naturalnego, ponieważ w rzeczywistości pomógł ludziom odeprzeć stresy społeczne i rozkwitać w grupach.

## Stres finansowy w dorosłości

Wcześniejsze prace Gondy, opublikowane w Psychiatria translacyjna w 2016 r. wykazał, że allel s działa bardzo różnie w środowisku stresu finansowego. W próbie 2000 osobników zbadała częstotliwość allelu s i to, jak bardzo jej badani sądzili, że dotknęły ich główne wydarzenia życiowe, takie jak trauma dziecięca lub stres finansowy.

Tym razem znalazła mężczyzn powyżej w wieku 30 lat, u których allel s miał tendencję do zgłaszania silnego wpływu stresu finansowego, zgłaszał więcej objawów depresyjnych.

Jeden gen: dwa efekty

Aby pogodzić dwie role, jakie wydaje się odgrywać s-allel w ludzkim życiu, Gonda skupia się na sposobie, w jaki wpływają na nasze życie społeczne. Chociaż czyni nas to lepszymi w kontaktach towarzyskich w naszej młodości - kluczowym elementem przetrwania, szczególnie dla wczesnych ludzi - s-allele prowadzą również ludzi do odczuwania urazy w dorosłym życiu jako społeczny niepowodzenie.

„Powinniśmy zawsze brać pod uwagę możliwy kontekst przodków, kiedy patrzymy na stronę adaptacyjną lub ryzyko genów, i wydaje się, że adaptacyjna rola 5-HTTLPR polegała na zwiększeniu wrażliwości na wpływy społeczne i zdarzenia o pozytywnych skutkach, a jego negatywny wpływ, taki jak wzrost ryzyko depresji pojawia się tylko w przypadku kilku rodzajów stresu - powiedziała na konferencji ENCP. „I prawdopodobnie dlatego te geny zostały zachowane w ewolucji”.

Innymi słowy, ewolucyjnie mówiąc ten gen jest przydatny do przeżycia w wieku, w którym ludzie mają dzieci, i dlatego przechodził przez pokolenia. Jego złe skutki nie pojawiają się, dopóki ludzie nie będą trochę starsi, w tym momencie nie ma to znaczenia w sensie ewolucyjnym.

„Uważamy, że poważny stres finansowy jest wszechobecnym czynnikiem stresującym, co oznacza, że ​​nasze życie jest zagrożone” - mówi. „To może być bardziej stresujące dla osób powyżej 30 roku życia, a zwłaszcza dla mężczyzn zapewniających rodzinom”.

Jeśli chodzi o genetykę, to nie jest tak dziwne, że s-allel może odgrywać różne role w życiu człowieka. W rzeczywistości, geny mogą być wyrażane na wiele sposobów, w zależności od środowiska, zjawisko zwane „efektem epigenetycznym”. Gonda dokłada wszelkich starań, aby nikt nie wpadł na błędny pogląd o tym, że allel s jest jedynym czynnikiem depresji; sposób, w jaki manifestuje się w różnych środowiskach, może być bardzo różny, ale tylko przyszłe badania pokażą.

Ponieważ jej odkrycia są wnioskami z dwóch badań zebranych razem, Gonda planuje przyjrzeć się podwójnym rolom allelu s o większych rozmiarach próbek i większej liczbie sposobów kontrolowania podstawowych zmiennych.

Na razie jej praca oferuje wstępne spojrzenie na sposób, w jaki nasze geny, szlifowane przez lata naturalnej selekcji, nadal podlegają otaczającym nas środowiskom - nawet jeśli ledwie przypominają te, które wyewoluowaliśmy miliony lat temu. To tragiczny i elegancki przykład kompromisów w doborze naturalnym.