Reżyser Greg Yaitanes opowiada o swoim nowym show „Quarry”

Greg Yaitanes jest najbardziej znanym reżyserem Emmy House, M.D., Stracony, Ucieczka z więzienia, Bohaterowie, Chirurdzy, i Banshee. Dla większości ta lista wystarcza, by nazwać twoją karierę sukcesem. Ale reżyser znany był również ze swojej przedsiębiorczości i dalekowzroczności technologicznej: Yaitanes był inwestorem aniołów na Twitterze, a także inwestował w Snapchat i Pinterest.

Jego najnowszym przedsięwzięciem telewizyjnym jest dramat kryminalny z lat 70-tych Cinemaxa Kamieniołom, która ma premierę 9 września i przedstawia niespokojny powrót weterana Wietnamu do domu. Yaitanes przemówił Odwrotność o jego karierze, najtrudniejszej sprawie zdobycia prawa do wojny w Wietnamie i dlaczego Blade Runner była inspiracją.

Co przyciągnęło Cię do tego projektu?

Byłem w środku 3 sezonu Banshee kiedy podszedł do mnie Cinemax Kamieniołom. Chwyciłem się pisania. Widziałem piękne rzemiosło w pracy i mogłem zrozumieć postać bohatera Maca, granego przez Logana Marshalla-Greena. Mogłem zrozumieć, że próbuję zawrzeć pokój z czymś w twojej przeszłości i próbować przezwyciężyć to, cały czas o tym przypominając. Te tematy przemówiły do ​​mnie.

Ma ciekawą mieszankę estetyki lat 70. i podszewki noir. Jak poszedłeś w tworzeniu stylu?

Słowa, które dostałem od Michaela Lombardo, brzmiały: „Chcę bardziej zabawnej wersji Błoto. ”I wiedziałem, co to znaczy; Praca Jeffa Nicholsa jest tak specyficzna z poczuciem miejsca. Masz poczucie kultury, w której ma miejsce.

Zrobiłem dużą adaptację science-fiction o nazwie Dzieci Diuny który był pierwszym koncertem Jamesa McAvoya, a potem zrobiłem coś w stylu Romana Gladiatora, który był pierwszym koncertem Emily Blunt. Sci-fi / fantasy jest również w tej samej rodzinie, co okres, to tylko okres innego rodzaju. Niezależnie od tego, w którą stronę pójdę, będę miał taki film Blade Runner jako model. Była to forma filmu z epoki, a bohaterowie nie są pod wrażeniem otoczenia. Harrison Ford nie jest pod wrażeniem, że samochody latają, bo samochody latają. Dla Kamieniołom, Nie rozmyślałem o szczegółach, takich jak gramofony i obrotowe telefony - Mac nie jest pod wrażeniem ówczesnych obiektów fizycznych. Byliśmy więc bardzo ostrożni, aby nie „upić się” w latach 70-tych. Wielu filmowców lepiej niż ja wpadłem w tę pułapkę. Byliśmy bardzo czujni, aby nie dopuścić do tego, aby ten okres pojawił się na pierwszym planie, a czyniąc to, studiowaliśmy wiele filmów do 1972 roku, aby uzyskać ich teksturę i spróbować odtworzyć ją - tak więc czuje się coś stworzonego w tym okresie z lekko nowoczesnym okiem dołączonym.

Jakie filmy oglądałeś?

Po stronie lat 70. Łowca jeleni, Wracać do domu, Przyjaciele Eddiego Coyle'a, Połączenie francuskie, Życzenie śmierci. Dzień dzisiejszy, Blue Valentine, Napęd, Miejsce poza sosnami. A także w tym miejscu, jestem kimś, kto uwielbia długie podejście i jest wiele okazji do pojedynczych, nieprzerwanych zdjęć w całym sezonie, z których jestem szczególnie zadowolony. Stylistycznie chciałem pracować z aktorstwa i pisania. Próbowałem znaleźć miejsce na aparat, gdzie byłby najmniej inwazyjny i minimalna ilość cięć i zasięgu - cały czas będąc na pulsie historii gatunku.

Jaki był najtrudniejszy aspekt?

Prawo Wietnamu. Poszedłem poszukać nowoczesnych nagrań z Wietnamu. Nie udało mi się znaleźć żadnego, ponieważ nikt nie dotknął Wietnamu, który nie przeżył tego ani w nim. Podobnie jak Oliver Stone, Frances Coppola - wszyscy żyli tą wojną i coś dla nich znaczyło. Byłem bardzo zaniepokojony, że wyglądalibyśmy, jakbyśmy grali w przebieranki, jeśli nie udało nam się to dobrze. Wiedzieliśmy, że mamy coś do zrobienia, ponieważ mieliśmy wyzwanie, aby wziąć udział weteranom. Nie z powodu tematu, ale dlatego, że uderzał zbyt blisko domu. Mam nadzieję, że dla ludzi, którzy poszli - jak mój wujek - kiedy to zobaczą, będzie rezonować i być wierna temu, czego doświadczyli. Ale jest to jedna z tych rzeczy, które są niezwykle wrażliwe, aby uzyskać prawo. Myślę, że tak, ale będę ciekawy, jak wszyscy na to zareagują.

A co było najbardziej satysfakcjonującym aspektem?

Także Wietnam. W finale jest dziewięciominutowy, nieprzerwany strzał, który jest bardzo potężny i odpowiada na tajemnicę tego, co dzieje się w pilocie, i aby móc to zrobić, było to niezwykle satysfakcjonujące. Powiedziałbym też, że dobrze sobie radzę z Memphisem. Przeczesywaliśmy historyczne archiwa Memphis, aby uzyskać prawidłową panoramę. W tle sezonu budowany jest most Tennessee-Arkansas. To są te drobne szczegóły, które przypomni sobie ktoś, kto pamięta „72”. Istnieje wiele szczegółowych informacji o nurkowaniu dla ludzi, którzy to docenią, a następnie wszystkie emocje związane z rodzajem miazgi dla osób, które się do tego zwracają.

Jaka była najlepsza część tego procesu?

Częścią, która naprawdę mówi mi o Cinemaxie, jest to, że byli kreatywnymi partnerami. Podeszli do mnie w sprawie reżyserii całego sezonu, mieli dobre doświadczenia ze Stevenem Soderberghiem Knick. Więc wchodząc w to, biorę tego rodzaju własność dzieła. Nie ma gdzie się ukryć. To ty, opierając się wyłącznie na tobie. To było dla mnie bardzo satysfakcjonujące doświadczenie; Dorastałem jako artysta. I myślę, że fakt, że jest on ustawiony na tle polaryzującej wojny i polaryzujących problemów rasowych, powinien przemawiać do tego, co dzieje się teraz. Niestety niewiele zmieniło się od 1972 r. Do dnia dzisiejszego.

W biznesowym aspekcie swojego życia przypisuje się ci dużą foresight w przyszłość, podczas gdy kreatywne masz wiele projektów, które mają miejsce w przeszłości. Czy to celowe?

Uwielbiam to, że mogę spojrzeć wstecz i zostawić stronę techniczną z tyłu. Lubię wysiadać z kuli telefonu komórkowego i komputera, który nie ma kłopotów. W naszym przypadku nasz samochód ciężarowy miał dwa duże automaty telefoniczne, abyśmy mogli je upuścić tam, gdzie było to konieczne. To było znacznie bardziej kłopotliwe niż noszenie przy sobie iPhone'a!

Ten wywiad został zredagowany dla zwięzłości i jasności.